Achtertuin eind december

Koud, windstil en mist dat zijn de ingredienten voor het ontstaan van rijp. Soms tot deze mooie kristalletjes , ruige rijp. De nacht van 21 op 22 december had deze omstandigheden. Al vroeg in de ochtend was de mist weg, en in de stralende zon onder knalblauwe hemel zagen we de mooiste versieringen aan de bladranden.

Foto r is de vijver, foto van vanmiddag, tweede kerstdag. Na gister een etmaaltemperatuur van -4 graden, en vandaag ook de hele dag vorst is de vijver potdicht. Gister lukte het me nog om met een stok een paar punten van het ijs te breken. Vandaag lukte dat vrijwel niet meer. In het ondiepe stuk van de vijver uiteindelijk wel door er op te staan en voorzichtig een punt te verwijderen. Zeker 5 cm dik! Op dit moment wordt in Noordlaren (10 km verderop) de marathon op natuurijs geschaatst.

Bij de kleine vijverbak lukte breken niet. Maar hioer hangt een varen breeduit over de vijver en daaronder bleek het ijs dun. Met mijn voet kon ik daar het ijs breken, zodat er wat ontluchting was voor het water. Ik heb er wel een natte sok aan overgehouden. En ik ga de ijsvrijhouders weer uit de kelder halen om ze -als dit ijs weer verdwenen is- tijdig in de vijvers te leggen.

Tropische Kerstboom

Vandaag de doos met kerstspulletjes van de vliering gehaald. Een paar verdwaalde kerstballen, een kerststukje, een kaneelstokjes huisje, twee elanden, een kerstmannetje en een stoffen kerstboom. De kerstballen passen niet in de stoffen kerstboom, dus hangen her en der aan haakjes van de ramen en aan een lamp.

Een kerstbal heeft dit jaar een bijzondere plek gekregen, in een boom in de keuken.

Een kerstbal heeft dit jaar een bijzondere plek gekregen, in een boom.
in de keuken.

Foto zoekt verhaal

Welk verhaaltje past bij deze foto? Voor de verschillende blogjes ga ik meestal uit van een foto die ik die week gemaakt heb. Ik kijk het weekend, rond, met telefoon-als-camera in de buurt naar mogelijke onderwerpen. 5 onderwerpen/ week, dus meestal 5 foto’s (minimaal). En dan op zondag middag de ‘oogst; van foto’s bekijken en daar bijpassende verhaaltjes bij maken.

Deze keer even niet.
Eens kijken wie kan raden welk verhaaltje ik bij deze foto wil gaan schrijven.
Vandaag gemaakt tijdens Harense wandeling eind van de ochtend.

Laatste kans voor lockdown

Zaterdagmiddag zoemde het al rond. Om 19:00 zou er een nieuwe persconferentie van premier en minister komen vanwege de zorgen om de snelle verspreiding van de omicron variant. Veel van de maatregelen werden in de loop van de dag al helder maar dat mocht de pret niet drukken. Aangename temperatuur en flink wat mensen op straat. Niet zo extreem als die foto gister van een kapper waar je zonder afspraak terecht kon: buiten een rij van wel 100 mensen!

Bij de levende kerststal op het pleintje bij de oude dorpskerk was het reuzegezellig. Ouders met kindertjes, opa’s en oma’s. Afstand ? Hmmm. Wel buiten. Vanaf vandaag boel weer op slot. Hortus dicht, winkels dicht, musea dicht. Alle live afspraken (had ik op dinsdag en woensdag gepland) heb al weer afgezegd of omgezet naar online.

Gister overwogen om nog even snel naar de Hortus te gaan. Maar we hadden ’s ochtends al wandeling gedaan en ’s middags toch nog even lekker de tuin in. Blaadjes vegen, grasjes trekken en begoniaknol en dahlia’s in de kelder gezet. Vandaag ook nog een uur of twee buiten. De geurgeraniums (citroen en pepermunt) zijn nu van de serre naar de bijkeuken of naar de eetkamer verschoven. Een stapje verder naar binnen. De bruine rups die ik in een van de planten tegenkwam heb ik buiten gezet

Rudbeckia

Ook daarom is het goed je tuin NIET winterklaar te maken.
Winterklaar in de zin van: alle oude plantendelen weghalen zodat de tuin er ‘netjes’ bij ligt.

Het oude loof laten zitten en pas in het voorjaar pas weghalen is goed voor de beestjes (insecten die kunnen schuilen, vogels die zaadjes uit de bloemhoofdjes halen) én het is ook goed voor de mensen: kijk toch hoe mooi het eruit ziet met een beetje rijp.

In het voorjaar ga ik nog een extra pol rudbeckia in de voortuin zetten, iets meer van de straat af.

Olof Rudbeck, de jongere. (1660-1740). Zweeds wetenschapper, plantkunde, ornithologie en taalkunde. Naar hem vernoemde Linnaeus het plantengeslacht Rudbeckia.

Fruit verwerken

Beetje grijs en druilerig vandaag. Perfecte dag om aan de slag te gaan in de keuken.

Fruit van dichtbij

Gisteravond een kilo pruimen en een half pond frambozen uit de diepvries gehaald. En daar vanmorgen 5 potjes halfzoete jam van gemaakt. Beiden van eigen pluk, eerder deze zomer.

Pruim – framboos 4:1, halfzoet

Fruit van veraf

Na de ochtend koffie aan de slag met het bananenbrood. Een recept met sinaasappel en zure room. Een heleboel bakken en kommen later, zitten we nu op de bank het gaar worden avn de cake af te wachten. Heerlijke geur drijft de kamer in. We constateerden dat je beter zelf cake kunt bakken dan dat je het in de winkel kopen. Veel werk (en aansluitend afwas) en bovendien zie je dan pas goed wat er allemaal in gaat aan suiker en boter en zure room. Niet te vaak doen.

Straks als de cake klaar is gaat een groot deel in pakketjes van twee plakjes de diepvries in (daar is nu weer een beetje plek omdat de pruimen er deels uitzijn). Bananenbrood is een perfect tussendoortje bij een lange wandeling.

Bananencake net in de oven

Een jaar geleden: moerbei

5 december 2020 planten we een boom, een moerbei. Het duurde even voor de boom dit jaar goed aan de groei was, maar vanaf tweede helft zomer zat ie lekker in het blad. Geen bloei , dus geen vruchten, daar kijken we komende jaar naar uit.

Nu ik het stukje van vorig jaar nog een keer lees zie ik daar staan dat we de eerste twee-drie jaar bij droge zomers veel water moeten geven. Nou dat was in 2021 niet nodig, maar voor 2022 dus nog opletten. Goed dat ik dat weer even lees.

Vogelverhalen: kale koolmees

Vorige week zag ik uit een ooghoek een vogeltje met een rode vlek op de kop. Dat viel vooral op toen de zon er op viel. Een Barmsijsje dacht ik. Die hebben we pas twee keer eerder gezien, in hele koude winters. Nog eens goed kijken en het leek verdacht veel op een koolmees. Maar wat was er nou met zijn kop? Rood aan de bovenkant.

Week lang de camera in aanslag gehad om een scherpere foto te maken. En met verrekijkertje het beeld wat dichterbij halen. Het beestje had een wond bovenop zijn kop. En erom heen kaal, zijn zwarte kapje ontbrak. Aan een tak blijven hangen of een mislukte aanval van een grote vogel? Hij zag er verder gezond uit. We noemen hem Bassie. Hij vloog de hele dag op en neer tussen de pinda silo en de vetblokken. Hier een kort filmpje.

Laatste paar dagen niet gezien. Is nu ook wel grijs en vochtig. Ik blijf naar hem uitkijken.