Categorie: Elders

Bij een lunchwandelingetje afgelopen dinsdag even een stukje Hortus Haren meegepikt. Aan de praat geraakt met tuinbaas Walter bij de kleurige Dahliatuin. Die ligt een beetje verdekt opgesteld, en veel mensen lopen er aan voorbij. Jammer want er bloeien meer dan 30 verschillende exemplaren. De meeste heb ik op de foto gezet.

TIP voor laatste vakantie gevoel
Woon je in de buurt van Haren en was je toch al van plan eens een bezoekje aan de Hortus te brengen. Loop dan gerust even de Dahlia tuin in. Waar is die te vinden? Als je door entreegebouw heen loopt, eerst naar rechts richting Chinese tuin, en meteen de eerste links.

Bijgaand ook het beplantingsplan. Ontwerp van Walter, tekening van mij.

Even in de verwarring vandaag, toen we weer een etappe van de langeafstandswandeling Pronkjewail – West liepen. Van Sauwerd naar Garnwerd door het prachtige Reitdiepgebied. Bij het rustpunt Reitdiepveer gelunched en verder gewandeld over het weggetje langs het rustpunt. Leuke foto gemaakt van net arriverend veerpontje. En toen gaf de app aan dat we verkeerd liepen! Een mooie blauwe stip op het weggetje waar we liepen terwijl de route aangaf dat we over het water moesten !

Als een haas weer terug naar het vertrekpunt van het bootje. We moesten een stukje met het bootje mee. Er waren geen bruggen in de buurt. Net op tijd .

Wel grappig om een stukje te varen, maar wel wat raar dat dat niet ergens in de wandelroute was aangegeven. Wie verwacht er nou om over het water verder te wandelen…

Kijk bij een wandeling eens goed naar de bloeiende bermen en bloemenweides. Ze staan er prachtig bij nu. Soms speciaal ingezaaid, zoals een deel van de bijen en vlinder veldjes in de Hortus op de eerste twee foto’s.

En op de derde foto de Wadi die de oostrand van de wijk Haren-Noord vormt, parallel aan het spoor Haren – Groningen tussen de Grootslaan en de Noorderzanddijk. Ooit alleen een ‘gras’ wadi, nu volop in bloei.

Afgelopen week was ik bij Guillaume in de tuin. We hadden een afspraak om ideeën over de toekomst van de Hortus te delen. Tussen de zomerbuitjes door fietsen ik naar hem toe. Een opmerking over de kleurige bloemen in de tuin, veel in potten en bakken, leidde tot een tuinrondje. Guillaume en zijn vrouw Rita (beiden over de 80), gingen vroeger een aantal maanden per jaar naar Suriname. Een paar Coronajaren onderbrak dat patroon, en nu zijn ze heel blij met de eigen tuin hier in het dorp. Dol op kleur, dus veel bloemen, deels van hier, deels tropische planten. Ook heel veel afrikaantjes in verschillende kleuren en maten, en zinnia’s. Het meeste staat in potten, omdat een paar grote bomen aan het einde van de smalle tuin zoveel water slurpen. En ja, best veel werk om water te geven, maar ze hebben er lol aan.
Moet je hier eens kijken, zegt Guillaume, en neemt me mee naar een klein kasje in de tuin. Met kruiden en groenten, peper, paprika en aubergine, maar ook bittermeloen en een tropische spinaziesoort. Ongelooflijk wat er allemaal in zo’n kleine kas groeit, vind je ook niet?

De voortuin hebben Guillaume en Rita dit jaar helemaal op de kop gezet. Hij stond eerst vol met hortensia’s, leuk, maar wel een beetje saai, vonden ze. Nu proberen ze een steeds grotere diversiteit aan planten in de tuin te krijgen.

Wow!
Dat is nog eens rood.
Koraalrood.
Bloedkoraalrood?

Deze opvallende kuipplant staat in de Hortus in volle bloei. Komt van nature voor van Brazilië tot Noord Argentinië. Erythrina christa-galli voluit. Uit de vlinderbloemenfamilie. In Brazilië kan de plant uitgroeien tot 6 meter. IN een kuip wordt ie maximaal 2 meter. Meer een koraalstruik dus. Met de jaren wordt de plant mooier en mooier. Omdat het een langzame groeier is, én langlevend, kan de plant van generatie op generatie worden doorgegeven. In kuip. Want in de volle grond overleeft ie niet, zelfs niet met de steeds warmere winters. Minimum temperatuur om te overwinteren is + 5 graden. Mag bijna droog zijn en licht maakt niet zo veel uit. Kan goed teruggesnoeid worden.

Weekje er tussen uit, wandelen met Ingrid, in de Eifel. We zaten in een leuk huisje, een (bij) gebouw van een oude watermolen aan een beekje. Een kilometer of 2 buiten een gehucht Heidweiler. Hele dikke muren, ongeveer 80 cm, in het begin zelfs wat fris binnen, later in de week heerlijk koel. Ook daar werd het vorig weekend ruim boven de dertig graden. Terras met parasol was prima, maar soms even naar binnen voor de koelte. We hebben de lengte van de wandelingen wat ingekort en zochten routes uit die veel door het bos gingen. Dat was overigens niet heel moeilijk. Heel veel bos daar.

Een dag iets noordelijker, naar de vulkaaneifel, bij Daun (drie vulkanische meertjes), 1 dag naar Trier, 1 dag naar de Moesel (BernKastel). Een impressie.

Al jaren lopen we langs dat kleine oude boerderijtje. Eind 19e eeuw, holle scheefgezakte knotwilg in de voortuin. ooit stond het daar alleen. Nu aan de rand van een woonwijk, er tegen over een aantal appartemententorens, ernaast een verzorgingstehuis en senioren flats.

Het blijkt dat Roel hier woont! Ropel kom ik de laatste tijd vaak tegen omdat we actief zijn met Hortus Haren. Afgelopen vrijdag op bezoek bij Roel. Bedoeling was één uur (ahum), over Hortus-zaakjes. Het werd 3,5 uur en ik moest me er echt toe zetten om te vertrekken. Wat een leuk huis (alles scheef) en tuin. Roels is ecoloog en dol op plantjes. Bijvoorbeeld een heleboel vleesetende planten. Van alles in potten en bakken. Veel wilde planten, in heemes planten, bijzondere planten. En daarmee ook een oase voor allerlei beestjes. Doordat er veel bomen in de (achtertuin) staan is in de zomer nauwelijks te zien dat er hoge gebouwen in de buurt staan. Net als bij ons: achter onze tuin staat een flat vaan 4 hoog, maar daar is door de bomenrij nu niets van te zien.

Dit was de eerste keer dat ik bij Roel en Renee op bezoek was, maar zeker niet de laatste. Met een grote grijns kwam ik thuis. Uitnodiging voor tegenbezoekje aan de tuin staat uit.