Vlinders
Categorie: Kunst
Kunst in krijt
Ik ben helemaal weg van de kleine geïmproviseerde kunstwerkjes die gemaakt worden door David Zinn. Vrijwel dagelijks maakt hij met stoepkrijt en houtskool nieuwe tekeningen en figuurtjes. Niet van te voren bedacht, maar geïnspireerd door een scheur in een muur, of een paaltje op de stoep. De tekeningen lijken echt driedimensionaal als je ze vanuit de goede hoek bekijkt.
Met een foto of filmpje legt David zijn improvisaties vast. Gedeeld via social media en daarmee vereeuwigd. Want één regenbuitje en ze zijn weg. Een soort Snapchat-art.
Hier wat meer voorbeelden in een reportage van de BBC. Soms mannetjes, maar meestal dieren. Met een paar steeds terugkomende figuurtjes: Sluggo, groen met hoorntjes; Nadine, de muis; Philomena, het varkentje met vleugels.
Wee woodland wuzzies
’t is dat ik zelf niet kan breien. Nou ja, lang geleden wel eens truien gebreid, gewoon alleen rechts en averechts. Insteken, omslaan, doorhalen, af laten glijden. En dat steeds herhalen.
Maar als ik er echt handig is was, dan zou ik deze leuke beestjes breien. Al dan niet uit te breiden met mutsjes of sjaaltjes 🙂 . Toppunt van schattigheid.
De tekenpen weer opgepakt – 2
De tekenpen weer opgepakt – 1
Donkere avonden.
Grijze middagen.
Tuin in rust.
Binnen op de bank.
Ipad en tekenpen in aanslag.
Maar weer eens een beetje tekenen.
Deze keer – een doosje bloemen.
Judith
Vorige week liep ik nog even langs de Biotoop. Het terrein van de Biotoop ligt direct naast de Hortus botanicus Haren, we zijn buren. Beide stukken grond zijn per 1 jan 2023 in handen van de gemeente Groningen gekomen.
Er werd een kerstmarkt gehouden en veel van de ‘resident’ kunstenaars vertoonden hun werk. Het was kwart voor vier en de markt zou tot vier uur duren. Veel tijd was er niet, maar toch een paar mooie gesprekken.
Zoals met Judith van Esch. Mijn oog werd meteen getrokken door de groen-blauw-turqoise prints die ze op haar stand had liggen. We raakten aan de praat en ik maakte een klein filmpje waar Judith door een van haar tekenboeken heen bladert. Bijgaande foto’s zijn daar uit geknipt. Inspiratie voor Judith ligt in de natuur, het beleven van de natuur. En in haar kunst probeert ze dan de ervaringen die ze op dat moment heeft (had) zo goed mogelijk tot uitdrukking te brengen. Duidelijk verschil te zien tussen zonnige vrolijke dagen, en grijs en somber weer.
Judith geeft ook workshops, dus misschien kunnen we een keer iets organiseren ivm de Hortus.
Mooi, al die vele tinten groen.
Abstracte kunst
Is het mooi of is het mooi?
Kleurig in ieder geval. Het zijn twee microscoop preparaten, gemaakt door Rene van Wezel. Een heel dun plakje gesneden van de naald van een zilverspar. Je zien hier de centrale vaatbundel. En dan gekleurd met twee typen kleurmethodieken: W3AsimI boven en Dujardin onder. Een volgende keer meer over wat dat precies is.
Boom
Een boom in het park
doet haar bladerjas uit als
een dek op de grond.
Haar wortelgestel
als de kroon maar omgekeerd
ligt onder de grond.
Het bodem leven,
van schimmel, worm tot beestje,
composteert het blad.
Schilderij
De romantiek is een genre in de westerse schilderkunst waar vaak gekozen werd het weergeven van imposante landschappen en vergezichten. De betovering van het verre, het onbekende, het verbeelde, als een vorm van escapisme, het ontvluchten van de dagelijkse werkelijkheid. De romantische periode lag tussen 1800 en 1850.
Bij de onderste foto moest ik hieraan denken: Een ‘romantisch’ schilderij, met een weggetje dat in onbekende verte verdwijnt.
Geen schilderij.
Foto van de Laarmantuin in Hortus botanicus Haren van 25 oktober 2024.
Is het geen plaatje?
Reiger – steiger – ijsbeer
Onze Koningsdag wandeling gaat altijd naar Stad, naar Groningen. Links om het meer, rechts om het meer, of via de oostelijk route. Dit jaar was het aan de rechterkant van het meer. WE bekeken de nieuwe vissenhotels , takkenbossen onder de vernieuwde steigers. Een idee van leerlingen van het harens Lyceum/ technasium om vissen een schuilplek te geven. En heel pittoresk zat deze reiger op een van de nieuwe steigers.
Daaronder de plassende ijsbeer bij het Groninger Museum. Alleen hier plast ie niet. Een beeld van kunstenaar Florentijn Hofman, symbool voor de klimaatproblematiek. Vorig jaar stond de beer in Amersfoort.