Een van de beroemdste schilderijen in het Mauritshuis, en het boegbeeld van de Hollandse naturalistische schilderkunst, is De Stieruit 1647. Geschilderd door Paulus Potter. Heel bijzonder in die tijd was dat een schilderij – van dit grote formaat- zo’n gewoon onderwerp had als een stier. Daarnaast een koe, wat schapen, een herder. Verbazingwekkend hoe fijn het detail is, zoals de krulletjes in de schapenvacht, en de vliegen op de rug van de stier. In de lucht een leeuwerik en op de voorgrond, een kikker.
Kikker op schilderij De Stier van Paulus PotterKikker op het terras van Eddy en Tineke
Aurelia in voortuin op rode spoorbloemEens een andere invalshoek: recht van achter. 1 juli, voortuin.
Een van de digitale nieuwsbrieven waarop ik geabonneerd ben is die van de vlinderstichting. Daarmee blijf ik op de hoogte van vlinderactiviteiten, zoals de nationale tuinvlindertelling van 4, 5 en 6 augustus. Uiteraard gaan wij weer mee tellen.
Verder lees ik in de nieuwsbrief allerlei vlinder-nieuwtjes. Zoals het feit dat in juni extreem veel atalanta’s geteld werden, of over de verspreiding van de gehakkelde aurelia in Nederland. Die hebben wij dit jaar al weer veel gezien in onze tuin. Inmiddels zijn we goed geworden in het vaststellen van de verschillende soorten vlinders in de tuin. daarbij helpt het om veel planten te hebben die vlinders lekker vinden, zodat ze even gaan zitten en je ze beter kunt bekijken.
Wat lastig blijft is het eerst maar vinden van de rupsen, en later determineren welke het is. Vaak blijft het bij ‘groene rups’ of ‘ bruine rups’. En ondanks de tips in de nieuwsbrief is het vinden van vlinder-eitjes helemaal een vak apart. Misschien moet ik een keer een expert in onze tuin uitnodigen…. Dus als je je aangesproken voelt, kom vooral een keer langs.
Nou dachten we de dader te hebben. Kort geleden, terwijl we gewoon op het terras zaten, liep Suzanne over het gras en begon, op klaarlichte dag op het gras te poepen. De brutaliteit. De graspoeper ontmaskerd!
Da dagen erna stuurden we haar steeds weg als ze in de tuin kwam. Niet gewenst. En toen begon de grindpoeper zijn/haar snode daden uit te voeren. Niet zo gek dat we Suzanne ook van deze misdaad betichten. Of was hier toch sprake van een copy-cat?
Van de week zag Eddy -op de camera- ineens een nieuwe speler. Op het filmpje verscheen Davy Crockett , die voor de camera langsliep en zich verdacht ophield. Davy lijkt onschuldig, met zijn mooie blauwe ogen.
Toen Davy niet doorliep en aan de andere kant van de oprit verscheen ging Eddy kijken. Niet te geloven, daar zat de poes-als-een-bontmuts pontificaal midden op het pad te kakken….. Op heterdaad betrapt.
Hoesjj, wegwezen.
De veronicastrums staan volop te bloeien. Bijna anderhalve meter hoog, als ze rechtop zouden staan. Maar meestal gaan ze -min of meer bevallig- scheefhangen, waardoor de maximale hoogte iets lager is. Maakt de hommels en bijen en vlinders niets uit. Ze rennen rondjes over de aren met kleine bloempjes en vliegen bedrijvig van aar naar aar.
Lekkere nectar voor deze hommelHommels, bijen, weekschildkevers, allerlei zespotigen doen zich tegoed
Deze bruine vlinder vliegt niet lang, een week of twee. Ik zie hem ook niet elk jaar. Dit jaar waren ze weer te vinden in de tuin. Alleen lastig te fotograferen, ik heb een hele serie onscherpe foto’s, en een redelijk scherp (tikkie harde belichting).
Het gaat over het koevinkje. Deze vlinder is namelijk een nogal wilde heen-en-weer-vlieger. Zit nooit eens stil, een soort ADHDertje. En als ie gaat stilzitten… dan meestal een beetje in de schaduw aan de onderkant van een blad. Tja een donkerbruine vlinder op een beschaduwd plekje, levert ook niet bepaald mooie foto’s op.
Grappig koevlinder-weetje: Mevrouw koevlinder zet haar eitjes niet af aan de onderzijde van een blad of plantenstengel, maar laat de eitjes tijdens de vlucht gewoon in het hoge gras vallen.
Dit is een beetje een onduidelijk geval. Deze kat duikt de laatste maanden steeds vaker in onze tuin op. Een beetje een onzijdig type, met een wat woeste blik in de ogen. Aanvankelijk noemden we haar ” Crazy Eyes”, naar een karakter uit de NetFlix serie ” Orange is the New black”. In de loop van de TV-serie is haar bijnaam ” Crazy Eyes” veranderd en wordt haar echte naam “Suzanne” gebruikt. Zo zijn we deze kat allengs ook gaan noemen. Volgens buurman Jan woont deze kat een paar huizen verder op. Vroeger kwam ze ook veel bij hem in de tuin, maar sinds daar een hek omheen staat om Buddy, de hond, binnen te houden, loopt Suzan achterlangs: een tuin verder, naar ons.
Waarom op de verdachtenlijst?
– Suzanne is op verschillende tijdstippen op de verschillende plaatsen delict gesignaleerd.
– Houdt zich urenlang verdacht op onder of op de picknicktafel
– Haar vaste woon of verblijfplaats moet nog vastgesteld worden.
– Ook is niet zeker of het een zij is (Suzanne) of misschien toch een hij.
– Verdacht!
Verdachte 2: Suzanne, ligt hier heel lief te slapen, of is het een dwaalspoor?Karakter Suzanne uit ” Orange is the new black”, gespeeld door Uzo AdubaIs dit de (schuldige) blik van de dader?
Aflevering 3 alweer van deze crimi. Nieuwe ontwikkelingen!
De dader is nog op vrije poten heeft zijn actieradius uitgebreid. Het blijkt ook een grindpoeper te zijn. In ons fraaie nieuw bekiezelde pad. Ik ben er al een keer dwars doorheen gelopen en met de fiets doorheen gereden. Hmmpfff.
Deze is van vanmiddag, half toegedekt om de misdaad te verhullen
We zijn bezig met het bedenken van acties om de dader op heterdaad kunnen betrappen. Webcam met bewegingsmelder? Maar waar richten we de webcam dan op? Dikke kans dat dat dan net op de verkeerde plek is. Of gewoon de hele tijd op het terras zitten en grasveld in de gaten houden? Maar ja, nu ook het grindpad in de gaten houden. Dat kan niet allemaal tegelijk.
Een beetje Agatha Christie verhaal begint met de misdaad, meestal een moord, en in de volgende afleveringen komen steeds meer personages in beeld die de mogelijke dader zijn. Waar bij dan een van de verdachten soms zelf weer tragisch aan zijn eind komt (dat was hem dus niet). En met een cliffhanger aan het eind van de aflevering, heb je dan weer een week de tijd om met de inspecteur die op de ‘zaak’ zit mee te denken. In dit soort series weet je wel zeker dat in de laatste aflevering duidelijk zal worden wie het gedaan heeft. En bij de beste detectives of crimi’s is het dan toch weer onverwacht.
Bij de recente “tuinmisdaden” in onze tuin, waar een onverlaat drollen achterlaat op ons grasveld is het niet zeker dat we achter de dader zullen komen. Niet zeker dat er een laatste aflevering is waar alles wordt uitgelegd. Dit boek is wordt nog geschreven.
De dader is nog op vrije voeten, vrije poten eigenlijk.
Verdachte nummer 1: Flock, de buurpoes
– jonge (jeweetwel) kater
– was vroeger Deventer binnenpoes, deed zijn behoefte altijd op de kattenbak
– woont nu in Haren, en is veel buiten, in eigen tuin, maar ook in buurtuin (=onze tuin)
– is erg nieuwsgierig, en struint door de tuin
– wordt regelmatig gesignaleerd op het grasveld en grindpad
– gebruikt de laatste tijd zijn kattenbak niet meer dagelijks ….
Hmmmm, verdacht.
