Geel wit en Haantje

Woeker en woeker naast elkaar. Daslook en gele dovenetel. het zijn echte ’thugs’ , zoals de Engelsen dit soort woekerplanten noemen, Maar wat bloeien ze mooi in deze tuin van het haar. Met Hommels hangend aan de gele lipbloemen, en tientallen honingbijen vanmorgen op een zonnig veldje daslook in de tuin. Zou de honing dan ook een beetje naar uien smaken?

De laatste twee foto’s zijn van de bloemknoppen van de meidoorn. Pas op het beeldscherm van computer zag ik het kevertje. Wat denk je. Hoe zou die heten? Het meidoornhaantje.

Wolfsmelk

Is het geel of is het groen?
De kleur van bloeiende wolfsmelk. Dit is de cipreswolfsmelk, euphorbia cyparissus. Zoet geurend naar nectar in het voorjaar. Woekert en kan enorme vlakten vormen. Dus niet in een border neerzetten. BIj ons staat ie in een strook tegen het huis, in het grind van de oprit. En alle sprietjes die buiten de strook van 50 cm komen worden het hele seizoen door Eddy rigoreus uitgetrokken. Anders was inmiddels de hele oprit een geelgroen tapijt. Ook mooi, maar niet handig.

Na de bloei verkleuren de bloemen rozerood. Net als andere wolfsmelken is het melksap giftig.

Feeëriek

In de Gardener’s World aflevering van 12 april op BBC 2 was een reportage over een Engelse dame die de nationale collectie had van geums. Ruim honderd soorten had ze in de tuin. Veel in oranjeachtige, warme tinten. Aan de vorm van de bloemen kun je zien dat ze onderdeel uitmaken van de rosaceae, de rozenfamilie. Net als aardbeien bijvoorbeeld (en appels). Misschien dat ik nog wel eens een andere geum in de tuin zet, maar op dit moment hebben we twee soorten. De twee inheemse soorten in Nederland : geel nagelkruid, geum urbanum, en knikkend nagelkruid, geum rivale. EN die laatste vind ik misschien wel de mooiste van allemaal.

Elke foto die je ervan maakt … ingetogen elegantie ten top.

Appelbloesem

Zo mooi in deze tijd van het jaar.
De ontluikende appelbloesem.

In het wit: de jonathan.
In het roze met wit: de elstar.

Voor de appeloogst doen we het niet echt. De bomen zijn al heel oud en worden overgroeid door de bomenrij die er achter staat en in de zomer veel vocht wegtrekt en schaduw geeft. Waar we -meer dan 20 jaar geleden- bijna een kist appels van de Elstar afhaalden, zijn het er nu een handjevol. Meestal gewoon direct van de boom geplukt, en in de tuin opgegeten. Deze Elstars zijn niet heel goed houdbaar. De Jonathans zijn beter houdbaar, en blijven ook lekker lang aan de boom hangen. Meestal pluk ik ze pas heel laat en bewaar ze voor de vogels in de winter.

En nog meer tulpen…

Wat vinden jullie van deze tulp?
In eerste instantie dacht ik … neuuh.
Zacht pastel roze met helder-dooier geel.
Da’s toch geen kleurcombinatie!

Ik ben van mening veranderd. ‘It grows on you’.
Niet in het minst trouwens omdat het een op Kreta veel voorkomend wild tulpje is. ’s Avonds of op grijze dagen: bloem dicht. In de volle zon… een breeduit lachend open bloemengezicht.
Tulipa saxatilis heet ze. Met twee bloemen aan 1 stengel.


Tulpen en tulpen

We hebben al jaren geleden een grote bollenmand van onze biuren gekregen, met laagjes van verschillende bollen. De afgelopen weken een komen en gaan van bloemen, waaronder krokussen, hyacinten, narcissen en nu nog een paar tulpen. De laatste twee wat topzwaar in de bloemen, dat werden een soort hangnarcissen en hangtulpen.

Verder hebben we een aantal leuke botanische tulpen, tulpen die wat bloeiwijze en groeiwijze wat dichter bij de oorspronkelijke wilde tulpen staan. Zo leuk. Ze kunnen ook beter verwilderen, als ze op een goede plek staan. Doen het ook leuk in pot.

Meer over botanische tulpen op de website van De Warande .

Saharazand in de tuin

De zuidenwind bracht saharazand dit weekend en idioot hoge temperaturen. Een evenaring van het maximum hier in Groningen (uit 1946!), met ruim 24 graden gister. Vandaag iets minder warm. Geweldig om in de tuin bezig te zijn.

Verticuteerapparaat bij buurman Reint geleend en daarmee een heleboel mos uit het grasveldje gehaald. Bij het terugbrengen aan de praat geraakt en lekker buiten in de zon gezetten. Glaasje witte wijn erbij. Mooie afsluiting van het weekend. Nou niet helemaal, want na het eten kon ik natuurlijk ook nog even de tuin in. Oude grashalmen en takken die op een grote berg bij de composthoop lagen ‘verwerkt’ (als mulch op paadjes en op een van de takkenwallen. Het laatste snoeisel van o.a. de klimroos, en wat andere struikjes in de groen kliko. En nog wat grasjes uit het grindpad getrokken. Half 9 pas naar binnen.