Camino Groningen

Van mei tot september wandelden we in etappes het Pronkjewail pad . 250 km lang, in de noordelijke helft van de provincie Groningen. Met een groot deel van de 400 mensen die de tocht hebben voltooid, met alle benodigde stempeltjes op de stempelkaart als bewijs, was er gister een gezamenlijke etappe, van de Maartenskerk in Middelbert naar de Martinikerk in Groningen. Hoewel we individueel wandelen leuker vinden dan in groepen (steeds ca 30 personen), hebben we wel meegedaan. Het weer zat geweldig mee, wel koud. Voor het eerst met muts gewandeld en lekker een pyjamabroek aan onder de wandelbroek.

Vlak bij Kardinge
Noorddijk
Om vier uur s middags aan de voet van de Martinititoren, opgewacht door Sint Martinus. Op de Grote Markt zag het nog zwart van de Pieten van de aankomst van die andere Sint een uurtje ervoor.
De rode vaandel houd ik vast in optocht een rondje over het Martinikerkhof, achter Sint Martinus aan, de kerk in, voor wat toespraakjes, een halve medaille, een oorkonde, en Snert.
Halve medaille’s, in 2019 de andere helft!

Volgend jaar wordt de zuid route gestart, 300 km, gaan we doen. Ook de Noordroute kun je in 2019 nog lopen, voor een impressie nog de links van de blogjes van eerder dit jaar op een rijtje. Aanrader!

Zwaan aan de wandel
Ewsum
Bloemenzaadjes
Gedicht
Varkentjes
Theetuin
Domies Toen
Saaxumhuizen
Onweersbeestjes
Wildeman
Theemuseum
Noorddijk

Harmonia’s

Af en toe hebben we een Aziatisch lieveheersbeestje in de tuin. Een Harmonia. Iets groter dan onze inheemse veel voorkomende zevenstippel. Een enkele keer vinden we er een binnen. Ik weet dat ze soms in grote aantallen samen overwinteren, maar ik heb er nog nooit zelf zo veel bij elkaar gezien als gister. In het kerkje van Middelbert, Groningen. Net achter de grote kerkdeuren, door een kier naar binnengewandeld. Ze zullen wel een lokstofje afgeven, zodat ze elkaar weten te vinden. Bij het openen van de kerkdeuren zijn er helaas een paar geplet.

Kerstboom

Ooit had buurman Jan een klein kerstboompje in de tuin. Mara kleine boompjes worden groot en inmiddels is het een flink gevaarte geworden, die een te grote plek innnemt in de achtertuin. Van de zomer al vertelde Jan dat de boom wegging, hij ging proberen iemand te vinden die de boom meewilde nemen om nog een keer als grote kerstboom te dienen.

Gister hoorde we gerommel en gestommel bij de buren. Een man of vijf was bezig de zojuist omgezaagde boom, door de garage heen, naar voren te slepen. Op de foto steekt de boom nog een beetje ver over de kar heen, dat is nog een beetje gecorrigeerd, voor de de mannen wegreden met de boom, op weg naar zijn laatste standplaats.

Onze straat even geblokkeerd door kerstboom
Boom moet nog iets verder op de kar….

Stripfiguur

Soms kom je in het landschap (of in de tuin) een vorm tegen in de wolken, een boom, een kronkelende tak of een bloem.
Onze hersenen zijn heel erg goed in ‘patroon-herkennen’ en menen daar dan soms gezichten,   zoals deze en deze, of andere bekende vormen in te zien.

Welke stripfiguur herken je in onderstaande foto?

Voor Steiny is het Mickey Mouse, ze kwam hem tegen in Warnsborn, zomaar tussen de beukenblaadjes.

Heb je ook zulke foto’s, en wil je ze delen, stuur ze gerust naar me op .

Industrieterrein Franeker Zuid

Bij het maken van foto’s met mijn iphone wordt niet alleen het tijdstip van de foto opgeslagen, maar ook de plaats waar de foto gemaakt is. Bij deze foto’s is de omschrijving ‘Industrieterrein Franeker Zuid’.
Dat ziet er toch echt niet zo uit!

Rode esdoorn steelt de show
Grasveld rondom, met veel fruitbomen. De meeste appels geplukt, nog een paar stoofperen aan een boom.
Uitzicht vanuit de serre.

De foto’s zijn gemaakt in Franeker -dat wel- op een plek aan het van Harinxmakanaal. Vroeger was er een scheepswerf op deze plek, maar dat is allang niet meer zo. Nu ligt er het huis en mooie tuin van Jenny en Ab. We waren er afgelopen weekend op bezoek. Koffie, kopje soep en ook een rondje door de tuin.

Rijtje knotwilgen

Lila tot aan de horizon

Enkele.
Jaren geleden heb ik eens in een bloemenmengsel een aantal phacelia planten gehad. Langdoorbloeiend en de bijen waren er dol op. Niet zo gek, want de Nederlandse naam voor deze plant is bijenvoer.

Tientallen
In een tuintijdschrift heb ik eens gelezen dat iemand in de tuin altijd een stukje van ongeveer 1 x 1 meter inzaaide, alleen met phacelia. Een leuk paars ‘blok’ in de tuin. Dat staat nog steeds op mijn ’tuin-to-do’-lijstje. Als ik eerst maar eens een vierkante meter kale grond zou hebben…

Lila paars tot aan de horizon …
… eind oktober bij Spijk in Noord Groningen

Tienduizenden!
Deze foto’s kreeg ik vorige week van Hilde. Gemaakt bij Spijk. Daar is de phacelia als groenbemester op de akker gezaaid, en wat ziet het er geweldig uit nu ze in bloei staan. Tot aan de horizon.
De foto geeft een impressie, maar het haalt het niet met er tussen zelf staan.
Het enige wat er op aan te merken is dat je zo laat in het seizoen niet de overvloed aan bijen en hommels meer hebt. Midden in de zomer zou je hier een oorverdovend gezoem van nijvere bijtjes horen.

Duizendblad bij de rotonde

Wilde bloemen wei

Vorige week zondag, de vorst nog aan de grond, gingen we een stukje wandelen in de stralende zon. Tegen half 1 (het rondje werd iets groter dan gepland) liepen we langs de rotonde bij Haren, naast de A28. De berm stond prachtig in bloei, vol met duizendblad. Eind oktober, ja!
Ik dacht dat dat extreem laat was, maar even googlen laat zien dat duizendblad tot in oktober kan bloeien.

Bloei eind oktober

Even door de knieen om een konijnen-view foto te maken. Op ‘ooghoogte met de bloemschermen. Recht richting de rotonde, maar dat zie je niet als je het niet weet.

Rariteit: Overveen

Een beetje familieverhaal.
Deze olijke kikker staat in de tuin van het grootouderlijkhuis in Overveen, bij Tante Els en Oom Herman (‘oompie’), mijn peetouders. Els is de zus van mijn vader en woont  in het ouderlijk huis van haar (en mijn vaders) ouders. Vroeger gingen we vanuit Bunnik, waar mijn ouderlijk huis staat, heel vaak op bezoek bij elkaar. Els en Herman zijn Groentje-lezers van het eerste uur.
De kikker in de tuin is er een van een hele verzameling. Els verzamelt kikkers. En deze heeft ze van haar zoon Jeroen gekregen. Mijn neef dus.
De kikker is er een van velen, maar de meeste staan binnen. Deze is er op gekleed, met regenjasje en paraplu. Kan wel tegen herfstig weer. 

Plantenruil 27 okt 2018

Op de drempel van wintertijd de najaarsplantenruil. Bijna voor het eerst na de lange warme droge zomer: koud en buiig nat. 

  • Tijdens de eerste bui vanochtend: binnen in de serre een paar zakjes zaden gemaakt, oranje cosmea hoog, 120 cm,  en donkere tagetes 60 cm. Ook een bakje met broedbolletjes van de Abessijnse gladiool meegenomen.
  • Na eerste bui de emmer met waterplanten klaargezet om mee te nemen. Fietskar klaargezet. Zakjes met wortelstokjes blauwe bosanemoon, en paar crocosmia knollen erbij gezet. Paar glanzende ooievaarsbekjes tussen de tegels uitgetrokken. Naar binnen gerend.
  • Tijdens de volgende bui: mooi tijd om binnen cappuccino te drinken.
  • Regenbroek aan, bergschoenen aan, jas aan , kar aan de fiets en op naar Groningen, naar Michiel, hovenier.
  • Voornemen: niet meer meenemen dan botanische. tulpjes , asters, en eventueel een bijzondere geranium.
Ik heb mijn fietskar …. volgeladen ….la, la, la ….
Helemaal links, Michiel, die voor koffie, thee, koek en dadels had gezorgd.

En waar ben ik mee terug gekomen?
Heel bescheiden.
Een paar bolletjes Vossedruif.
Paar piepkleine rozetjes zeer zeldzaam duizendguldenkruid (onder de appelboom neergezet).
Een kamerplant, zo’n soort miniagave, die ik vroeger toen ik nog bij mijn ouders woonde, ooit heb gehad.
Paar goudbloemzaadjes.
Ook 1 stengel heelkruid, maar die is tijdens de terugtocht blijkbaar uit mijn fietskar gewaaid …