In mei van dit jaar stonden er artikelen in de krant naar aanleiding van een wetenschappelijke publicatie in Science. In Duitse natuurgebieden rondom de Duitse plaats Krefeld is de insectenpopulatie in de afgelopen 25 jaar met 80% gedaald. Vorige week kwam dit opnieuw in het nieuws naar aanleiding van verder onderzoek. Niet alleen in Duitsland loopt de insectenstand sterk terug, ook in andere landen. Bijen, vlinders, krekels, steeds minder. Wat er precies aan de hand is is niet zeker. Wat wel zeker is: bestrijdingsmiddelen in de landbouw (neonicotinoiden) en hoge stikstofconcentraties uit de lucht en regen hebben sterk nadelige effecten.

In de natuurgebieden zou juist de grote stikstofhoeveelheid de grootste boosdoener kunnen zijn. Door de stikstof groeien de planten zo snel, dat ze vooral blad maken en geen bloemen. De rupsen en larven op de planten hebben dan misschien wel genoeg te eten, maar de vlinders en insecten verhongeren door een gebrek aan bloemen.

Help mee en zorg voor (wilde) bloemen in je tuin en wat rommelhoekjes. Winterklaar is lekker rommelig. Asters bloeien in de nazomer, mooi, en echte beestjeslokkers. Bijgaande vlinderfoto’s zijn van een zonnige septembermiddag, de 23ste.

 

Half oktober bloeien er veel grassen, die zijn dan op hun mooist. ER valt niet te eten aan die graspluimen, als je een bij of insect bent. Hoe anders is dat met klimop, althans de ‘ volwassen’ vorm. De bolle bloemhoofdjes zijn een magneet voor de vliegende beestjes. Als de zon er dan nog op staat….

Het filmpje is van 15 oktober, met zijn uitzonderlijke hoge temperatuur voor de tijd van het jaar en volop zon.

Heerlijk zoet, de druiven dit jaar. De vogels weten ze aardig te vinden.  Dat betekent dat er ook regelmatig een druif over de grond rolt. Voor de grondbeestjes.

Afgelopen week floepte op een avond het buitenlicht- met- bewegingsmelder aan. Zal wel een kat wezen, dachten we, en keken even zijdelings naar buiten. Nee, geen kat. Telefoon gepakt, camera app aan.

Op nog geen anderhalve meter van de zijdeur zat een steenmarter, druiven te eten. In het volle licht van de lamp. Hij keek me eens aan en huppelde weg, richting de heg. Niet op de foto gekregen. Vol bewondering keek ik naar het beestje, dat vlak voor de heg buiten de lichtcirkel bleef zitten.

Gerommel in de plantjes onder de pergola. Een tweede exemplaar. Het is een paartje marters! Deze ging zich uitgebreid krabben, en poseerde even voor me. Toen verdwenen ze met zijn tweeën onder de heg.

WoW!

 

Buitenkansje voor de bijen als er nog een mooie zonnige dag in de nazomer is. ’s Middags schijnt de zon op de sedum, dit was op 23 september. De honingbijen vieren feest.

Even leek het erop dat september niets meer te boeden had, wat zon en warmte betreft. Maar de laatste dagen, en zeker het weekend waren geweldig. Zelfs de tuinligstoel weer tevoorschijn gehaald en op het grasveld gezet. Toen Eddy klaar was met muziekje luisteren in de zon, waren onze twee poezenheren wel genegen om ook een tukje in de stoel te doen.

Vlindertelling 2017 achter de rug. De atalanta heeft gewonnen, het is de meest getelde vlinder dit jaar. Landelijk, maar ook bij ons in de tuin.
Zon is wel erg belangrijk. We waren vandaag tegen 1 uur aan het tellen, allerlei vlinders op de vlinderstruiken. Toen schoof er een dikke wolk voor de zon, een opeens een stuk minder gefladder. Het viel me wel op dat er verschillende rafelige vlinders waren, beetje versleten, stukjes uit de vlinders. De stortbuien van afgelopen dagen helpen de vlinders niet echt.

Onze telling:
Atalanta: 8
Kleine Vos: 6
Klein koolwitje: 6
Dagpauwoog: 4
Muntvlindertje: 3
Citroenvlinder: 2
Groot koolwitje: 2
Gehakkelde aurelia: 1
Boomblauwtje: 1