Geen minidrone, maar een grote nachtvlinder. LAOTHOE POPULI of populierenpijlstaart. Dit exemplaar zat eerder deze week, toen het zo warm was, ineens op ons terras. Het blijkt een populierpijlstraat te zijn, een algemene nachtvlinder. En toch zie je hem niet vaak, overdag althans, want dan zitten ze meestal ergens in een boom of tussen het groen te slapen. Maar nu dus midden op het terras, Waarschijnlijk net uit de pop gekropen. Eind april, begin mei vliegt de eerste generatie. Dit exemplaar heb ik opgepakt en in de schaduw gezet. Toen we ’s avonds naar binnen gingen het beestje (nog steeds in diepe rust) opgepakt en op de tuintafel gezet. De volgende ochtend was de vlinder gevlogen.
Of een variant erop: Planten naar de Hortus brengen.
Eerder in de week sprak ik met tuinvrijwilligers Arend en Arend, zij zorgen voor de ‘blauw gele tuin’ in de Hortus. Of ze nog interesse hadden in een aantal potten met boshyacinten, vroeg ik. Ja hoor.
Ingrid was dit weekend op bezoek, met haar auto brachten we de potten boshyacinthen vanmiddag naar de Hortus (scheelde me een paar ritjes met de fietskar ). Samen met nog een grote emmer vol Vinca Major (een soort uit Corsica, ooit van Ernst gehad bij een plantenruil) en een emmer vol eenbloemig parelgras. Dat bloeit nu erg gezellig in onze tuin.
Slim van die planten die aan hun zaden een extra eiwitrijk friemeltje hebben ontwikkeld. Mieren zijn er dol op, vandaar de bijnaam ‘mierenbroodje’. Mieren pakken de zaden op, met broodje en al, en slepen dat mee naar hun nest. Het broodje wordt opgegeten, het zaadje blijft ongebruikt in het nest liggen, of wordt er misschien wel als afval uit gegooid. En kan daar weer ontkiemen. Zaadje getransporteerd, operatie geslaagd, nieuwe plant.
In dit geval zijn het de zaadjes van de vingerhelmbloem.
Voor Nature Today, in de serie plant en mens schreef ik een artikel over tulpen. Te lezen via deze link. Voor een blog op ’t Groentje begin ik altijd met een of enkele foto’s die ik de week ervoor heb gemaakt. Daar komt dan tekst bij. Voor de artikelen in Nature toeday staat het onderwerp vast : tulp. En dan ga ik op zoek naar informatie op internet., in boeken in onze boekenkast, en o zoek naar foto’s in mijn fotoarchief. Bijeffect is dat ik blijf zoeken, browsen, steeds weer nieuwe weetjes tegenkom, nog even door zoek. En voor ik het weet ben ik uren bezig (in plaats van de 10 minuten die een regulier stukje in ’t Groentje kost. In dit geval was dat afgelopen dinsdag, een grijze , regenachtige dag, dus geen probleem. Buiten in de tuin was even niets te doen.
Collage 1 van tulpenfoto’s uit mijn fotobibliotheek
Een deel van de verzamelde informatie heb ik niet in het Nature Today artikel gezet, maar weggooien is ook zo wat. Hier een selectie als je na het lezen van Nature today nog meer tulpenweetjes wilt lezen.
Collage 2
Als je je ergens in verdiept krijg je er ook meer oog voor. Zo staat in een huis een stukje verderop in de straat op de vensterbank van de voorkant een oerlelijke vaas. Groen met allerlei uitsteeksels. Tot ik er afgelopen week langs liep en de vaas vol met tulpen zag. En me te binnen schoot dat ik net had gelezen dat in de tijd van de tulpenmanie, maar ook later, er speciale tulpenvazen , werden gemaakt, om de verschillende tulpen goed te kunnen laten zien. En ineens was de vaas een stuk aantrekkelijker. Nou ja, bijzonder in ieder geval.
Foto tulpenvaas morgens om 8 uur genomen, lage zon, weerspiegeling van auto en huis aan de overkant in de voorruit van het huis.
Bij Wim en Annet in de tuin stond een tuinhuisje met allerlei tuincitaten. Deze gaat over de tulp, dus wel passend in dit blog. Wim en Annet zijn inmiddels beiden overleden (2023 en 2016), en er wonen al jaren andere mensen in ‘hun’ huis. Ben altijd nog een keer van plan aan te bellen en te vragen of ik nog eens in de tuin mag kijken. Ik ben er de afgelopen decennia tientallen keren op bezoek geweest.
Out in the orchard dwell wee little fairies, Busy with bud and with blossom at last. See how they work with their palettes and brushes, Tinting the apple-trees brightly and fast
Pink and white blossoms, so dainting and fragrant Laden with promise of good things to come, Softly the breezes are stealing their perfume, While o’er their beauty the busy bees hum.
Fair are the treasures which come with spring-time, Fields full of daisies, and grasses so green, Sweet are the zephyrs from rose gardens blowing, Lovely the earth in the sun’s golden sheen.
But out in the orchard amid the white blossoms, The pink and white blossoms that garland the trees, We find the best charm of the beautiful spring-time, And welcome the touch of the sweet-scented breeze.
Gedicht van Mary Dow Brine (1816 -1913), Amerikaans kinderboekenschrijfster en dichter. Mooi beeld., de elfjes die met kleine verfkwastjes de knoppen van de appelbloesem een kleurtje geven.
Deze foto’s van Frans die zich beginnen te ontkrullen zijn van 15 april. Fascinerend hoe die bladeren eerst in een harige bruine bult zitten en dan zich dan elegant oprichten. Heel mooi nu vind ik de donzige haren.
Daarna mooie eerste paasdag en de week erna flink veel regen, en nu (26 april) weer veel zon. Als ik er een flinke meetlat maast had gezet had ik per dag de varen bladeren centimeters tot tientallen centimeters zien groeien. De koningsvaren is al weer ruim een meter hoog. In goed 10 dagen!
Donderdag ochtend rond acht uur pakte ik de fiets om naar mijn werk te gaan. Heel even de achtertuin in voor een klein rondje. Na de regen van twee dagen er voor ziet alles er prachtig fris en groen uit. En blauwpaars, zoals in het geval van de bluebells.
Dit zijn boshyacinten vanuit Bunnik, de tuin van mijn ouders, meegenomen, de smalbladige soort die je ook veel in Engeland ziet. Inmiddels staan er vele tientallen van de Spaanse boshyacint, zelfde kleur bloem, maar wat grover in bouw en breder blad op allerlei plekken in de tuin ook een bloei. Het is lente!
Eenbloemig parelgras, een behoorlijk zeldzaam gras dat in rijkere bossen in Nederland, vooral in Zuid Limburg in het wild voorkomt. En in tuinen. Een paar jaar geleden nam ik een heel klein plantje mee uit de tuin van Eef (inmiddels verhuisd). Nu heb ik diverse pollen, die net weer in bloei zijn gekomen. Een alleraardigst grasje, met de aartjes die uit slechts 1 bloem bestaan, in een losse pluim als een soort rijstkorreltjes gerangschikt.
Een korte video, wel erg saai ingesproken, vind je op de Flora van Nederland. Als je precies wilt weten wat er zo bijzonder is aan het tongetje bij de bladaanzet aan de stengel van deze grassoort, kijk vooral even de video af. Morgen als het weer licht is, ga ik dat tongetje even bekijken.
Het eerste jaar had ik 1 plantje nu inmiddels een hele stel. Ik schrok een beetje toen ik hoorde in de video dat het gras zich met worteluitlopers (net als kweek) verspreidt. Toch even in de gaten houden!
Als fonteinen die hun waterstralen de lucht in spuiten komen de bladeren van de struisvaren omhoog. Of als een trechter , of in het Engels een shuttle (van badminton). Deze verse bladeren zijn de onvruchtbare, fijngeveerde bladeren. Later in het seizoen komen de stijvere vruchtbare bladeren in het midden van de plant omhoog. De struisvaren of matteuccia struthiopteris is een stinsenplant, oorspronkelijk niet van hier, maar inmiddels ingeburgerd.
De verse knoppen kun je teen, gesauteerd met knoflook en citroen is schijnbaar erg lekker, smaakt een beetje naar asperges. Het seizoen is maar erg kort, dus de prijs is vaak hoog. In de tuin vind ik het zonde, laat ze maar lekker uitrollen. Mocht je het toch willen proberen, een beetje voorzichtig zijn, als je ze niet goed bereidt kan je er last van krijgen.
Erik, de eekhoorn, had gehoord dat er foto’s gemaakt zouden worden. Leek hem wel wat. Na het halen van een nootje uit het eekhoornvoederkastje in de hazelaar, bleef hij zeker een minuut zitten en poseerde als een volleerd model.
Foto: Eddy
Meestal verklein ik de foto’s een beetje, zodat ze minder digitale ruimte innemen. Nu niet gedaan: om alle fijne details te bewaren. Zoals de zon die door zijn oor schijnt en de schaduw van zijn nagels op de tak.
