Categorie: Elders

Zo maar een oktoberwandeling in het Quintusbos in Glimmen.

Select gezelschap deze keer, bij de plantenruil van voorheen de Wilde Planten Tuinkring Hare, nu een IVN afdeling. Bij gastheer en gastvrouw Henk en Eileen in de achtertuin, boven op de hondsrug. De echte diehards, die komen, weer of geen weer. Het leek geen weer te worden, maar uiteindelijk hielden we het op paar drupjes gewoon droog.

Heen in de fietskar en door anderen mee genomen: iris sibirica, oranje crocosmia, zak rode sieraardbeienplantjes, witte spoorbloem, deel van appelmunt, deel moerasspirea, 2 vd 3 carex buchanii, molinia, en vele tientallen wortelstokjes van blauwe bosanemoon. Er was geen interesse voor biggenkuid, mee teruggenomen voor op composthoop.

Geruild/nieuw: paar kweeperen van Willie paar saxyfraga xxx en heelblaadjes van Ernst. En buiten de ruil, paar flinke kluiten van Eef.

Nog warm en vocht in overvloed.
Daar houden paddenstoelen van.
Bij bosjes komen de ‘vruchtlichamen’ te voorschijn.
Om voor eventjes te schitteren.

Vaak verstopt in donkere hoekjes.
Tussen het gras.
Goed kijken en je ziet er meer en meer.

Meestal een paar dagen.
Dan weer het verval.
Aangeknabbeld, omgevallen.
Opgegeten.
De cirkel is rond.

De berk van de buurman is al een tijdje overleden. Een deel van de stam staat nog, tot 3 meter hoog. Twee weken geleden zag ik aan de voet van de stam honingzwammetjes groeien. Nu twee weken later zijn het mooie stevige paddenstoelen.
Als de boom niet al dood was, zou ie het nu gaan. Honingzwam op/in een boom betekent het einde van de boom.

Is de herfst nu echt begonnen? Gister hadden we een buurtborrel in de straat en bedoeling was dat in de tuin van Evelyn te doen. Gezien de regen toch maar binnen gedaan. Zeer gezellig, en zo raak je aan de praat met mensen waar je al 25 jaar bij in de straat woont en die je eigenlijk niet eens kent…. Voor vandaag (nu 13 graden) ook zeer veel regen voorspeld. Grijs en grauw.

Nog even een paar mooie foto’s van precies een week geleden, zondag 22 september. We tikten hier zelfs de 25 graden nog even aan, Een mooie wandeling van Zuidlaren terug naar Haren. Langs het hunebed in Midlaren (dag Hanneke), het Zuidlaarder meer en over het dijkje langs het Drents diep. Dat laatste stuk hadden we nog nooit gedaan.

Zaterdag ging ik langs bij Rene en Marlies, om iets afgeven. En toen ik er toch was, even de tuin door. Rene ging koffie zetten, Marlies liet me de tuin zien. Het eerste dat opviel was een trappetje omhoog achter een paar bomen. Ik dacht eerst dat het naar een boomhut toeging. Maar het was een heuvel. Of meer een wal. Een trappetje van tegels om hoog, een hekje door, en een ‘hoogvlakte’, zo’n 2,5 meter hoog, 8 meter lang, en op zijn breedst 2 meter breed. Palen aan alle kanten met gaas er om heen.

Met aan het hek allemaal potjes met klimop, om het gaas te laten begroeien met klimop. Een experiment, aldus Marlies, wel nodig om water te geven totdat de klimopranken grond bereiken.

Een huis uit 1930 en een groene tuin. Precies zoals destijds door de architect ontworpen. Grote hagen, veel klimop als bodembedekker, een groot grasveld voor en aan de westkant een rij dennen.
Vier jaar geleden zijn die dennen gehalveerd (daar houdt een den niet van maar ja, je moet wat als de dennen te hoog zijn, en een risico vormen voor het (rieten) dak. Het snoeisel en de takken zijn toen achter in de tuin opgestapeld en dat is het begin van de heuvel geworden. Waar wij alleen takken op de houtwallen hebben, en dus veel holtes en gaten, hebben Rene en Marlies steeds takken, maar ook al het te composteren spul op de bult gegroeid. Hek erom heen om het stevigheid te geven, en allengs ontstond de heuvel. Zo’n grote compostheuvel heb ik nog niet vaak gezien.

Oospronkelijk uit de 2e helft van de 14e eeuw, deze Martinikerk in Franeker. Een pseudo-basiliek (zoek maar op wat dat is). Vorig weekend waren we met vrienden in Franeker, een erg leuk stadje, een van de 11. En natuurlijk ook het Eise Eisinga planetarium bezocht. Eddy is daar bestuurslid van en gaf een rondleiding door planetarium en het stadje. Bijvoorbeeld het Korendragerhuisje, het geboortehuis van sterrenkundige Oort, de PC (kaats baan) en de tuin van het Martenahuis. Op weg naar de Stadsherberg, aan het eind van de middag wandelden we langs deze Martinikerk. Met een prachtig aangelegde tuin, in deze tijd van het jaar. Een smalle strook, maar een paar meter breed, tussen kerkmuur en straat. Zeer smaakvol.

Op mijn telefoon heb ik nieuwe app, NeuralCam, bij hoge uitzondering een gekochte app. Het is een fotografie-app, voor op je smart phone, die gebruik maakt van bewerkingstechnieken uit de sterrenkunde. In situaties waar weinig (te weinig) licht is kun je dan toch foto’s maken. Je moet wel de telefoon stil houden en het moet niet pikkiedonker zijn. De app maakt een paar foto’s achter elkaar en gaat dan met een bewerkingstechniek de foto’s boven op elkaar leggen en rekenen. Het leule is dat van een aantal te donkere foto’s dan toch iets moois gemaakt kan worden.

Deze foto is gemaakt in het arboretum van Hortus Haren. Onder de bomen was het vrij donker, met her en der licht plekken waar de zon door heen kwam. vaak moeilijk om mooi op de foto te krijgen (te veel contrast). Ik ben zeer tevreden met wat de app er van maakte.