Categorie: Beestjes

Het is maart, de meteorologische lente is begonnen.
De tuin ontwaakt langzaam uit haar winterrust.
De vogeltjes zijn al behoorlijk vocaal aanwezig.
Ze laten zich de komende tijd alleen maar meer horen.

Eergisteren liep ik door de tuin, een zonnig moment.
In de de verte gebrom van een helicopter.
Nee. Het is dichtbij.
Een hommelkoningin.
Op zoek naar lekkers in de eerste krokussen.

Een spin zit te zonnen op de muur.
Uit een ooghoek een vliegend beestje.
En –any moment now– verwacht ik de eerste beroering in de vijver.
De bruine kikkers zijn in aantocht voor hun lentespektakel.

Soms bijna oorverdovend gekwetter.
Dan weer even stil.
Druk aan het smikkelen van de zaadjes,
de mussen op het voederplateau.

En als Eddy naar buiten komt om de zaadjes bij te vullen:
Tsjilp, Tsjilp, Tsilp. Steeds har
Luidkeels roepend:
“Toe wees wat sneller, vul de voorraad aan!”
De musjes, in onze heg.

Voor kleine beestjes zijn rommelige hoekjes in de tuin ideaal om te overwinteren. Dus niet de tuin ‘winterklaar maken’ door alle afgestorven plantenresten en afgevallen blad weg te halen. Zoals Jacobse en Van Es een oud dametje willen doen geloven, in een prachtige sketch van Van Kooten en de Bie. gewoon laten liggen en staan, tot in het voorjaar.
En je kunt zelfs nog wat extra schuilplekjes maken. Zoals dit wijkistje vol met de kaardebollen van afgelopen seizoen en een stukje kippengaas. Deze staat op zijn kant achter in de tuin op een van de takkenwallen. Ideaal voor lieveheersbeestjes en ander klein grut.

Nog wat voorbeelden, als je knutselbehoefte voelt: bijenhotel1, bijenhotel2, gaasvliegenhotel.

Met het getjilp van de vogels in de heg zou je het niet zeggen, maar toch hebben we dit jaar beduidend minder vogeltjes in de wintertuin. Dat merken we aan de snelheid waarmee het vogelvoer opgaat. Veel minder snel dus, dan voorgaande jaren.

Bij de pinda;s zou het kunnen zijn dat ze ze niet lekker vinden, zijn van vorig jaar over. Maar denk niet dat dat het is, ook de verschillende vers aangeschafte vetblokken vinden minder aftrek.
Wel vandaag weer e.e.a aangevuld, buiten, komende week verwachten we weer koude nachten (en dagen).

De boomklever, of sitta europaea, is een korte, stevige vogel met een krachtige snavel. Hij kan heel goed klimmen. Tegen de ruwe stam van onze wilg rent de boomklever met hetzelfde gemak van boven naar beneden als van beneden naar boven. Een vrij algemene vogel, die het hele jaar min of meer op dezelfde plaats blijft. Bij ons is dat rondom de oude wilg, waar hij waarschijnlijk broedt. In een oud spechtenhol bijvoorbeeld. Daarvan zijn er verschillende te vinden in de wilg.
Opvallend in uiterlijk: grote snavel, grijs van boven, roze van onder en met een opvallende zwarte streep over zijn ogen. Alsof ie een maskertje op heeft.

Opvallend van geluid. Via deze link naar de site van de  vogelbescherming (daar iets naar beneden scrollen) kom je een paar geluidsfragmentjes tegen.

Weer geteld vandaag, deze keer met zijn tweeen. Eddy met verrekijker om te kijken of we de grote bonte specht konden spotten.Die is inmiddels al weer twee weken aan het roffelen, maar niet altijd te zien. Hij zit vaak aan de achterkant van de stam van de grote wilg. We zijn begonnen te tellen op het moment dat er vier staartmeesjes langskwamen. Die vliegen altijd in groepjes. Dat is vaak ook maar 1 of 2 maal op een dag.

Opvallende afwezige: de groenling. Ik heb er het hele winterseizoen nog geen een gezien. Aantal mezen en merels ook laag. Betekent ook dat de voorraad vetblokken en zaden nog ruim voldoende is.

Met statige pas
paradeert hij.

Met scherpe blik
tuurt hij.

Met snelle snavel
vangt hij.

Hap, slik, weg
kikker.

Volgende week een filmpje.