Op reis met Vincent

Afgelopen vrijdag gingen we naar het Drents Museum. Er was een tentoonstelling van Vincent van Gogh over zijn ‘Drentse periode’. Hij is er in oktober en november van 1883 geweest, in herfst weer- en wind. Een mooie tentoonstelling met werken van Vincent en van tijdgenoten die hem inspireerden. Mooi opgezet met zalen in de kleuren van de schilderijen. De kleuren van het Drentse landschap in de herfst die Vincent zo beroerden. Uit de fragmenten van de brieven die hij in deze periode schreef blijkt dat hij enorm onder de indruk was. Van het landschap, van de plaggenhutjes, van de zonsondergangen, van het harde werken op het land. Het was een reis waarop Vincent rust vond in het landschap en heel hard werkte aan het ontwikkelen van een eigen stijl.

Er hing een schets van een man die onkruid verbrand, en ook het uiteindelijke olieverfschilderij. In de woorden van Vincent:
“Ziehier een paar avond effekten – ik zit nog steeds op dat onkruidverbrandertje, dat ik wat toon aangaat in een geschilderde studie beter heb dan vroeger, zóó dat het meer de grootheid der vlakte en het vallen van den avond geeft en ’t vuurtje ’t eenige lichtstipje is met ietwat rook. Ik ging er telkens s’avonds voor buiten kijken.”

Een beeld van 140 jaar geleden. Maar ook van 2023. Met schoolklassen die de schilderijen natekenden en een prachtige film over wanden en vloer van een grote zaal geprojecteerd.

De Drentse Van Goghs zijn afkomstig uit musea en privécollecties van over de hele wereld. Ook is er werk van Vincent van Gogh te zien voorafgaand aan en aansluitend op de Drentse periode. Je kunt nog mee op reis met Vincent tot januari 2024.

Na een kopje koffie en een taartje gingen we ook nog naar de andere tentoonstelling in het museum. Van de Duitse kunstenaar Tilo Baumgärtel (1972)

Baumschule

Kenmerkend voor het werk van Baumgärtel zijn de sprookjesachtige taferelen. Door afwachtende figuren en vervreemdende achtergronden in kleurrijke composities creëert de kunstenaar bijzondere werelden. Baumgärtel haalt zijn inspiratie uit dromen en willekeurige gedachtes.

Schilderij

Wat een mooi schilderij!
Met het gefilterde zonlicht op het grasveld en de grillige stam van de boom in het midden. Je zou zo met een boogje over het grasveld naar rechts willen lopen, om de boom heen, om te kijken wat daar achter te zien is. Dit moet in het voorjaar zijn. De boom nog niet helmaal in blad, op de achtergrond een paarse gloed van boshyacinten. Helemaal links een paar (bijna uitgebloeide) narcissen. chr een plaatje waar ik een hele tijd naar kan kijken en steeds weer wat nieuws ontdek.

Als je toch zo mooi kon schilderen….

Een van de lezers van dit blog zal het in ieder geval herkennen. Het is namelijk geen schilderij, maar een foto die ik eerder dit jaar nam in de tuin van een plaatsgenote. Door een poortje van wat donkere struiken met schaduw (links en rechts nog net te zien) naar het zonbeschenen deel van de tuin. De foto is een beetje overbelicht. En tegelijk geeft dat het schilderachtige effect dat je hierboven ziet.

Tekening 11: Delphinium blauw

Tekening van bloeiende delphiniums in februari?
Hoe dat zo?
Gister hebben Jitske en ik besloten weer een tuinreisje te gaan maken.
Dat wordt onze derde.
In het najaar pas, naar Kent en Sussex.

En een van de tuinen waar we dan op dag 1 langs komen is Godinton Gardens.
Die hebben we als eerste tuin op onze eerste reis ook bezocht.
Dat was in de zomer, in juni.
En ik vergeet het onbeschrijflijke blauw van de riddersporen in die tuin nooit meer.

Vandaar.

Tekening 10 – Knobbelzwanen

Aan de Moarweg op 5 minuten lopen is een kleinen naast waar vorige week twee jonge zwanen zwommen. Nog niet helemaal wit. Een paar dagen later, en vandaag ook weer, zagen we nog maar 1 jonge zwaan. Waar de ander gebleven is, en de ouders?

Een klein stukje verderop, nog geen 100 meter, waar het vaartje overgaat in een meertje zag ik twee volwassen zwanen, misschien wel de ouders. Het werd al een beetje donker: prachtig beeld van de twee zwanen met hun spiegelbeeld.