Knotsgek

Voor het contrast en moiie silhouet even voor een witte muur gezet

Deze zegge nam ik vorig jaar mee bij een plantenruil. Als die tijd als paar groene sprietjes in een potje gestaan. Totdat ie nu is gaan bloeien. En niet zomaar met een simpel gras-aartje. Nee, met robuuste knotsen.

Detail: dat verzin je toch niet.

Heet ie knotszegge?
Even opzoeken.
Nee, geen knotszegge, ziet er anders uit.
Sterzegge dan?
Even opzoeken.
Hmm, bloeiwijze lijkt er wel op.
Maar op alle foto’s die ik zie zitten er meerdere sterretjes aan een halm.
Hier maar 1…
Misschien groeit ie nog door.

Stik nie op ‘ne prei

Uitspraak van Maarten, studiegenoot van lang geleden. Weet niet eens wat het betekent, misschien is het Veghels, want daar kwam Maarten vandaan.
Zoiets als ” Rustig aan”, denk ik.

Ik moest er aan denken toen ik de preibloem zag die we al bijna twee weken op ons aanrecht hebben staan. Preibloemstengel eigenlijk, die steeds weer in andere bochten staat, afhankelijk waar het licht was.

Bij het bereiden van een preischotel stuitte ik op een prei met een zich ontwikkelende bloemstengel, die heb ik toen in een bierglas dat bij de afwas stond op het aanrecht gezet. Inmiddels twee keer zo lang, heel bochtig. De bloem gaat niet meer open denk ik.
Wel sculptureel, ik categoriseer deze blog als kunst.

Foto’s van rozen

Zoals vorige week aangekondigd een paar rozenfoto’s. Deze zijn van 30 mei, inmiddels is het 3 juni. ’t Is dat het inmiddels donker is en ik geen nieuwe foto’s kan maken vandaag… want de waterval van rozen is overweldigend.

Overzicht vanaf terras: van rechts naar links: glislaine de feligonde (perzikkleurig), veilchenblauw (paars), multiflora (wit) en Pauls Himalayan Musk (lichtroze).
Ghislaine
Pauls Himalayan Musk (in bruidsbloem, Deutzia)
Veilchen Blau in poging om die over de schuur te leiden; zo hing ie er bij na de onweersbui van 29 mei. En na een nieuw onweer op 31 mei was de hele roos aan de voorkant naar beneden gekomen.

Op 1 juni heb ik een heroische strijd geleverd, gewapend met ladder, handschoenen, stukken electriciteitsdraad en oude waslijn…. om de roos veilchen blauw weer Op het schuurdak te krijgen. Het is gelukt, maar wat een gewicht: honderden bloeiende rozen, nat en zwaar van de stortbuien de dag ervoor. Inmiddels scheen de zon en zoomden de buitjes vrolijk rondom de roosjes. Vrolijk geluid toen ik bedolven onder de rozen het geheel omhoog duwde en trok. Morgen weer voorzichtig om de hoek kijken of alles er nog hangt….

Gedicht: Rozen zijn rood

Vandaag weer een etappe van de pronkjewail-wandelroute gelopen. Van Bedum – Westerwijtwerd – Middelstum – Toornwerd – Kantens – Rottum – Doodstil – Zandeweer – Uithuizen.

Iets langer geworden dan gepland, ruim 28 kilometer. Net gegeten, daarna lekkere espresso met stukje chocola, en nu om half tien ’s avonds op de bank, poes half naast/half op schoot (helemaal lukt niet omdat de laptop er ook op ligt) de foto’s van de wandeling aan het bekijken.

Zoals die bij dit blog. Een kostelijk gedicht op de muur bij een bloemenwinkel in Bedum.  Eddy heeft hem meteen uit zijn hoofd geleerd, en gedurende de dag herhaaldelijk voorgedragen. Vooral met nadruk op de laatste zin (laatste woord).

Rozen zijn rood
Violen zijn blauw
Dichten is moeilijk.
Kamerplant.

Bloemenzaadjes

Thema van de pronkjewailroute is de gastvrijheid van de Groningers in het Groningerland. Absoluut vanzelfsprekend om op straat te groeten, oudere mensen, maar ook jochies van 10 op de fiets. Bij de stempelposten van de wandeling krijgen we ook regelmatig een kleine  attentie.
Zoals in Westerwijtwerd, in het huiskamercafe: een zakje bloemenzaadjes.

Tübingermengsel is een beproefd bijen (en vlinder) mengsel, geschikt voor tuin of akkerrand. Het mengsel bestaat uit zaden van Phacelia, boekweit, gele mosterd, koriander, juffertje in het groen, goudsbloem, korenbloem, bladrammenas, malva, komkommerkruid, dille, serradella en zonnebloem.

We passeerden vandaag veel graanvelden, verschillende granen, en tussen Rottum (minidorpje, niet het eiland) en Doodstil was een brede strook van de akkers ook met bloemenmengsel ingezaaid: in dit geval vrolijke rode klaprozen en blauwe korenbloemen. Geen foto, want de batterij van mijn telefoon raakte met de wandelapp steeds aan al aardig leeg. Kijk maar eens hier voor toelichting van de faunarand.

Vergeten het zakje uit te strooien…

Ewsum

Ewsum.
Lang geleden een borg.
Op een stuk van een oude donjon na, afgebroken rond 1860.
Nu een landgoed onder beheer van het GroningerLandschap.
Met een theeschenkerij, en een mooie groentetuin.
Mooi gemaakt, op basis van historische tekeningen (en met subsidie).
Een gemetselde muur op het zuiden voor fruit (met peertjes van een cm of 3 al), groentes in allerlei soorten en maten, keurig op rijen of ruitjes. En ook stukken met bloemen.

Stukje bloementuin in Ewsum
Naambordje Onno van Ewsum, 1472, op de Donjon, oudste resterende stukje van de borg: een plompe ronde toren
Fruitmuur en bak met sla: veel op het punt om door te schieten. Dat wordt voor het hele dorp sla eten vanavond en de rest van de week!

 

Zwaan aan de wandel

Een zwaan is geen tuinvogel.
En hij liep ook niet in een tuin.
Toch vind ik deze foto’s leuk genoeg om in een tuinblog te zetten. Vandaag tijdens het wandelen ook in de tuin bij landgoed Ewsum geweest en we wilden het borgterrein net weer afwandelen, toen een groepje wandelende dames in de verte richting de  borg kwam. En daar parmantig vooruit een grote zwaan, alsof ie ook een wandelaar van de pronkjewailroute was.

Wie passeert als eerste de meet: de zwaan of de wandelaars?

Op gepaste afstand passeerden we de zwaan .

Het rozenseizoen begint!

We waren een lang weekend weg, en hadden vrijfdag al gezien dat de rozenknoppen op openspringen stonden. Zondagavond terug en de eerste golf rozen is begonnen. Roze, wit, perzikkleurig en paars. Plaatjes volgen. Eerst even een andere roos.

Tuin kasteel Maurick in Vught

Zo rood als deze, hebben we ze niet in onze tuin. En de geur…. heerlijk.

Het mooie van enkelbloemige rozen is dat de bijen er goed bij kunnen.

Slechtvalken

Met webcams dieren volgen in hun ontwikkeling zonder ze te storen vind ik een mooie uitvinding. Afgelopen jaren hebben we in onze spreeuwenkast-met-camera steeds koolmezen gehad. Dit jaar niets. De kast is leeg. En voor het eerst hebben we wel een spreeuwennest in de tuin (zonder camera) in de grote wilg. In het spechtennest van een paar jaar geleden, broedden vorig jaar kauwtjes en dit jaar dus spreeuwen. Grappig is het hele arsenaal aan nieuwe vogelgeluiden dat we nu in de tuin hebben. Wel geluid, geen beeld.

Voor beeld kan ik naar de camera’s van Beleef de Lente of naar de webcam van de Gasunie-slechtvalken. Twee jongen dit jaar (en 1 niet uitgekomen ei). Toen ze nog klein waren kropen ze onder uit beeld van de camera. Dus vele uren live stream van een lege nestkast met grind. Maar als een van de ouders kwam met eten kwamen ze in beeld. inmiddels zijn ze flink gegroeid, net zo groot als de ouders, en beginnen er delen van het bruine verenkleed onder het witte pluis vandaan te komen.

Paar screensjots van zondagavond 27 mei.

21:43 uur