Het was al weer een tijdje geleden dat we vanuit Haren naar Kropswolde zijn gewandeld. Door de Westerbroekstermadepolder. Als je de route zo zie, een lang recht stuk, maar absoluut niet saai. Het is een moerassig, waterrijk gebied. Bij extreme natheid ook als overloop/opvangbekken voor de omgeving . Aan onze rechterhand een aaneenschakeling van plassen en meertjes. Met heel veel vogels. Hier bvloegt al jaren ook de zeearend. En ook de bever heeft inmiddels het gebied gevonden. De bever zagen we niet, wel zijn (haar) werk.
Lekkere wandeling, met de wind in de rug. En met de trein terug.
Dit kan je ook doen met een theepot! Vraag me wel af hoe de pot vast zit op het plankje. Gat geboord? Of gelijmd?
Of andersom: waar kun je overal een nestkastje van maken? Een theepot bijvoorbeeld. Deze hing bij Herberg de Fazant in Oudemolen (helaas nog niet open om half 11 ’s morgens). Niet bekend of er ook vogels in gezeten hebben.
De eerste drie tijdens ommetjes vanuit huis, de laatste van flinke wandeling vandaag door het Drentse landschap: P&R westlaren ( 1 bushalte van ons vandaan), Oudemolen, Taarlo, Balloerveld, Ballo , Rolde.
Dit is de tijd om wilgenkastjes van heel dichtbij te bekijken. net als de bijen, hommels en andere insecten doen. De ene dag nog zachte witte ‘vachtjes’ en ineens schieten de katjes in bloei. Met als gevolg: druk bezoek van honingbijen, wilde bijen, vliegen en hommels. Tegen. een blauwe hele helemaal spectaculair. Je kunt er bijna bijgaand staan om ze te zien ‘uitvouwen’. Heb je een wilg met katjes in de tuin op een zonnig plekje. Pak tuinstoel er bij en ga eens kijken of je katjes live in bloei ziet komen.
Deze katjes hebben we vanmiddag gezien in de Onlanden. De Onlanden is een prachtig ‘wet land’ gebied, ten zuiden van stad Groningen. Op een paar km van ons vandaan. Vanaf de uitkijktoren het beeld heb je een mooi zucht over de moerassige gebieden erom heen. En als er heel veel regen valt, dan staat bijna het hele gebied blank (waterberging). Behalve de iets verhoogde zandbult ‘Het beeld’ , waar de uitkijktoren op staat. Vroeger , rond 1300 al, kwamen de monniken die van klooster Aduard naar de kerk in Vries liepen hier rusten op de zandbult.
Zwerfstenen vormen een goede ondergrond voor korstmossen en mossen. De korstmossen op plekken waar het wat droger (en vaak wat hoger boven de grond) is. Mossen op plekken waar de stenen steeds beschaduwd blijven en vochtig. Vandaag troffen we een mooie grote kei, ongeveer een meter in diameter die bijna altijd in de (half) schaduw ligt. Met het gevlekte zonlicht door de nog wat kale boom erboven een mooi gezicht. Ik kon niet anders dan de kei even te ‘aaien’ over de zachte vacht van mos. Middenin zie je een ‘gat’ in het mos. Ook andere bezoekers kunnen hun handen niet van het mos afhouden (en sommigen pulken een stukje eraf).
Deze bijna ronde kei maakt onderdeel uit van het hunebed bij Midlaren (of eigenlijk 2: de D3 en de D4). Elke keer als we in de buurt zijn, lopen we er even langs. Langs een heel smal paadje tussen twee boerderijtjes naar achteren lopen. Het was ons niet eerder opgevallen dat de keien / het hunebed zo groen waren van het mos. Misschien door de laagstaande maart-zon. Of omdat het nog niet zo droog is geweest.
Uitzicht naar het zuidenHunebed MidlarenBolletjes onder de heg
De Brink in Zuidlaren, lila paars van de krokussen. Met de zon erop vanmiddag, stonden alle bloemen open. Hoeveel?
Vele duizenden. Misschien wel tienduizenden. Veel x mooi.
In de tuin hebben we er tientallen. Jaren geleden waren het er veel meer. In de zijborder aan de westkant van de tuin stonden ze. Verder stond er daar toen weinig. Na de krokussen, gevolgd door de blauwe bosanemonen, was het het hele jaar kaal in die border. Zeker 15 jaar geleden heb ik een aantal siergras-pollen geplant. Mooi in late zomer, herfst en winter. Pas vorige week heb ik de pollen afgeknipt. Ze moeten hoognodig gedeeld worden, breiden zich steeds verder uit. Inmiddels ook wat andere planten neergezet in deze border. Mooi gedurende het jaar, maar de overvloed aan krokussen is hierdoor wel wat verloren gegaan…..
Galanthofielen (*) lopen vaak met een spiegeltje aan een lange steel rond. Om ombeschaamd onder de rokken van sneeuwklokjes te kunnen kijken. Zonder te hoeven bukken of het bloemetje naar boven te draaien.
Mijn idee was, zet de telefoon op selfie stand, leg de telefoon op de grond naast een sneeuwklokje en maak een foto. Dan kun je de onderkant goed bekijken. Idee was leuk, maar afstand te kort, waardoor de bloem zelf niet helemaal scherp is. De bomen erachter zijn wel.
Galanthus nivalis, de ‘gewone’ en wonderschone sneeuwklok. Foto in voortuin van kantoor Groninger landschap genomen.
Vorig weekend was de mollentelling, of eigenlijk molshopen-telling. In grote aantallen zie je in deze tijd van het jaar de bruine hoopjes aarde in de weilanden, langs bermen en soms in tuinen. Al de hopen op de foto’s zijn waarschijnlijk van 1 mol. Of misschien 2, als ze elkaar even gevonden hebben. Albertina Mol en Momfer de mol wonen namen het hele jaar in eigen gebied, met eigen gangen. Maar rond deze tijd, de paartijd, gaat Momfer graven in de hoop bij het gangenstelsel van Mevrouw Albertina uit te komen. Even paren, en hop, weer terug naar huis. Bij het mollentellen tel je dus vooral groepen van hopen (of zelfs: zijn er wel of geen hopen in een veld), en niet de individuele hopen.
Links op de bovenste foto zie je een van de twee ooievaars vliegen. Net rechts van het huis aan de bosrand staat de paal met het ooievaarsnest. Bij een wandeling eerder deze week (dit is 10 minuten van ons huis) zaten beide vogels op het nest.
Over mollen gesproken. Vorige week stond dit filmpje op de Vroege Vogels website. Mol op ijs. Ahhh, wat zielig. Gelukkig komt het goed, als je de tekst bij het filmpje leest. De mol weet weer vaste grond onder de graafpoten te krijgen en onder de grond te duiken.
Wat een variatie in het weer de afgelopen week. Van volop winter (wij hadden nog lang sneeuw) en vorst tot een riante 15 graden en zon en zingende vogels. Nog een motregen dag tussendoor, en vanmiddag na een grijze ochtend een heerlijk zonnige middag met een een uurtje in de tuin. 12 graden werd het. Morgen weer veel nattigheid voorspeld.
17 feb tuin GL19 feb Paterswolde meer oostkant19 feb P’woldse meer noordoost20 feb vijver GU21 feb tuin GL21 feb Meerweg22 feb dak van Forum – Groningen23 feb afgeknipte graspollen tuin
Dinsdag ochtend kwam ik de lokale ekoplaza binnen en werd vrolijk van de mooi opgestapelde groenten. Bijna kocht ik een rettich (linksboven), alleen maar omdat ie er zo mooi bij lag. Daar heb ik geen recept voor. Dus toch terug naar links onder, de venkels. Daar maakten we een heerlijke risotto van.
