Categorie: Elders

Net niet zo warm als gister waar we -in T shirt- een heerlijke wandeling door de Onlanden gemaakt hebben. Bijna tegen het eind kwamen we bij de Onlanderij, een lokatie van natuurmonumenten met een mooie natuurspeelplaats. Hutje mutje vol met kinderen met modderige laarsjes, maar ook gewoon spelend in het water. Ouders en grootouders in het zonnetje uitkijkend over hun kroost. De speelplaats blijkt pas 10 dagen geleden geopend te zijn. Vandaar dat het zo druk was!

Een mooi plekje om buiten op het terras een pannenkoek te eten.
26 oktober ja!
In een T shirt buiten.!

Dat was gister. Vandaag is de wintertijd in gegaan. Temperatuur nog steeds lenteachtig. Zonder jas nog steeds, toen ik bezig was in de tuin. We hebben de olijf weer op de winterplek gezet, wel buiten, maar overdekt onder het glazen serredak. Het eerste nestkastje heb ik schoongemaakt, daar hebben ook dit jaar pimpelmeesjes in gebroed. De andere staan voor komende week op de lijst.

Wat een week. Vorige week verrast door wonderschone kleuren aan de hemel van het noorderlicht. En deze week is het gelukt om de komeet die momenteel net na zonsondergang in het westen te zien is te zien. Afgelopen maandag 14 oktober was prachtig. ’s Middags leek het nog niets, dicht wolkendek, maar de wolkenradar had een wolken loos stuk voorspeld van een paar uur. En om 4 uur middags zagen we inderdaad het wolkendek als een soort deksel wegschuiven.

Rond 7 uur stonden aan de oostelijke oever van het Paterswolde meer, met verrekijker, telefoon, statief en camera. Prachtige zonsondergang, in het westen.

Maar waar was nou die komeet?

Kijken, Kijken. Half 8. Ergens tussen Venus aan de horizon en Arcturus een oranje achtige heldere ster in het sterrenbeeld Boötes (ossenhoeder) moest ie staan. En ineens …. om 19:41 zagen we de komeet! Met het blote oog. Nog veel beter te zien met de camera. Ook met telefoon prima te doen. De onderstaande foto is met een mobiel gemaakt, 3 seconden belicht.

Omdat het windstil was zie je ook prachtig de weerspiegeling in het water. Zo vaak zijn er geen kometen te zien aan de hemel. Dus elke kans die je hebt kun je beter aangrijpen. Deze komeet – C/2023 A3 (Tsuchinshan-ATLAS) – komt maar eens in de 80.000 jaar dicht genoeg bij de zon om zichtbaar te worden. De staart wordt gevormd door ijs dat smelt als de stoffige ijsbal (dat is een komeet) dicht genoeg bij de zon komt. Op woensdag 16 oktober nog een poging gewaagd. Het was niet zo helder, laaghangende bewolking in het westen, maar we gingen toch weer even naar onze plek op het bruggetje.
Met het blote oog niet meer echt goed te zien (bijna volle maan achter ons), maar met de camera nog wel. Onderstaande foto : 2 x 2,5 seconden belicht, met een fototoestel met lichtsterke lens op statief.

Stralend blauw was het vanmorgen toen we opstonden. Mooi om een ommetje te maken en dat ging vandaag langs het Friesche Veen, Drentsche Aa, landgoed de Braak, en via westkant van het Paterswoldse meer naar Stad. Wij wonen zelf aan de oostkant van het meer (nou ja zit nog een kanaal en snelweg tussen).

Op een bankje in de zon naar de zeilbootjes gekeken, die vlak bij waar we zaten een boei moesten ronden. Dat ging niet iedereen even soepel af. Dat was tegen lunchtijd. We besloten voor de afwisseling eens bij het Elanderhus te gaan lunchen, het restaurant dat hoort bij het Scandinavisch Dorp. Een houten, blokhutachtig gebouw. Hier kwamen we de eland en een aantal trollen tegen.

Afgelopen donderdag werd er op het terrein van ENTRANCE – Building weer een vlasdag georganiseerd. Leuk om even te gaan kijken, tijdens de theepauze op mijn werk. Via de link informatie over de activiteit vorig jaar. Een heel seizoen heeft hier het vlas kunnen groeien, met eerst de hemelsblauwe bloemetjes en vervolgens de bolvormige zaaddoosjes. Building geeft informatie over onder andere duurzame en natuurlijke (bouw)materialen. En vlas is een mooi voorbeeld. Alle onderdelen van de plant worden zo ongeveer gebruikt.

De zaden om lijnolie van te maken of als lijnzaad verkopen. De stengels om na een ingewikkeld proces draden van te maken waarvan linnen kan worden gesproken. Met mooie werkwoorden als trekken, repelen, roten, braken, zwingelen en hekelen. Ook dit jaar waren er weer studenten van MBO (terra college) uitgenodigd om zelf vlas te trekken en in bundeltjes op het veld achter te laten (de komende weken worden de houtige delen dan door het vocht/ dauw zacht gemaakt). Daarna kregen ze een al gedroogde bos stengels om er de vezels uit te slaan, beuken, kloppen en kammen. Eileen Blackmore gaf uitleg bij de verschillende stappen in het proces, met echte oude gereedschappen om dit zelf te doen.

Eigen veldje in de tuin zaaien?

Vlakbij het stroomgebied van de Drentsche Aa, met rustieke laantjes geflankeerd door eikenbomen. Op een mooi nazomermiddag als vandaag was het behoorlijk druk. Nog volop mensen op de camping (De Vledders, echt waar) en zelfs een paar mensen die in het Siepelveen zwommen. Op de foto een ander veen, het Grootveen. Niet heel verrassend, iets meer naar links nog een veentje: het Kleinveen. Zoveel mensen als vandaag, tientallen, komen we hier niet vaak tegen. We hebben deze keer ook het terrasje bij Restaurantje ‘de Drentsche Aa’ maar overgeslagen, gezien de verwachte wachttijd. Doen we wel weer een keer door de week .

Hier wandelt Eddy naar het zuiden, bij de bosrand (doorkijkje links op de foto) stroomt de Drentsche Aa, daar gaan we straks naar rechts door het stroomdal.

Afgelopen week de laatste vakantie week. We wilden nog wel een etappe wandelen. Dinsdag of donderdag was de keuze. Aangezien het dinsdag erg warm en benauwd zou worden, met dik onweer aan het eind van de middag kozen we donderdag uit voor een etappe Drenthepad: van Diever naar Havelte. Uiteindelijk we bijna langer onderweg met openbaar vervoer dan dat we gewandeld hebben. Van eindpunt Havelte ging 1 x per uur een bus naar meppel (en dan trein), maar… het waren ‘meppeler donderdagen’ in de zomer met allerlei activiteiten. We waren al zo verbaasd dat er een grote groep jongelui bij de halte stond. En na een tijdje gingen ze allemaal weer weg. Er wilden zoveel mensen naar Meppel (blijkbaar) dat de bus Havelte helemaal niet meer aandeed, was vol, en vanaf Uffelte meteen door reed naar Meppel. Nou moe. Da’s ook wat. Toen een andere bus genomen en via overstap in Dieverbrug, naar Assen en dan de trein.

Over de wandeling : die was prachtig en de hei, vooral op de helling van de Havelte hei stond er prachtig bij. Schaapskudde maakte het plaatje compleet.

En de dinsdag, die zo heet zou worden. Een wandeling vanuit huis, gewoon om 8 uur s morgens vertrokken toen het nog koel was, en tegen 10 uur, weer mooi op tijd voor de koffie.

Voor de Harenaars: bij de Mikkelhorst het uitloopgebied in, langs het zonnepark en de eendenkooi, en dan naar het oosten over het dijkje. Dit pad lopen we alleen als het niet te veel geregend heeft, kan nogal modderig zijn.

In de tuin hebben we de virginische lobelia staan, prachtig paarsblauw bloeien, al enkele weken. Steeds een paar nieuwe bloempjes, aan een steeds langere bloemstengel. De laatste bloemknopjes zijn nu aan de beurt, nog even en de bloei is over. Als je een plant in eigen tuin hebt staan is het ook makkelijk om ze op andere plekken te vinden. Als het inheemse plant is ergens in bos of berm. Dat zal met deze lobelia niet gauw gebeuren, komt van oorsprong uit de Verenigde staten en Canada. Jaren geleden, denk wel 15 jaar, kreeg ik een stukje van deze plant van een collega, Jan Eggink. Zaait zich enigszins uit dis, de lobelia staat nu op een paar plekken in de achtertuin mooi te wezen.

Toch kwam ik hem opeens elders tegen In de kruiden tuin van Hortus botanicus Haren. Met een bordje erbij van collectiebeheerder Richard. Nou weet ik dus ook wat je eventueel met het blad en de wortels zou kunnen doen.