Categorie: Beestjes

Het was op een dag in juli.
Er gebeurden vreemde dingen en het was op eens niet pluis.
Met opengesperde ogen keken ze naar buiten.
Stokstijf zaten ze, in de vensterbank.
Vier verschrikte poezenogen.

Wordt vervolgd.

Als je deze foto ziet dan denk je onmiddellijk aan een bontmuts. Zo een met een wasbeerstaart uit de verhalen over pelsjager Davy Crockett.

In dit geval een staart met pootjes. Deze woont een eind verderop bij ons in de straat, we weten niet precies waar, maar wel aan de andere kant van een kruispunt. Af en toe wandelt ie in ons deel van de straat en heel soms bij ons in de tuin, tot groot ongenoegen van onze katten overigens. ZE kunnen hem niet uitstaan.

Omdat we niet weten waar ie woont, kennen we ook zijn naam niet, en voor ons heet ie dus gewoon Davy Crockett. Wonderbaarlijk dat ie er nog is, hij steekt constant de straat over, niet zomaar recht, maar heel schuin. Blijft daarbij ook vaak midden op de weg zitten.

Deze foto’s zijn van vanmiddag, toen ik terug kwam wandelen van het boodschappen doen. Zo fotogeniek! Onze twee katten zijn zwart en moeilijk goed op de foto te krijgen (alleen als silhouet gaat goed).

 

Bij de plaatselijke tuinclub is een vaste winteractiviteit het maken van vogeltaarten. Met vet en zaden en allerlei bessen naar leuze. Ben er zelf niet geweest maar kreeg via mede tuin liefhebber Sophie deze twee prachtige foto’s.

Roodborst komt eens lekker happen van de vogeltaart.

Foto’s gemaakt door de broer van Corrie.

Bijdrage voor een Engelstalige site, van bomen-volgers. Het idee erachter is om 12 maanden lang 1 boom te volgen. Wij hebben de grote wilg in de achtertuin gekozen.

Easy to spot in the bare willow tree. This male great spotted woodpecker lives in the tree in the back of our garden. Once you know how they sound, you can hear them a lot: at first I thought a black bird was making a “one-syllable alarm call ” . Again and again.  But it turned out to be the regular sound of the gread spotted woodpecker. And with the feeder filled with peanuts it is also not difficult to spot them. Around mid-januari, I took this foto of a single male. Today I saw a pair together. And last summer we saw a familie of five.  We noticed that for quite a while after fledging the young woodpeckers stayed together. An old, rough stemmed willow tree is a perfect living area for these flamboyant birds. 

For the first time this year we heared the drumming sound of the woodpecker. Just once on januari 16th.

See also:
tree following 1
tree following 2

 

Zondag hebben we meegedaan aan de nationale tuinvogeltelling. Geen Keep te zien, tenminste niet in de tuin. Wel een grote groep vogeltjes, wat verderop in een grote boom. Wittige buikjes, zo van onder. Maar ook met verrekijker niet te zien wat het was. Vinken? Groenlingen?

In deze periode is het nog donkerachtig als ik op de fiets naar mijn werk stap, en is het echt donker als ik terugkom. Door de week dus geen tuinvogels door mij waar te nemen. Maandag kom ik thuis: veel kepen gezien !, zegt Eddy, zo te zien vanuit zijn werkkamer. Dinsdag avond kom ik thuis. Uch kepen, nog veel meer dan gister. En hij heeft een serie foto’s voor mij gemaakt. Duidelijk vinkachtig, grijze kop, oranje borst, roomwitte buik. Vaak in groepen met gewone vinken en groenlingen.

Gelukkig hebben we de foto’s nog.

Het is de vraag of ze er tegen het weekend nog zullen zijn, als ik bij daglicht thuis ben, de vorst weer verdreven is en het weer bijna 10 graden wordt. Vrijdag zie ik er één. Daarna zijn ze weg.

Vandaag schoot de temperatuur boven nul en de sneeuw dooit rap. Vijver heeft nog wel veel ijs, ruim 5 cm in het schaduw deel. Met de zon denekn de vogels al voorzichtig aan lente. De koolmezen laten hun ‘fietspomp’ geluid horen. Bij een klein rondje door de tuin zie ik achterin opeens twee vogels die ik niet vaak in de tuin zie. Een goudhaantje en een boomkruiper. De laatste heb ik op de foto gezet. Echt waar. Op de eerste twee foto’s is ie te zien. Als je het weet.

Hint 1: op foto 1 zit de boomkruiper op de onderste helft, tussen de twee hulsttakken in. Op foto 2 zit ie rechts boven, boven de hulsttak en onder het kleine dwarstakje. Probeer maar te vinden.

Hint 2: Foto 3 en 4 zijn gelijk aan 1 resp. 2, maar nu met een pijl waar je de boomkruiper kunt zien. Ongeveer zo groot als de punt van de pijl. Als je ze nu wel gevonden hebt, kijk dan nog even naar foto 1 en 2. Misschien vind je ze nu wel!

Hoewel het vandaag een geweldige dag was om vogels te tellen is dat beperkt gelukt. Eerdere vogeltelweekenden telden we meerdere keren een half uur. En de beste score stuurde ik dan in.
Deze keer niet. Zaterdag sneeuwde het en was wat donker, dus wachten tot zondag. Maar zondag was het zoo mooi buiten dat ik ging wandelen, van half 10-half 12. Toen met een heerlijke kop cappucino in de hand half uur geteld. En na de lunch gingen we weer wandelen, naar/in de Hortus Haren. Tja en toen we thuis kwamen, nog even door de tuin gewandeld, koekjes gebakken en nu is het weer donker. Dus zegge en schrijve 1 x half uur geteld.

Score:
mus: >10
merel: 2
vink: 7
groenling: 1
koolmees: 2
pimpelmees: 2
zwarte mees: 1 (ik weet dat het er twee zijn, maar niet dit half uur)
boomklever: 1
zwarte kraai: 2 (die zitten hier niet vaak, maar zaten bijna hele half uur naast elkaar hoog in boom)
tortel: 2, altijd samen
houtduif: 1
roodborst: 1
heggemus: 1
grote bonte specht : 1 –> eerste roffel gehoord vandaag!

14 soorten
Meer soorten dan de telling vorig jaar. 

Het weekend van 16 en 17 januari 2016 is het weekend.
Het weekend van de nationale telling.
Het weekend waar iedereen vanuit de huiskamer mee kan doen.

Na een warme aanloop van de winter en een korte miniwinter vorige week in het noorden van Nederland, is het nu bijna overal koud. Pindasilo’s, vetbollen, zaden, vogeltaarten, gevierendeelde appels. Allemaal mooi om de vogels wat dichter bij je vensterbank te lokken.

Na de paar koude dagen in januari zullen we ze even niet meer zien, maar tot ver in december 2015 werden af en toe dagvlinders, zoals de atalanta gezien. Regelmatig krijg ik een digitale nieuwsletter van de vlinderstichting, en daar staat een leuke serie stukjes in over vlindernamen.

De atalanta, de grootste dagvlinder die in Nederland voorkomt, blijkt vroeger ook wel nummervlinder genoemd te zijn. Omdat op de onderkant van de vleugels een getal zichtbaar zou zijn: het getal 81 of op zijn kop 18. Dat was me nooit opgevallen en ik ging meteen speuren in onze fotocollectie. Daar vond ik bovenstaande foto, geen nummer te zien. Of toch? De foto een beetje bewerken en overbelichten geeft onderstaande foto. Welk getal is daar te zien?

Nog even uitvergroot hieronder en ook detailfoto op z’n kop.

Het is een jaartal: 1681 of 1891. Dus eigenlijk een ‘jaartal-vlinder’ !

Nieuwjaarsdag, we kwamen iets na tienen beneden. Stralende zon hier en bij het maken van het ontbijt riep Eddy opeens: “Kom eens kijken” en wees naar de pindasilo. Daar zat een zwarte mees! Die zien we niet zo vaak. Als je niet goed kijkt is het een vale koolmees, iets kleiner, niet geel maar eerder wat rossig. Wel weer wat forser (vooral grotere kop) dan de pimpelmees. Maar de echte give away is de ‘badmuts’: als je het vogeltje op de rug ziet loopt er een witte streep over zijn koppie, met aan twee kanten zwart. Koolmezen hebben een geheel zwart petje en pimpelmezen een lichtblauwe. Bij de zwarte mees ontbreekt ook de stropdas op de buik.

Het beestje bleef uren in de buurt en gaf mij ruimschoots de gelegenheid om foto’s te maken. Foto’s gemaakt met telelens, deels vanuit de eetkamer door het raam, deels buiten. En toen ik een tijdje stond te kijken, zag ik dat het er twee waren. Misschien een paartje, meneer en mevrouw zwarte mees hebben hetzelfde uiterlijk.