Met dank aan de merels en mijzelf omdat ik ze niet eerder heb geplukt: de zwarte bessen oogst van dit jaar zat vanmorgen in mijn ontbijt. Bakje kefir met muesli en handjevol zwarte bessen.
Joost K. Bouter, is onze huiskabouter. Woont in de serre, en is momenteel de hoeder van onze peperplantage. 6 potten met de peper Cayenne ‘Ring of Fire’, staan te bakken in de zon. Joost houdt alles goed in de gaten en ziet dat het goed gaat.
Ik had ongelijk in mijn aanname dat de preibloem niet meer uit zou komen.
Weer twee weken later, de stengel is langer geworden en helemaal naar beneden gebogen. Afgelopen vrijdag, twee dagen geleden, is de bloemknop alsnog opengegaan. Met een bundel kleine witte minibloempjes, elk op hun eigen steel.
De slanke hals van de preiOpengesprongenVan dichtbij
De hele 1e pinksterdag heb ik een beetje rondgepotterd (nieuw werkwoord), dat wil zeggen, plantjes in potjes, plantjes uit potjes, potjes in emmer water onderdompelen. ben bij de buren gaan vragen of ze nog potjes voor me hadden (nee, geen jampotjes Sieneke, bloempotjes!), en daar nog een stel meegekregen.
Ik heb wel een klein probleem…. waar zet ik de potjes neer. Op allerlei plekken in de tuin en tegen het huis staat nu een klein legioen aan potten.
Er zit wel systeem in.
Sort of.
De planten in ronde potjes zijn (meestal) voor anderen bedoeld.
De planten in vierkante potjes voor in eigen tuin.
Pepers in de bijkeuken (de serre was even te warm)Voor de fietsenschuurNaast de fietsenschuurOnder de vensterbank naast de bijkeukenIn het tussenstuk
Nog wel in de serre, maar de beschermende papieren zakken verwijderd.
Dan kunnen de knollen van de commelina en van de aronskelk rustig verder werken aan de opbouw van hun bovengrondse leven.
Joost K. Bouter staat er bij en kijkt er naar.
Onder de tafel staan nog een paar grote potten met begonia- en gloriosa knollen. Daar is nog niets boven de grond te zien.
Afgelopen weekend de eerste serie zaden gezaaid op 11 maart.
In verschillende vensterbanken staan kasjes en potjes.
Van links naar rechts, westelijke vensterbank in de eetkamer:
In de ‘grote kas’:
4 potjes tomaat red robin,
4 potjes peper cayenne ‘ring of fire’
In de middelste bak: 7×7 maal tagetes lucida, dragonafrikaantje
In de rechter bak: 7×7 maal brachisome iberidifolia Nog niets zichtbaar.
De zaailingen van de oranje bloemen zijn op 18 maart, na 1 week, al 5 cm groot. Ze duwden het plastic afdekvel al omhoog. Vandaar rietjes constructie gemaakt.
In de voorkamer, ook vensterbank, gezaaid 11 maart.
Een traytje met 6 potjes, plastic zakje/ folie en rie.tjes erover als ‘kas’.
2 potjes grote oranje bloem, zelfgeoogst in drachten
2 potjes roze cleome, zelf geoogst uit plantsoen in Toulouse
2 potjes grote oranje ‘afrikaantjes-struik’, zelfgeoogst in drachten, zaailingen 2 cm
Detail: beetje vaag, vanwege de sterke uitvergroting: wie weet wat dit is?En zo ziet de struik met de oranje bloemen als geheel uit, rechts op de foto.Het afrikaantje: geel en rood, ongemengd
Tot slot nog 2 potjes, met plastic dekseltje erop.
1 potje met van Passiflora kado gekregen ‘boontjes’, gele lupine
1 potje boomspinazie (oud zaad, vraag is of er nog wat uitkomt) Nog niets te zien.
Buiten koude wind, in de serre toch al bijna 10 graden.
Dan is de keus snel gemaakt.
Eens kijken hoe de bollen en knollen in de kelder er voor staan.
He, groene puntjes!
In de schuur liggen nog een paar zakken potgrond, dus ik kan de eerste portie gaan oppotten. Krukje erbij, verzameling potten om me heen, en grabbelen in de bakken met zaagsel en turf.
1 reuze pot met grote begonia knol
en 1 potje begonia voor iemand anders
1 reuzepot gloriosa
en 2 potjes gloriosa voor iemand anders
6-7 flinke potten commelina tuberosa
waarvan een deel voor iemand anders
1 flinke pot aronskelk
en 2 potjes aronskelk voor iemand anders
De puntjes van de commelina’s
Het ziet er een beetje vreemd uit met al die papieren zakken. Ik ga ervan uit dat ze een beetje bescherming geven, een soort tent-per-pot, als het komende nachten nog flink afkoelt. Vanmorgen vroeg, 18 maart, bleek het -2 in de serre. Later op de dag bijna 10.
Als ik terugzoek wanneer ik de voorgaande keren dit jaarlijks terugkerend ritueel uitgevoerd heb, dan blijk ik weer een weekje vroeger begonnen te zijn.
Joost kan prima tegen de kou. Natte kou kan hem niet bekoren, maar droge kou bevalt hem goed. Lekker voor een frisse winterwandeling. Als hij weer eens door onze serre wandelt, schrikt hij. De plant waar hij al jaren gedag tegen zegt, tijdens zijn wandelingetjes hang er zielig bij.
Niet meer te redden, nu het een paar graden gevroren heeft in de serre…. Gelukkig hebben we binnen in de voorkamer nog een exemplaar en zijn er recent wat takjes afgevallen. Die kan ik stekken. Toch jammer dat ik er niet aan gedacht heb de plant tijdig in de bijkeuken te zetten. Duurt zeker 10 jaar voordat een stekje dit formaat heeft bereikt.
We zijn aan het verbouwen, en niet zo’n beetje ook. Steigers rondom. Afgelopen week is het hele dak ontdaan van de oude dakpannen. Inmiddels liggen er al weer een heel aantal nieuwe op. Van binnen zijn twee kleine slaapkamers boven gestript, en daar gaat 1 kamer van gemaakt worden. E.e.a. wordt van binnen uit geisoleerd.
Bij het strippen kwamen allerlei (verlaten!) wespennesten te voorschijn. Werk van vele jaren. In de holle zijwanden van de dakkapel waren het grote plakkaten. Ook een paar kleine ronde nestjes, uitermate kunstig gebouwd.
Eddy houdt plakkat wespennest opGrote en kleine cellenIn het plafond van de dakkapelPapierdun, wonderschoon. Als je door het ‘raampje’ naar binnen kijkt zie je verschillende bollen in elkaar en binnenin een groepje cellen.
Deze oudroze klokjes zijn de bloemen van een vetplant. Kalanchoe daigremontiana, groeit van nature in Madagaskar. Hier in Nederland kom je hem tegen als kamerplant, en ik denk dat vrijwel iedereen er wel eens een exemplaar van heeft gehad.
Bloeiwijze Kalanchoe daigremontianaBlad met broedplantjesZijaanzicht broedplantjes
Deze kalanchoe is namelijk super makkelijk te vermeerderen. Het is een zogenaamde ‘broedplant’. Dat betekent dat er miniplantjes groeien aan de randen van de bladeren van de plant. Met worteltjes en al. Het het minste tikje tegen de plant is genoeg om de miniplantjes eraf te laten vallen. Waar ze op kale grond vallen, in eigen bloempot, of naburige bloempot, beginnen ze gewoon een nieuwe plant te maken. Net als andere kalanchoes is het een korte dag plant, de bloei begint als de dagen op hun kortst zijn. Als het tenminste niet te warm is, in je woonkamer bijvoorbeeld. Dan meestal geen bloei. Dit exemplaar kreeg ik van Hilde, een centimeter of 20 hoog. Keurig kleine plantjes langs de bladranden. Hij staat bij ons in de bijkeuken, daar is het vrij koel. Een paar weken geleden, zag ik uit mijn ooghoek opeens iets geks, een lange bloemstengel kwam uit de kalanchoe omhoog. In nog geen twee weken bijna een halve meter hoog. En die klokjes nu dus. Al wekenlang.
Weetjes
– Engelse namen: devil’s backbone, mother of thousands, alligator plant, Mexican hat plant – alle plantdelen giftig, bevatten een stof daigremontianine. Wordt van oudsher in bepaalde medicijnen gebruikt.
– chemische formule van het stofje
