Categorie: Kunst

Vanmiddag heb ik een beetje zitten spelen met tekenprogramma’s op de computer. Geinig. Kun je leuke dingen mee doen. Dit is de allersimpelste vorm. Heb alleen de ‘eenvoudige’ gereedschappen in het programma gebruikt: lijntjes tekenen, inkleuren.

De hele zomer is er een kunst en natuur manifestatie geweest tussen Assen en Eelde, op heleboel verschillende locaties. Into Nature.
Maanden de tijd, maar uiteindelijk werd het toch het allerlaatste weekend. Dit weekend van 17 en 18 september. Zaterdag pakten we de fiets en bezochten een aantal van de bijdragen.

Deze vonden we erg leuk, de Conibeer, een 12 meter hoge beer, gemaakt van coniferen. Toen ie in juni klaar was, was ie groen, maar nu is het een grote bruine beer. Hij staat op het terrein van de voormalige luchtvaartschool bij vliegveld Eelde. De kunstenaar is Florentijn Hofman,  die vaak uit de kluiten gewassen dieren in een landschap plaatst. Kijk maar eens op zijn website, er is er vast een die je ook herkent!

Ik zag een aankondiging in het lokale krantje van een workshop mandala’s tekenen in de Hortus Haren. Op dinsdagmiddag, dat wel. In een opwelling dacht ik, laat ik dat eens doen. Was wel geinig. 7 vrouwen en 1 man waren twee uur lang aan het kleuren en rondjes draaien met de passer. We maakten elk twee mandala’s, de eerste free format zonder passer, uitgaande van een stip op een rond vel papier. De tweede met passer, en als uitgangspunt een halve lotus, 6 bloembladeren.

Aan het eind van de workshop legden we alle tekeningen naast elkaar, allemaal anders. Een impressie, de laatste twee zijn van mij.

Opvallend vond ik hoe de figuren met elke kleur die je toevoegt van karakter verandert. Dat zie je alleen gedurende het tekenen, want je kunt -op papier- niet even ‘undo’ doen, en de laatste kleur weer weghalen. Dus als je het zelf wilt ervaren…. haal je doos met kleurpotloden tevoorschijn en maak er zelf eens een.

Het tromgeroffel van de aankomende lente klinkt zachtjes in de verte. Rommeldebom. Met een windvlaag klinkt het wat harder. Onmiskenbaar en steeds dichterbij. Het is langer licht, de vogels zingen steeds enthousiaster in de morgen. ’s Morgens wordt ik weer wakker van het licht in plaats van van de wekker. Gardeners World is op 4 maart weer begonnen. De bosuil van beleefdelente heeft net haar derde ei gelegd. Nog is het rustig in de vijver, voor de bruine kikkerdans losbarst.

Het is zaterdagochtend 10 uur, buiten trekt de mist langzaam op. Met twee graden is het waterkoud.
En toch. De lente -ik voel het- komt steeds dichterbij.

Waar uilen door ons vaak als wijze en verstandige dieren worden beschouwd (Meneer de uil uit de fabeltjes krant), was de uil 500 jaar geleden een wat meer sinister dier, symbool van het kwaad en de duivel. Als je de schilderingen van Jeroen Bosch bekijkt kom je veel uilen tegen, soms als fantasiebeesten met menselijke benen of armen, maar vaak heel natuurgetrouw.

Op de eerste foto een steenuil (zie je hem?), op de tweede foto een kerkuil.

En mocht je de steenuil niet gevonden hebben, scroll even door naar beneden, daar zie je foto 1 verder uitvergroot.

Bij belangrijke tentoonstellingen koop je tegenwoordig vaak kaartjes met een tijd-slot. Wij konden tussen 11 en 12 op zondag ochten in het Noordbrabants museum starten. Als je eenmaal binnen bent kun je wel zo lang als je wilt binnen blijven. Met de grote hoeveelheid mensen die voor de schilderijen staan (en met zijn allen naar die kleine figuurtjes willen kijken) is het voor de meeste mensen na anderhalf- twee uur wel gedaan.
En tuurlijk heb je dan nog niet alles gezien. Maar er zijn alternatieven.

• de interactieve toegang tot de Tuin der Lusten, van de NTR met voice over van Midas Dekkers. Doordat je steeds kunt inzoomen en uitvergroten kun je de meest petieterige details ontdekken. Gewoon op de bank, met computer of ipad op schoot.
• Haal een boek uit de bieb, mooi voor de plaatjes, maar zeker voor de teksten en de achtergrond informatie.
• Bekijk de permanente tentoonstelling van alle schilderijen van Jeroen Bosch, inclusief de Tuin der Lusten, in het Jheronimus Bosch Art Center.
  Al sinds 2007 open, met zeer goede fotografische reproducties van de schilderijen op ware grootte.  Omdat het hier niet zo druk is, kun je hier uitgebreid alle details bekijken.
  Of fotograferen, want bij deze tentoonstelling mag dat. Daar heb ik bovenstaande twee foto’s genomen.
• Bekijk werk van door Bosch geinspireerde kunstenaars, ook nu nog. Bv. de indrukwekkende videoinstallatie van The fish pond song van Jeroen Kooijmans in het Stedelijk Museum in Den Bosch (van dec 2015- juni 2016, met zelfde toegangskaart te bekijken).

Was bijna niet te missen afgelopen week. Jeroen van Aken alias  Jheronimus Bosch heeft weer zijn intree gedaan in Nederland, in Den Bosch eigenlijk. 500 jaar na zijn dood is 2016 uitgeroepen tot Jaar van Jeroen Bosch. Met tal van activiteiten, waarvan een van de meest bijzondere een grote overzichtstentoonstelling is met een heel groot deel van zijn nog bestaande werk, bijeen gebracht in het Noordbrabants museum.
Vrijdag 12 februari geopend door de Koning, wij waren er zondag 14 februari (een verjaardagskadootje).
Tot 8 mei 2016 heb je de kans om deze prachtige tentoonstelling in Den Bosch te bezoeken. En vanaf eind mei tot september kun je naar Madrid, waar in het Prado ook een grote Bosch tentoonstelling (El Bosco) wordt gehouden. De triptiek de Tuin der Lusten wordt vaak als zijn meesterwerk bestempeld. Het origineel hangt in Madrid. Al tijdens zijn leven had Jeroen Bosch veel navolgers en zelfs mensen die zijn schilderijen naschilderden. Op de overzichtstentoonstelling konden we een navolger schilderij zien van zowel het grote middenpaneel van de Tuin der Lusten, als van het linkerpaneel.