Categorie: Tuin

Opeens een paar warme dagen, relatief dan.
Eergisteren, vrijdag 3 februari, boven de tien, zo warm dat in de intercity trein van Groningen naar Utrecht de airco automatisch aan ging. Het was gewoon koud in de trein, de meeste mensen hielden hun jas aan, en het NS personeel gaf aan er niets aan te kunnen doen. Airco gaat automatisch aan als het buiten boven de 9 graden is.
Buiten was het heerlijk, weinig wind en veel zo’n, beetje lenteachtig bijna. Zaterdag in het noorden des lands net geen 9 graden, wel volop zon.
De tuin riep me naar buiten: ” Kom, kom, buiten spelen!” .
Rond middaguur, zo’n 5 kwartier buiten geweest. Belangrijkste actie: een deel van de beukenblaadjes onder de beukenhaag vandaan halen. Niet omdat ze daar niet prima zouden kunnen blijven liggen, verteert immers wel, maar om de lange rij sneeuwklokjes die daar staat een beetje zichtbaarder te maken. Vorige week alleen nog groen, centimeter of 5-6 hoog blad. Nu iets gegroeid en al verschillende streepjes wit. Nog geen open bloemetjes, daar onder de heg.

Zaterdagmiddag kwam tuinvriendin Jitske langs. We begonnen met een rondje tuin en ontdekten achterin, bij de pruimenbomen wel al twee bloeiende sneeuwklokjes. Achter in de tuin wordt het net iets warmer, en komt de lage winterzon ver de tuin in. Later bij een kopje thee begonnen we al weer tuinbezoekplannetjes te maken. Het seizoen kan beginnen.

In deze en komende periode gaan allerlei mensen op wintersport. Met de bus of auto naar Oostenrijk of Duitsland. Terwijl mooie winterplaatjes soms zo dichtbij zijn, in tijd en plaats. Zoals dit plaatje van ons huis,  1 week geleden.

Vanmorgen stond ik nog (voorzichtig) op het ijs van onze bevroren vijver, en vlakbij, op het Paterswoldse meer, werd nog geschaatst. De sneeuw is grotendeels gesmolten, alleen de grote sneeuwbal die ik vorige week maakte, ligt nog op het tuinpad. De temperatuur is vanmiddag omhoog geschoten naar bijna 9 graden. Margriet en ik hebben een minuut of tien heerlijk buiten gestaan, in de tuin, zonder jas.
Als alle sneeuw gesmolten is hebben we nog de sneeuwbessen. En over een paar weken de sneeuwklokjes.

Links helemaal achterin de achtertuin staat onze verre schuur. Daar staat de kruiwagen, een werktafel met stapels en stapels bloempotjes, oude dakpannen, en nog veel meer.
De verre schuur, een klein huisje, bijna verscholen in de tuin.

Ooit aangeboden aan mijn nichtje Amber, als slaapkamer, als ze in Groningen kwam studeren. ZE maakte geen gebruik van het aanbod, snap je dat nou?

 

Drie sporen lopen hier door elkaar heen.
Herken je ze?

De op twee na zachtste Kerst hadden we dit jaar.
Zonnig op eerste en tweede kerstdag, tegen de tien graden. Al leek het eerste kerstdag veel kouder, met een soort poolwind leek het buiten veel kouder dan het was.
Heel sporadisch is er nog wat bloei in de tuin te zien. In het najaar viel de uitgebloeide bloemstengel van de damastbloem om. Niet te veel opruimen in najaar, lekker laten zitten. En soms krijg je dan nog een toegift. Deze is van 24 december. Omdat er zo weinig bloeit krijgt dit eenvoudige bloempje nu extra aandacht.

Met de paar nachten matig tot strenge vorst afgelopen week is de tuin acuut in winterrust gegaan. Een paar weken geleden was de hazelaar nog volop in herfstkleurig blad, nu helemaal kaal.

Als je op foto 1 ongeveer bij de zwarte bloempot onder de groene ligusterstruik -links op de foto- gaat staan en een kwart slag naar rechts draait…. ….. dan zie je het beeld op foto 2.
Op beide foto’s zie je bovenaan een paar omgekeerde potjes hangen. Dat is het gaasvliegenhotel.

Is er dan helemaal geen kleur in de tuin op een grijze motregendag als vandaag. Jawel hoor, doe je ogen dicht, verschuif de tijd even een half jaar. Doe dan je ogen weer open en schuif de foto’s midden in het beeld van je computer of ipad. Geniet van de kleur, en denk er het gefluit van de vogeltjes en zoemen van de bijtjes bij. Volop zomer. Volop kleur.

Dit bloemetjesbehang is van eind juni. Zomaar een greep uit onze fotocollectie.

 

Als je nu begin december een rondje door onze tuin loopt, valt op dat ie steeds leger wordt. Of eigenlijk: steeds platter. De niet winterharde planten, of vaste planten waar het bovengrondse deel elk jaar afsterft , zijn ineengestort, neergezegen, ingezakt, omgevallen.
De komende maanden zal een deel helemaal vergaan, een ander deel verdort en ruim ik tzt in het voorjaar op.

9:15 Vanmorgen de gordijnen iets langer dicht gelaten, om warmteverlies te beperken. Op een heldere vriesnacht is het juist tegen de ochtend het allerkoudst. Voor vanochtend was op grote schaal mist voorspeld in Nederland. Hier in het noorden valt het mee, de mist is in kleine kristalletjes op de planten gaan zitten. Een fijn wit laagje. En met een beetje geluk komt straks de zon nog door de resterende laaghangende mist. Dan is de tuin helemaal een plaatje en ga ik met de camera nog even een rondje maken.

11:05 Voederplank van nieuw strooivoer voorzien, nieuwe vetbolletjes opgehangen, nieuwe bestelling gedaan bij Vivara (voor 5 december besteld, 10% korting op alle vogelvoer). Mist vrijwel weg hier in het dorp, blauwe lucht.

12:41 Na de lunch, de zon heeft zijn hoogste punt alweer bereikt. IN deze tijd van het jaar komt ze dan nog net boven het huis van de overburen uit om bij ons naar binnen te schijnen. De mist begint alweer dikker te worden. Mooie plaatjes. Nog steeds paar graden vorst.

De meeste siergrassen zijn ook begin van de winter nog een sierrad voor de tuin. De halmen beginnen steeds meer sierlijk over te hangen. Met een dun laagje rijp en licht van de laagstaande winterzon er langs lijken ze wel op fonteinen van licht.

Over een paar weken liggen de halmen van de molinia of pijpestrootje (foto 2) plat op de grond, over de oprit heen. Dan haal ik ze weg. Ook het loof sterft bovengronds helemaal af, na fraaie herfstkleur overigens. Voor volgend jaar heb ik vast weer stekken in de aanbieding. Het meeste zaad is inmiddels van de halmen gevallen. Geef maar een seintje als je die tzt (april) wilt hebben.
Het fluffy grasje op de voorgrond van foto 2 is stipa tenuissima, vedergras. Dat grasje blijft wintergroen en overleeft prima een aantal winters (als het niet te nat in combinatie met koud is). Zaait zich plezierig uit in het grindpaadje voor ons huis langs. Dus ook volgend voorjaar heb ik weer genoeg zaailingen om op te potten, her en der in te planten of weg te geven.
Ik heb nog enkele zaailingen van dit jaar in potjes. Die wil ik eigenlijk nog even ingraven in de grond, betere overlevingskans in winter.