Alles in en om onze tuin
Erik, de eekhoorn, had gehoord dat er foto’s gemaakt zouden worden. Leek hem wel wat. Na het halen van een nootje uit het eekhoornvoederkastje in de hazelaar, bleef hij zeker een minuut zitten en poseerde als een volleerd model.
Meestal verklein ik de foto’s een beetje, zodat ze minder digitale ruimte innemen. Nu niet gedaan: om alle fijne details te bewaren. Zoals de zon die door zijn oor schijnt en de schaduw van zijn nagels op de tak.
Vrijdag een aantal uren bezig geweest om alle plantjes die ik in de loop van de afgelopen weken in potjes heb gezet, klaar te zetten voor de plantenmarkt in de Hortus. Op 13 April komen allerlei kwekers hun waar aanbieden op de HORTUS Plantenmarkt. En er is ook altijd een kraam van de lokale Groei & Bloei afdeling, en van de IVN – wilde planten werkgroep. Voor die laatste kraan kweek ik altijd wat planten op voor de verkoop, als mijn inbreng voor de werkgroep. Ik kom er niet aan toe om ook achter de kraam te staan, want ik heb al ‘dienst’ achter de kraam van de Vrienden van de Hortus. Leden werven.
Renee kwam vrijdag middag de planten vast halen en brengt ze zondag ook in de Hortus. ‘Als ik deze hoeveelheid zie’, zei ze, ‘dan moet ik wel drie keer rijden’. Mooi dan is er voor de hele dag iets.
Overal staan de prunussen in bloei.
En krentenboompjes.
En magnolia’s.
In boomgaarden of langs de berm, pruimen en kersen.
De appels komen meestal nog iets later.
Bij ons in de tuin staan de pruimenbomen en de sierpeer te stralen met een witte wolk van bloemen. Prachtig tegen de knal-knalblauwe lucht. Als de wind weer wat minder is zie (en hoor) je de vele hommels en bijen rond de bloemen zoemen.
Er blijken veel verschillende soorten paardenbloemen te zijn. Je hebt verschillende secties, zoals bijvoorbeeld de sectie hamara, frugalia, celtics en macrodonna. Dit jaar wordt op 25 april de 5e ‘dag van de paardenbloem‘ gehouden. Een kleinen groep exprets voegt elk jaar weer een stukje kennis toe aan de groeiende lijst. Via bovenstaande link vind je ook een checklist , een tabblad met determinatie kenmerken en een artikeltje over paardenbloem enen hun insecten.
Sommige bloeien (nog) in hun eentje, zoals de eerste in onze tuin (foto 1 en 2). En andere gaan meteen uitbundig samen feesten. Deze grote bos stond bij de bushalte in een kier tussen beton en bushalte. Voluit bloemen. Zeker 30.
Wist je
We zien hem niet elke dag, maar weten wel wanneer ie langs geweest is. Om een paar pinda’s of een van de twee dagelijkse walnoten uit het eekhoornvoederhuisje te halen. Vrijdag aan het werk in de tuin, aangenaam weer, en met tijdens de koffie kwamen Erik en Erika even een showtje geven. Toen geen fototoestel bij de hand. Op zaterdag wel. Heel even kwam Erik in beeld, van de tuinen rechts van ons kwam hij aan. Even in de Zwarte Els, waar hij -volgens Eddy- iets aan de tak leek te smeren. Om vervolgens naar de tuinen links van ons weer te vertrekken.
Met de telelens in aanslag bij de vijver. De kikkers knorren erop los.
Schreef ik vorige week zondag nog dat het (schrikbarend) stil was in de vijver, maandag al was dat anders. Bruine kikkers waren er in grote aantallen. De mannetjes hingen een beetje rond in de vijver. In deze tijd van het jaar heel donker, zwart grijs van boven, en een lichtblauw kinnetje. Wachtend op de dames, groter, bruinoranje van kleur, de buik vol met eitjes. Dan volt een heel gedrang van de mannen: wie lukt het om op de rug van een zwanger vrouwtje te kruipen. En dan niet meer loslaten tot de eitjes gelegd en bevrucht zijn. Buurkleinkind Noor kwam zaterdag even kijken. Of er al kikkers waren (ja!) en of er al dril was (nee). Wel tandems van kikkers -vandaag hoorde ik de term dubbeldekker – en zelfs een trio.
Vanmiddag telde ik 44 bruine kikkers. En tegen het einde van de middag de eerste drie blogs kikkerdril. Op 30 maart, in het diepere deel van de vijver, tussen de waterplanten.
Aanvulling 6 april:
Een paar dagen later, op woensdag: 60 kikkers geteld, vijver vol dril, allemaal in het diepe deel. Door de droogte (droogste maand maart sinds begin metingen in 1906) is het waterpeil van de vijver flink gedaald,. Het ondiepe deel van de vijver is nu wel erg ondiep geworden.
Zaterdag kwam ie eens onze tuin verkennen. Voorlopig heet ie Poes Grijs, tot we weten waar ie woont en hoe ie heet. Een jong katje, lichtgrijze cyper. Overal rondkijkend en snuffelend.
Vrijdag waren tuinmannen Gijs en Harmen bij ons. Om de compostbakken ste renoveren/ repareren, een nieuwe plank in het bruggetje te zetten en wat snoeiwerk te doen. Prachtig weer, dus zelf ook bijna de hele dag in de tuin bezig geweest. En het weekend eigenlijk gewoon door. Al heel veel gedaan.
En mijn acties o.a.
Afgelopen donderdag, 20 maart, was het wereldmussendag. Het initiatief is ontstaan in Frankrijk en India in 2010. Mussen zijn de meest wijdverspreide vogels ter wereld, ze komen voor op alle continenten , behalve Antarctica. Oorspronkelijk alleen in Eurazië, maar na de laatste ijstijd, begonnen ze zich te verspreiden. En toen de mens 6000 Jara geleden met landbouw begon ging het pas echt hard met de mussen. Ze ontwikkelden een dikkere/ hardere schedel en stevigere snavel. En daarmee werden ze een echte mensenvolger. Door hun aangepaste bouw konden ze letterlijk ‘een graantje meepikken’. Waar andere vogels de harde graankorrels niet konden kraken konden mussen dat wel.
Vanmorgen een leuk item over de mus op de radio. Beluister het item op Vroege Vogels. De mens heeft de mus waarschijnlijk wel een handje geholpen. Door een aantal exemplaren ‘per ongeluk’ mee te nemen op schepen naar bv de Amerika’s. Of express omdat emigranten de mus zo gezellig vonden en enkele exemplaren mee namen. Voor een beetje thuisgevoel ver weg van huis.
Leuk weetje: hoewel de huismus de meest wijdverspreide soort is, blijft een individuele mus meestal zijn/ haar hele leven in een heel klein gebiedje wonen, een paar km rondom de geboorte plek.
Vanmorgen werden we weer vrolijk wakker getjilpt.