Categorie: Tuin

Asters
Asterren
Asterretjes

Sterretjes
Sterren
Sneeuwsterren
Sneeuwster aster

Voor veel meer asters, kijk hier.

Een rode bloem mooi op foto krijgen is geen sinecure. Vaak loop ik door de tuin en zie het mooiste rood dat je je kunt voorstellen. Als ik dat dan op de foto probeer vast te leggen, blijkt het foto-rood een stuk minder mooi dan in mijn herinnering. Minder diepte, minder warmte, vlakker.
Paar jaar geleden tijdens een fotocursus aan de beroepsfotograaf om tips gevraagd. Echt rood op de foto is lastig, zegt ie. Probeer eens vroeg of laat op de dag. Of net na een regenbui. Dat hielp iets, maar toch nog niet zoals ik het me voorstelde.

En nu deze foto, in een opwelling gemaakt. Half september, zacht licht, eind van de middag. De bloem in het midden…. jaaaaah

….daar is het rood warm.
Dat is rood met diepte.
Dat word ik blij van.

 

Ongeveer 5 uur hard werken en twee propvolle vuilniszakken later was er een stukje van anderhalf bij anderhalf meter grond vrij in de voortuin. Dat was vorig weekend. Ontdaan van meters kweekgraswortels. De afgelopen jaren heb ik steeds 2-3 x per jaar het bovengrondse deel van kweekgras uitgetrokken, maar dat is niet genoeg. De wortels blijven zitten. Nu besloten om -te beginnen met een deel- rigoureus aan de slag te gaan. Bezigheidstherapie? Gewoon alles eruit.

Onderweg kwam ik een heleboel bolletjes tegen, Spaanse boshyacinthen (groot , wit), en krokussen (klein, bruin).
In een deel van de vrijgekomen grond heb ik een deel van de krokussen gepland, en daar over heen wat bodembedekkers. Had nog een flinke partij bolletjes over. Die heb ik dit weekend deels verwerkt.

Door het omvallen van de fluweelboom, zijn de hoge pimpernelbloeiwijzen  helemaal scheefgezakt. Vandaag heb ik ze afgeknipt.

 

Maandenlang bloeit de tweejarige teunisbloem, elke dag een of een paar bloemen, die tegen de avond opengaan. terwijl de van onder af aan steeds hoger wordt en afgezet met de zaaddozen van de uitgebloeide bloemen, komt bovenin steeds weer een nieuwe bloem tot loei. Als het licht langzaam wegtrekt uit de tuin, staan de teunisbloemen bijna als lantarentjes die licht geven in het groene donker.

Bovenin zie je aan de nog dichte bloemknoppen hoeveel dagen er nog ongeveer bloei te verwachten is. Nog eventjes en de laatste knoppen komen in zicht. Dan houdt de bloei op, wordt de bloemstengel houtig en bruin. Vooral laten staan tot na de winter. Een feest voor de vogeltjes met alle zaden, en nog architectonisch ook. Wij laten de stengel soms zelfs langer dan een jaar staan.

Er is een rozet van een teunisbloem die pas een paar weken geleden is begonnen uit te groeien, niet alleen de hoofdstengel maar 5 of 6 zijstengels tegelijk. Honderden knoppen zitten er aan, maar of die nog tot ontwikkeling komen is de vraag… hoewel er nog een paar hele warme dagen voorspeld zijn komende week.

De buren waren op vakantie en wij gaven de buurpoes eten. Vanaf de oprit van de buren deze foto van ons huis in de ochtendzon. Van deze hoek zien wij het huis niet vaak.

Het vogelhuisje is van de buren.

Laatste week augustus had ik nog vakantie en heel wat uurtjes bracht ik door in de tuin. Genieten! Perfecte temperatuur, zo rond de 20 graden. Koel genoeg om blouse met lange mouwen aan te trekken: handig als je zo in het ‘oerwoud’ rondhangt -o.a. tegen de muggen-  en warm genoeg om overal en nergens op de grond te gaan zitten. Als het klusje wat langer duurt, laag wit plastic krukje erbij. Bijvoorbeeld voor het uittrekken van grasjes tussen de tegels van het pad. Heel meditatief.

Zittend op het krukje, in plaats van steeds voorover gebogen staan of op mijn hurken zitten. Er zijn tuiniers die vaak op hun knieen zitten, eventueel met een matje eronder, maar dat heb ik nooit prettig gevonden. Doe mij maar het krukje.

Bij het delen van planten en oppotten van de delen komt het krukje ook goed van pas. Zittend op het krukje, links van mij een emmer met 50%-50% potgrond en eigen compost, een grote stapel plastic potjes, rechts een emmer met een klein laagje water. Recht voor me een grote pol van te delen planten. Gister was dat een pol coreopsis, meisjesogen. Die staan nu op een (1) plek in de tuin, in het voorjaar en vroege zomer vrijstaand, maar nu in de nazomer bijna verdwijnend onder de naburige, uitpuilende, overhangende pol siergras. Weliswaar is de bloei al net voorbij, maar ook het fijne loof is de moeite waard om te bekijken na de bloei. De plant wortelt heel ondiep, als je de schep er onder zet en een beetje wrikt krijg je zo een heel plakaat mee. Dan is het wel zaak de wortels heel voorzichtig te ‘ontkluwenen’, ze zijn nogal breekbaar. Bij de coreopsis is het wel heel makkelijk te zien wat oude en nieuwe wortels zijn: de oude zijn bruin,  de nieuwe knalgeel!

Resultaat: op de ‘oude’ plek een paar stengels terug gezet, ook iets verder van de grote graspol. Op plekje bij de vijver zo’n 12 stengels neergezet, niet overschaduwd door andere planten. 18 potjes gevuld, en dan ook nog een paar plantjes boven in de oude composthoop geparkeerd.

Bijdrage voor een Engelstalige site, van bomen-volgers. Het idee erachter is om 12 maanden lang 1 boom te volgen. Wij hebben de grote wilg in de achtertuin gekozen.

The willow has spent the last few months just being there. No big changes. The woodpeckers nest is empty again. Often we hear the sounds of other birds, the magpie’s shouting and the boomklever hammering and beeping. The green is stil greying green, but any time now the colour will turn to yellow. Already with strong gusts of wind, just before a late summer thunderstorm, the first leaves are flying.

So many shades of green in a garden, and changing over the season.
These pictures are from september 3rd. Of course you can spot the willow!

tree following 1
tree following 2
tree following 3
tree following 4
tree following 5
tree following 6
tree following 7