Soms zien zijden bloemen er zo echt uit dat ik er even aan moet voelen om te kijken of het echte bloemen zijn, of bloemen van zijde. Zoals deze twee bossen bloemen in kasteel Heeswijk.
Buurpoes Flock die ons hier aankijkt. Het lijkt alsof ie helemaal in het groen zit. Schijn bedriegt. Er loopt een pad van twee tegels breed vlak voor het terras langs met een klein reepje gras tussen terras en pad. Flock zit op pad, ongeveer twee meter van ons vandaan.
En hij zit daar helemaal niet rustig te soezen, zoals poezen goed kunnen. Hij kijkt of ie langs ons heen de serre in kan glippen en dan door naar de keuken, waar poezenbakjes voor onze poezen klaar staan.
Flock denkt toch echt dat ze voor hem zijn.
De hele 1e pinksterdag heb ik een beetje rondgepotterd (nieuw werkwoord), dat wil zeggen, plantjes in potjes, plantjes uit potjes, potjes in emmer water onderdompelen. ben bij de buren gaan vragen of ze nog potjes voor me hadden (nee, geen jampotjes Sieneke, bloempotjes!), en daar nog een stel meegekregen.
Ik heb wel een klein probleem…. waar zet ik de potjes neer. Op allerlei plekken in de tuin en tegen het huis staat nu een klein legioen aan potten.
Er zit wel systeem in.
Sort of.
De planten in ronde potjes zijn (meestal) voor anderen bedoeld.
De planten in vierkante potjes voor in eigen tuin.
Pepers in de bijkeuken (de serre was even te warm)Voor de fietsenschuurNaast de fietsenschuurOnder de vensterbank naast de bijkeukenIn het tussenstuk
Een veld vol boterbloemen, waar staan deze?In het weiland tussen Zuidwolde en Bedum, waar de tureluur luid piepend op zijn paal ons probeert weg te jagen van zijn nest?Of het paarrdenweilandje iets verderop, waar deze zwaluw ons aankijkt?Nee, gewoon in onze achtertuin, in het ‘derde kweekbed’, voor akeleien en damastbloemen.
Regelmatig doe ik mee met Open Tuinen Weekend van Groei & BLoei. OP 16 mei kreeg ik voor het eerst een tuinclub op bezoek. 10 dames van tuinclub Marnestek, een club die 33 jaar geleden is opgericht. De dames noemden vergeleken zich toen met stekjes, ze moesten nog veel leren van planten en tuinieren. Na 33 jaar is dat prima gelukt!
De club ging eerst naar een tuin een stukje verderop in de straat, bij Jan en Tineke. Tegen half 4 kwamen ze bij ons (en Jan en Tineke kwamen even mee). Geanimeerde gesprekken en uitwisselen van tips en trucks.
De dames van de tuinclubNog even op de fotoBloemenbos van formaat
De dames brachten een prachtige bos bloemen mee, samengesteld uit hun verschillende tuinen. Prachtig. Die staat nog in de serre mooi te wezen. Met ruit, brem, fluitenkruid, geum, gele lis, berkentakjes, hostabladeren, persicriabloemen, takje brem, alliums, gebroken hartjes, prachtig geveerd bijna zwart blad (?), blauwe smeerwortel, astrantia, akeleien, paar takjes groen, sneeuwbal.
Wisteria heet in het Nederlands Blauwe Regen.
Een betere naam zou zijn Lila Regen
Of in het Engels: Purple Rain.
Blauwe regenEnorm groeikrachtige lipbloemige.
Deze hangt over de fietsenstalling bij mijn werk.
Zie je de drie raampjes, helemaal linksonder? Dat is de kamer waar ik tot voor kort zat. Deze foto maakte ik vorige week aan het eind van mijn allerlaatste werkdag hier. Vanuit de fietsenstalling, nog een laatste blik. Ik ga voor mezelf beginnen.
Twee weken geleden, even in de Hortus Haren.
Om te kijken naar de kievitsbloemen in de Laarmantuin.
Elk jaar weer een belevenis.
In de tuin hebben we er een handjevol.
Ook mooi.
Maar deze zee van bloemen….
NB. Op driekwart van het filmpje richt ik de camera even op het tuinpad. Achter de paardebloem hipt een bruine kikker. Die probeerde ik op het filmpje te krijgen. Niet zichtbaar, dus gewoon erbij denken.
Eerst het koppie omlaag, een beetje verlegen genegen hoofdje.Dan moedig, blijmoedig, het gezicht omhoog, naar de zonEn het kapsel wordt punk, een stekelig balletje.
Weidebeekjuffer, uitzichtplek op blad gele lisVan iets verder wegVan boven, met de telefoonKantwerk vleugel
Op zaterdagmiddag zat ie er zomaar. Een weidebeekjuffer, een mannetje. We hebben ze eerder gezien, bij de Drentsch Aa, maar nog nooit bij ons in de tuin. Geen beek, geen stromend water, maar wel even op bezoek bij onze vijver. Ik bleef staan kijken, naar het bijzondere beestje, terwijl Eddy het fototoestel ging halen. De rode vuurjuffers vliegen nu in grote aantallen rond, in tandem, vliegende lucifers. Deze beekjuffer is duidelijk groter en forser. En heel opvallend, de zwarte vlekken op de vleugels.
Waarschijnlijk een passant, na dit ene half uurtje niet meer gezien. Ook niet duidelijk of er ook een mevrouw weidebeekjuffer geweest is, groene met bruine vleugels.
In Nederland komen twee soorten beekjuffers (vrij algemeen) voor. De weidebeekjuffer of Calopteryx splendens is 45-48 mm lang, een forse juffer dus. En de bosbeekjuffer, de man met met helemaal donkere vleugels.DE beekjuffers zijn erg territoriaal en jagen andere soortgenoeten weg.
