Altijd bezig in de tuin.
Bedenken, kijken en genieten.
Altijd welkom in de tuin.
Vertellen, tonen en genieten.
Rust zacht, Annet
Alles in en om onze tuin
Altijd bezig in de tuin.
Bedenken, kijken en genieten.
Altijd welkom in de tuin.
Vertellen, tonen en genieten.
Rust zacht, Annet
Margriet heeft niet een baard, maar een heleboel baarden. Ze groeien bij haar in de achtertuin. Beginnen als gele paaseitjes, dan klokjes, dan een pluizige baard. Heel stuk van de muur is er mee begroeid. Mooie zilveren gloed in de zon.
@ Margriet: als je de naam nog weet van de clematis, reageer dan even. Kan via ‘laat een reactie achter’ links van deze blog.
Tropische dag, ruim 30 graden.
De eenden dobberen in de schaduw.
Als ik langsloop komen ze in beweging.
Tijdelijk een spoor in het kroos.
Net terug van fietsvakantie door Duitsland en Limburg/Noord Brabant. begonnen met Flixbus (plus fiets!) vanuit Groningen naar Oldenburg, leuk stadje. Dag er na wederom Flixbus, nu van Oldenbrug naar Munster. Een middag en avond waren we er slechts, de dag erna begon onze fietstocht. We wandelden een paar uur door de binnenstad, dronken een Pintus Muller biertje (van laatste stadsbrouwerij van Munster, ooit waren er 150!), en natuurlijk bekeken we het Rathaus waar in 1648 de Vrede van Munster werd getekend. Het einde van de tachtigjarige oorlog (en nog een paar andere gelijktijdige oorlogen in Europa) en basis voor allerlei Europese grenzen van nu.
We hadden ook nog tijd om even een blik te werpen op de fraaie Botanische Tuinen van Munster, ook een aanrader. De rotstuin is iets kleiner en minder rotsig dan die van Hortus Haren, ligt wel mooi aan een meertje/vijver. Thematuinen, kruidentuinen, allerlei kassen en een waar woud van enorme kuipplanten in potten. Veel citrus bijvoorbeeld. Dat wordt een gesjouw om die ’s winters ergens binnen te zetten… Maar ook een pot barstensvol verbena bonariensis. Meestal zie je de verbena’s wat verspreid, dan staan de stengels allemaal verticaal. Hier was het een soort ster van stengels, allemaal naar buiten om wat meer licht te vangen.
In deze hortus stonden bij veel planten naambordjes, en zo kon ik een plant, waarvan ik eerder een foto had gekregen van mijn zus maar toen niet kon thuis brengen, nu ook een naam geven.
Tot mijn grote genoegen ben ik vorige week en vandaag bij Hilde in de tuin bezig geweest, als tuinman. Omdat ze tijdelijk wat minder actief kon zijn was de tuin een beetje onstuimig haar gang gegaan, en sommige planten begonnen de boel over te nemen. Klimop en de gele dovenetel. Samen haalden we een flink stuk van de border leeg, snoeiden een aantal ver overhangende struiken en vulden allengs de compostbak.
Toen lag er een mooi stuk tuin, een canvas om te schilderen met planten. Enige tientallen planten, die ik in de loop van het seizoen opgepot en gedeeld had konden een plekje vinden. Vanmorgen nog een aantal schaduwplanten uitgespit uit onze tuin en al wandelend met de kruiwagen (Hilde woont een eindje verderop in de straat) naar hun nieuwe woonplaats gebracht.
Vaak wordt gezegd dat je planten in voorjaar (of najaar) kunt delen. verplanten. Maar als je ze goed in de gaten houdt en flink water geeft, gaat het ook midden in augustus. Al na een week zie je dat ze hun draai weer krijgen en beginnen te groeien.
En weet je waar ik nou zo blij van wordt…. dat Hilde nu ook weer lekker aan de gang gaat in haar tuin. Plantje hier, plantje daar, stukje snoeien weer ergens anders, slokje water.
Vorige week kopje thee wezen drinken bij Wim.
Omdat het toen zo buiig was, en de fietstijd zeker een uur, met de bus en daarna de belbus gegaan. Naar de binnenlanden van Drenthe.
Met een goede vriend wezen wadlopen.
Noordpolderzijl, kwelders, wad.
Groene schoenen werden zwart.
Hemel grijs.
Water grijs.
Zand grijs.
Zo weids.
En daarna: wasmachine.
Zwarte schoenen werden groen.
In het kader van het geweldige hortensiajaar, nog een paar foto’s.
Met aan het eind een mooi moment.
De hortensiatuin in de Hortus Haren heeft een paar traptreedjes. Lastig met een rollator. Dit mevrouwtje liet haar rollator boven aan de treedjes staan en werd door haar man heel teder en liefdevol begeleid, om dicht bij de bloemen te kunnen komen.
Niet een, maar drie (nee, vier) foto’s.
Van de zonnehoeden.
In de Hortus Haren.
Zooooo fotogeniek.
Gewoon met telefoon.
Sophie was op bezoek in Londen.
Bij haar dochter.
Ook bezocht ze Kew gardens.
En stuurde mij een paar foto’s.
Van een hele grote bijenkorf: the HIVE.
Je kunt er in, en hoort dan gezoem.