Alles in en om onze tuin
Deze foto staat al jaren op het buroblad van mijn computer. Nog steeds niet van gekomen om hem te bouwen (*). Toch niet erg ingewikkeld. Wie maakt hem na en stuurt een foto van de opgehangen tafel in eigen tuin?
(*) of zou het zijn dat we geen schutting hebben om de tafel dichtbij huid op te hangen …
Vanmorgen kwam Sieneke, de buuf met een kadootje voor ons.
Een egel.
Gekocht in Deventer, winkeltje met tuinspulletjes.
Gezien toen er net een blogje over de egel in onze tuin verscheen.
Egel-roest staat nu op het grind binnenplaatsje, goed te zien vanuit de keuken en in de buurt van poes-roest.
App draadje
Jitske: Is deze van jou?
Ik: Ja, ik was hem al kwijt .
Jitske: smiley
Nu maar eens op een rijtje welke ornamenten we in de tuin hebben staan. Niets opzichtigs, geen enorme beelden. De poes, de koolmees en het paartje-met-fiets.
Dit jaar konden we de laatste avond van het koorseizoen weer afsluiten met de traditionele ’tapas-avond’ bij Hester in de tuin. Elk van de koorleden neemt iets eetbaars mee, en bij elkaar hebben we dan een mooie gevarieerde maaltijd. Na het eten nog even lekker samen zingen. Soms buiten in de tuin, dit jaar binnen. Het was iets frisser vrij veel wind) en vooral: de piano stond binnen. Natuurlijk maakte ik ook nog even een paar foto’s in de vrolijke, vriendelijke, levendige tuin van Hester. Met ook dit koddige varkentje op een klein houten huisje in de tuin.
We hadden al een paar jaar Poes Roest in de tuin. En vorig jaar kregen we, ook van de buren, familie uitbreiding/ gezelschap voor Poes Roest. Tot afgelopen weekend lagen de drie in een laatje, maar nu hebben ze een vast plekje in de tuin gekregen. Als een soort ‘paaseieren’ zoeken, stuurde ik Eddy de tuin in om foto’s van de nieuwkomers te maken. Even zoeken, dat wel. Blijkt toch behoorlijke schutkleur te zijn, dat roestige ijzer.
Vlak bij ons ligt een een oud bos, de Scharlakenhof, naar een boerderij die daar ooit gestaan heeft. Oud is een groot woord, denk maar aan 120 jaar. Doordat omgevallen bomen mogen blijven liggen, of scheef hangen, voelt het wel als een oud bos. Gemengd bos, veel loofbomen als eiken en beuken. En meer aan de rand ook wat berken. Berken leven niet zo lang en hebben zacht hout. Ideaal voor de vele spechten en andere vogels. Op foto 1 en 4 zie je een compleet opengewerkt exemplaar. Met een kadootje van een wandelaar. Op foto 2 en 3 zie je een bevallige dames berk die op hoge hakjes langs het pad lijkt te dribbelen. Die valt nog wel eens om…
Uit een artikeltje in het Harener weekblad van 2017:
In 1844 heette de grond nog de Pieperspoelen en bestond het voornamelijk uit veen- en heidegrond. Rudolf de Sitter kocht het gebied voor een paar honderd gulden en maakte een begin met de ontginning. Er werd een boerderij gebouwd op de plek tussen de huidige begraafplaats en de Rijksstraatweg in: boerderij de Scharlakenhof. Wellicht een boerderij met scharlakenrode luiken? Na de dood van Rudolf de Sitter in 1857, verkocht zijn vrouw het landgoed met de boerderij aan Johan Quintus voor maar liefst 15.000 gulden. Pas rond 1900 werd het huidige eikenbos aangeplant.
Ook in 19e eeuw soms al forse stijgingen van onroerend goed: in een periode van 13 jaar van paar honderd naar 15 duizend gulden!
Je kunt een tuinbeeld op een sokkel zetten, maar sommige lenem zich ook prima voor een natuurlijke standplaats. Zoals dit bolle hoofd in vork van een oud boompje. Dit kunstwerk staat bij Eef in de tuin. Zo’n 10 jaar geleden had ze het bolle beeld aan haar zus kado gedaan. Mooi symbolisch, twee gezichten, verschillend, maar toch bij elkaar horend. Daar heeft het veel jaren gestaan. Na overlijden van haar zus, naam Eef het beeld weer mee. En het staat nu in de achtertuin.
Als reactie op het blogje van de pinguïn in Willie’s tuin kreeg ik een foto van Marijke binnen.
Ik lees elke week met veel plezier jouw tuinblog en daarom reageer ik nu ook eens met een foto van beeldje in onze tuin. Het staat een beetje verscholen tussen de astilbe en de herfstasters. Ik wens je nog veel tuinplezier. Groetjes, Marijke.
Tuinbeeldje. Hier nog een tuinbeeldje en ook enkele foto’s van mijn tuin,zoals je kan zien is hij niet zo groot maar ik vind het net groot genoeg voor mij en ik beleef er toch veel plezier aan. De beeldjes heb ik gekregen van buren die ze wegdeden omdat er stukjes van afgebroken waren maar tussen de bloemen zie je er niets van. Ik woon in Dessel, een Belgisch dorp dicht bij de Nederlandse grens in de provincie Antwerpen.
Nou kom ik toch al heel veel jaren in de tuin bij Willie, maar deze pinguïn had ik nog nooit gezien. Of ben ik het gewoon vergeten, dat kan natuurlijk ook.
Het lijkt er in ieder geval op dat hij al heel lang zit op dit plekje zit. Met een beetje verbaasde blik, aan de rand van een van de paadjes. Hij lijkt erg op Tux, de mascotte van Linux.
Heb je ook een beeldje, ornament of ander object in de tuin (of bij iemand gezien)? Stuur foto naar me op, en wie weet verschijnt ie in deze rubriek.