Categorie: Elders

Het blijft een prachtig eiland, Schiermonnikoog. Vanuit Groningen de dichtsbijzijnde plek met duinen en zee (aan de noordkant). Het weekend van 24 en 25 september hadden we al in juli uitgezocht voor een weekendje met vrienden. Hopend dat het weer nog wat zou meewerken. Nou, dat deed het! Geweldig weer, prachtige luchten, aangename temperatuur. We maakten o.a. een wandeling op het oostelijke deel van het eiland, waar de fietspaden ophouden en je alleen te voet kunt komen.
Twee van de vele plaatjes…

Hier raken wij nooit uitgekeken.

 

Ik kreeg van een tuinvriendin een acanthus in een potje, net voor we op vakantie gingen. Een kleintje. Toen we terugkwamen stond ie in bloei. Niet zo’n enorme plant van meer dan een meter hoog, maar een bescheiden bloeiwijze met een paar bloempjes.

Beetje rondgooglen laat zien dat de acanthus afbeelding -zegt men- al in de klassieke oudheid werd gebruikt. Als versiering op zuilen van tempels e.d. Ik ben een beetje digitaal gaan bladeren in onze eigen fotocollectie van vakanties. Zie hieronder de oogst aan acanthussen…

Op weg naar mijn werk fiets ik langs het Noord Willemskanaal, het stuk tussen Haren en Groningen. In augustus was ik een paar weken vrij en toen ik de eerste maandag in september naar Groningen fietste…. SCHRIK. Wat is hier gebeurd?
Waarschijnlijk doordat het zo warm was geweest in combinatie met weinig wind, was er een explosieve groei van eendekroos. Het hele wateroppervlak was groen, bijna alsof je er over kon lopen (*). Op dit stuk van het kanaal wordt veel geroeid, en het zag er maf uit, na twee drie slagen van de riemen, die kleine ‘wakken’ maakten in het kroos, sloot het groene dek zich weer aan een.

Op de terugweg ’s avonds, waren er weer wat open plekken, zie foto 3.  De dagen erna, wat meer wind, was meeste kroos weer weg, naar de kant geblazen of misschien met de stroming mee richting noorden..

(*) Een collega, die twee Noorse boskatten heeft, vertelde dat een van de katten, voor het eerst buiten, pardoes de sloot achter het huis in viel, toen hij dacht van het groene grasveld op het groene kroosdek te kunnen overstappen. Collega kwam niet meer bij van het lachen toen de tweede kat het spektakel herhaalde. Dat moet hilarisch zijn geweest de langharige katten, helemaal nat, verontwaardigd, en groen van het kroos. Sindsdien mijden de katten de slootkant.

Altijd bezig in de tuin.
Bedenken, kijken en genieten.

Altijd welkom in de tuin.
Vertellen, tonen en genieten.

Rust zacht, Annet

Margriet heeft niet een baard, maar een heleboel baarden. Ze groeien bij haar in de achtertuin. Beginnen als gele paaseitjes, dan klokjes, dan een pluizige baard. Heel stuk van de muur is er mee begroeid. Mooie zilveren gloed in de zon.

@ Margriet: als je de naam nog weet van de clematis, reageer dan even. Kan via ‘laat een reactie achter’ links van deze blog.

Tropische dag, ruim 30 graden.
De eenden dobberen in de schaduw.

Als ik langsloop komen ze in beweging.
Tijdelijk een spoor in het kroos.

Net terug van fietsvakantie door Duitsland en Limburg/Noord Brabant. begonnen met Flixbus (plus fiets!) vanuit Groningen naar Oldenburg, leuk stadje. Dag er na wederom Flixbus, nu van Oldenbrug naar Munster. Een middag en avond waren we er slechts, de dag erna begon onze fietstocht. We wandelden een paar uur door de binnenstad, dronken een Pintus Muller biertje (van laatste stadsbrouwerij van Munster, ooit waren er 150!), en natuurlijk bekeken we het Rathaus waar in 1648 de Vrede van Munster werd getekend. Het einde van de tachtigjarige oorlog (en nog een paar andere gelijktijdige oorlogen in Europa) en basis voor allerlei Europese grenzen van nu.
We hadden ook nog tijd om even een blik te werpen op de fraaie Botanische Tuinen van Munster, ook een aanrader. De rotstuin is iets kleiner en minder rotsig dan die van Hortus Haren, ligt wel mooi aan een meertje/vijver. Thematuinen, kruidentuinen, allerlei kassen en een waar woud van enorme kuipplanten in potten. Veel citrus bijvoorbeeld. Dat wordt een gesjouw om die ’s winters ergens binnen te zetten… Maar ook een pot barstensvol verbena bonariensis. Meestal zie je de verbena’s wat verspreid, dan staan de stengels allemaal verticaal. Hier was het een soort ster van stengels, allemaal naar buiten om wat meer licht te vangen.
In deze hortus stonden bij veel planten naambordjes, en zo kon ik een plant, waarvan ik eerder een foto had gekregen van mijn zus maar toen niet kon thuis brengen, nu ook een naam geven.

Tot mijn grote genoegen ben ik vorige week en vandaag bij Hilde in de tuin bezig geweest, als tuinman. Omdat ze tijdelijk wat minder actief kon zijn was de tuin een beetje onstuimig haar gang gegaan, en sommige planten begonnen de boel over te nemen. Klimop en de gele dovenetel. Samen haalden we een flink stuk van de border leeg, snoeiden een aantal ver overhangende struiken en vulden allengs de compostbak.

Toen lag er een mooi stuk tuin, een canvas om te schilderen met planten. Enige tientallen planten, die ik in de loop van het seizoen opgepot en gedeeld had konden een plekje vinden. Vanmorgen nog een aantal schaduwplanten uitgespit uit onze tuin en al wandelend met de kruiwagen (Hilde woont een eindje verderop in de straat) naar hun nieuwe woonplaats gebracht.
Vaak wordt gezegd dat je planten in voorjaar (of najaar) kunt delen. verplanten. Maar als je ze goed in de gaten houdt en flink water geeft, gaat het ook midden in augustus. Al na een week zie je dat ze hun draai weer krijgen en beginnen te groeien.
En weet je waar ik nou zo blij van wordt…. dat Hilde nu ook weer lekker aan de gang gaat in haar tuin. Plantje hier, plantje daar, stukje snoeien weer ergens anders, slokje water.

Vorige week kopje thee wezen drinken bij Wim.
Omdat het toen zo buiig was, en de fietstijd zeker een uur, met de bus en daarna de belbus gegaan. Naar de binnenlanden van Drenthe.

 

Met een goede vriend wezen wadlopen.
Noordpolderzijl, kwelders, wad.

Groene schoenen werden zwart.
Hemel grijs. 
Water grijs.
Zand grijs.
Zo weids.

 

En daarna: wasmachine.
Zwarte schoenen werden groen.