Categorie: Binnen

Lady Charlotte Florentine Clive

Een andere naam voor de Clivia, een plantengeslacht uit de familie van de Narcisachtigen, is de Sint-Jozefplant. De planten komen oorspronkelijk uit Zuid Afrika, en worden veel gekweekt, met bloemkleuren van licht geel, oranje tot diep rood. De planten houden van schaduw en kunnen onder andere vermeerderd worden door een bladstek van het topeinde van een blad. Dat lees ik net op wikipedia. Maar eens bij de buurvrouw gaan vragen of ik een stek mag nemen. Deze foto’s zijn van de clivia bij haar in het halletje.

Het geslacht is door botanicus John Lindley (rechts) vernoemd naar de hertogin van Northumberland, Charlotte Florentine Clive. Zij was o.a. gouvernante van Queen Victoria.

Geranium weekend

Het is niet alleen zomertijd geworden dit weekend, ook weer tijd om alle overwinterde geraniums weer naar beneden te halen. Een paar maanden boven op de koele logeerkamer, nu deels in serre, deels in mijn werkkamer. Nog even niet helemaal naar buiten. Tijd om zoetjes aan te gaan snoeien. De eerste paar al gedaan. En dan heb je zomaar weer wat stekjes: die staan in een glaasje water op het aanrecht in de bijkeuken.

100 jaar

Ik kreeg een bijna 100 jaar oud herbarium in handen. Bijna 100 jaar, de datum aan de binnenkant van de kaft is 9 juni 1925. Het herbarium bestaat uit losse bladen, met een instructie hoe het te gebruiken. De instructie is van K. Siderius, en sommige aanwijzingen zijn grappig.

Eén regel ontbrak helaas in de instructies. Dat is: schrijf altijd op wanneer en waar je de plant hebt verzameld. Dan kan ook later iemand wellicht nog interessante informatie uit de planten in het herbarium halen.
Bij het herbarium zaten ook bladen met voorgedrukte namen van planten, die kon je uitknippen en er bij plakken. Leuk voor de verzamelaar van planten misschien, de bladzijden waar er handgeschreven iets bij de specimen staat vind ik interessanter. Krokus en sneeuwklok heeft de oorspronkelijke eigenaar heel mooi ingeplakt, inclusief een dun plakje van het bolletje.

Avocado tip

Niet uit de tuin maar van de ekoplaza. Wel een plant, een vrucht. Reden om opa te nemen in dit blog. Een nieuw weetje, had ik nog niet eerder gehoord. Als je de vrucht in blokjes snijd worden ze snel bruin (oxidatie). Mijn vaste actie is dan : besprenkelen met citroensap. Mieke gaf me de volgende tip: gewoon de pit er nog even bij leggen in het bakje en de stukjes blijven groen. Het werkt! Da’s geinig.

Vroege bloemen, blije bijen

Voor hommels en andere wilde bijen zijn bloemen in het vroege voorjaar cruciaal. Om daar aandacht aan te geven kun je in tuin of bloembak vroegbloeiende planten neerzetten. Winterheide. Of bloembollen. Kies dan voor biologisch gekweekte bollen. In de komende weken kun je dan, zeker op een zonnige dag, de vroegelingen onder de insecten op bezoek zien komen.

In de Hortus is in een bak langs een wandelpad een aantal verschillende voorjaarsbollen bij elkaar gezet. Bij het maken van een beschrijvend tekstje kon ik meteen een beetje oefenen met een nieuw tekenprogramma op mijn iPad. Tjonge, wat kan daar veel mee. Ik ben voorlopig nog niet uitgetekend.

Oppotten en 72 cm

Droog en deels zonnig, maar erg schraal buiten met de koude wind. Vandaag opgelost door ’s morgens , in de bijkeuken, allemaal kamerplanten te vermeerderen, stekken op te potten. Zak van 20 liter potgrond schoon op. Maar dan heb je ook wat. Lastiger is voldoende vensterbanken vinden.

  • Chlorophytum comosum (een paar van de stekken van de planten die overal in de woon- en studeerkamer onze boekenkasten bevolken)
  • Saxifraga stolonifera (ik had er een boel buiten staan, kletsnat in pot, en las ergens dat ze ook als kamerplant gebruikt konden worden.)
  • Aloe Aristata (alle zijrozetjes uit 1 pot apart opgepot).

’s Middags de thermo-onderbroek met lange pijpen en en forse wandeling gemaakt. Door de Onlanden, waar we onder andere een vogelaar troffen die enthousiast was over de ruigpootbuizerd die hij gezien had, en de visser die net een gevangen snoek aan het opmeten was. Bij dit koude weer kunnen ze wel een kwartier boven water blijven. Zolang de kieuwen maar vochtig blijven. Met een lange tang haalde hij de haak uit de bek van de vis, legde haar (buik vol met kuit) op een lang meetlint voor vissen en maakte een foto. 72 cm schoon aan de haak. ’s Morgens had ik er een van 128 cm, zei ie.

Oranje

Zo leuk. De grootste vruchten aan ons sinaasappelboompje beginnen oranje te kleuren. DE grootste zijn een cm of 2 in diameter. Dan is er nog een lading donkergroene vruchten tussen de 1 en 1,5 centimeter. Een een derde lichting van hele kleinen vruchtjes, 2-3 mm. Grappige van die kleinste is dat ik daar als ‘bevruchter’ ben opgetreden. De bloemen vormden zich pas toen de plant al op de logeerkamer stond voor de winter. Dus niet makkelijk te bereiken door laagvliegende insecten.

Nog even wachten en dan ga ik de plant weer bijvoeren. Mest geven. Sommige bladeren zien er wat gelig uit, tekort aan het een of ander. IK wil echter niet te vroeg beginnen met mesten. Als er vers jong blad (en bloempjes) komen, dan is de kans op luizen binnen ook groter. Vorig jaar stond de plant in de bijkeuken (iets warmer en iets donkerder ) en toen waren de nodige luizen. Waarschijnlijk overgestapt van een andere plant in de bijkeuken, maar toch.

Plakkerig

Wel zit er op verschillende bladeren een plakkerig goedje. Meestal is dat uitscheiding van luizen. Maar die luizen zie ik dus niet. Voor de zekerheid toch maar een paar kranten onder de plant gelegd, zodat de vloerbedekking in de logeerkamer niet ‘onder het plak’ komt.

Rupsenjacht

Al een tijdje staan stekken van de graslelie, chlorophytum, gereed om opgepot te worden. En ineens zie ik dat een onverlaat zich te goed gedaan heeft aan de blaadjes. Allemaal gaten en happen eruit. En rondom het potje allemaal kleinen ‘keuteltjes’, bruingroene korreltjes een beetje brede rijstkorrel groot. Onmiskenbaar wie hier bezig is geweest. Een rups die in de relatieve warmte van de bijkeuken wakker is geworden en tevreden aan de bladeren knaagt.

Ik bekijk de plant is van alle kanten, en kan in eerste instantie geen rups vinden. De dag erna, ligt het beestje gewoon opgekruld op de schotel van eennaburige plant. Op de foto gezet, opgepakt en buiten neergezet tussen wat droge blaadjes.