We zien hem niet elke dag, maar weten wel wanneer ie langs geweest is. Om een paar pinda’s of een van de twee dagelijkse walnoten uit het eekhoornvoederhuisje te halen. Vrijdag aan het werk in de tuin, aangenaam weer, en met tijdens de koffie kwamen Erik en Erika even een showtje geven. Toen geen fototoestel bij de hand. Op zaterdag wel. Heel even kwam Erik in beeld, van de tuinen rechts van ons kwam hij aan. Even in de Zwarte Els, waar hij -volgens Eddy- iets aan de tak leek te smeren. Om vervolgens naar de tuinen links van ons weer te vertrekken.
Schreef ik vorige week zondag nog dat het (schrikbarend) stil was in de vijver, maandag al was dat anders. Bruine kikkers waren er in grote aantallen. De mannetjes hingen een beetje rond in de vijver. In deze tijd van het jaar heel donker, zwart grijs van boven, en een lichtblauw kinnetje. Wachtend op de dames, groter, bruinoranje van kleur, de buik vol met eitjes. Dan volt een heel gedrang van de mannen: wie lukt het om op de rug van een zwanger vrouwtje te kruipen. En dan niet meer loslaten tot de eitjes gelegd en bevrucht zijn. Buurkleinkind Noor kwam zaterdag even kijken. Of er al kikkers waren (ja!) en of er al dril was (nee). Wel tandems van kikkers -vandaag hoorde ik de term dubbeldekker – en zelfs een trio.
KIikkertrio danstTwee zwemmen de rugslagKikker trio close up – foto’s Eddy
Vanmiddag telde ik 44 bruine kikkers. En tegen het einde van de middag de eerste drie blogs kikkerdril. Op 30 maart, in het diepere deel van de vijver, tussen de waterplanten.
Zaterdag kwam ie eens onze tuin verkennen. Voorlopig heet ie Poes Grijs, tot we weten waar ie woont en hoe ie heet. Een jong katje, lichtgrijze cyper. Overal rondkijkend en snuffelend.
Vrijdag waren tuinmannen Gijs en Harmen bij ons. Om de compostbakken ste renoveren/ repareren, een nieuwe plank in het bruggetje te zetten en wat snoeiwerk te doen. Prachtig weer, dus zelf ook bijna de hele dag in de tuin bezig geweest. En het weekend eigenlijk gewoon door. Al heel veel gedaan.
Harmen snoeit de vuurdoorn forsHet gras geverticuteerdGelukkig hebben we veel grote emmers, volop in gebruik
Compostbak vernieuwd met deels hergebruik oude planken, deels nieuwe (gebruikte) planken en palen van de Natuurtuin (Gijs en Harmen)
Plank van bruggetje vernieuwd
Vuurdoorn fors teruggesnoeid
Taxus beetje ingetoomd
Buddleija Globosa verwijderd (met kluit en al meegenomen, komt in de tuin van Gerd). Stond op verkeerde plek. Wel paar takjes eraf geknipt om te stekken en op betere plek te zetten
Plantentafel van nieuwe planten voorzien (Eddy)
Gras geverticuteerd ( Eddy)
En mijn acties o.a.
Plantjes opgepot o.a. voor plantenmartkt; Helianthus Lemon Queen vorig jaar geheel door slakken toegetakeld, een deel in een kratje gezet, heeft gebloeid. Het kratje stond op de grond en tot mijn schrik al weer knaagsporen. De losse rozetten nu afzonderlijk opgepot en boven op de picknickbank gezet. Eerst laten aansterken voordat ze de volle grond weer ingaan. Net zo’n portie had ik vorig jaar vanuit het kratje terug gezet in de grond. Ik durf bijna niet te gaan kijken…
Paar pollen hangende zegge verwijderd (en daaronder zat ongeveer een emmer vol aan crocosmia lucifer knollen). Deel knollen terug gezet, een paar in potten, en nog een heleboel over.
Buddleia’s gesnoeid
Veronicastrum virginicum ‘Fascination’ deels verplant, grote plag/pol staat nog in een emmer om minstukjes te delen; ook nog oppotten?
Uit de kluiten gegroeide liguster achter bij verre schuur gesnoeid
Compost verhuisd van houten compostbak naar een voorraad bak; ca. 10 emmers al her en der in tuin uitgestrooid.
Lonicera nitida bij kleine vijver gesnoeid; de struikje maken makkelijk afleggers en blokkeren nu eigenlijk een paadje. Een paar stukjes verwijderen?
Paadjes geveegd.
Zon verduistering gekeken
Pimpernel knollen, die de hele winter in een emmer met compost hebben gestaan, in de volle grond gezet (op de plek van de verwijderde buddleja). Aangevuld met stuk of vijf vingerhoedskruid die in verschillende potjes stonden.
Foto Eddy, gedeeltelijke zonsverduistering 29 maart 2025
Het is niet alleen zomertijd geworden dit weekend, ook weer tijd om alle overwinterde geraniums weer naar beneden te halen. Een paar maanden boven op de koele logeerkamer, nu deels in serre, deels in mijn werkkamer. Nog even niet helemaal naar buiten. Tijd om zoetjes aan te gaan snoeien. De eerste paar al gedaan. En dan heb je zomaar weer wat stekjes: die staan in een glaasje water op het aanrecht in de bijkeuken.
Afgelopen donderdag, 20 maart, was het wereldmussendag. Het initiatief is ontstaan in Frankrijk en India in 2010. Mussen zijn de meest wijdverspreide vogels ter wereld, ze komen voor op alle continenten , behalve Antarctica. Oorspronkelijk alleen in Eurazië, maar na de laatste ijstijd, begonnen ze zich te verspreiden. En toen de mens 6000 Jara geleden met landbouw begon ging het pas echt hard met de mussen. Ze ontwikkelden een dikkere/ hardere schedel en stevigere snavel. En daarmee werden ze een echte mensenvolger. Door hun aangepaste bouw konden ze letterlijk ‘een graantje meepikken’. Waar andere vogels de harde graankorrels niet konden kraken konden mussen dat wel.
Foto’s van Eddy
Vanmorgen een leuk item over de mus op de radio. Beluister het item op Vroege Vogels. De mens heeft de mus waarschijnlijk wel een handje geholpen. Door een aantal exemplaren ‘per ongeluk’ mee te nemen op schepen naar bv de Amerika’s. Of express omdat emigranten de mus zo gezellig vonden en enkele exemplaren mee namen. Voor een beetje thuisgevoel ver weg van huis. Leuk weetje: hoewel de huismus de meest wijdverspreide soort is, blijft een individuele mus meestal zijn/ haar hele leven in een heel klein gebiedje wonen, een paar km rondom de geboorte plek.
Jaaaaa, daar zijn ze weer!! Ook dit jaar weer de lenteaankondigers ten top: de primula’s veris aan de vijverrand.
Steeds een paar meer. Eerst kleine verkreukelde blaadjes. Dan een stevig groen rozetje. Het begin van een knopje, een gebogen stengeltje buigt sierlijk haar nekje uit. Daar bungelen de klokjes.
Omdat het – in theorie- in maart nog heel koud kan zijn, zijn vroege bloeiers als stinzenplanten vaak laag. Beetje beschut door omringende struiken of bomen. Leuk om ze eens op hun eigen hoogte te bekijken. Door de knieën of op je buik liggen kan. Of met je mobiel een paar foto’s maken en later op de bank bekijken.
Het was al weer een tijdje geleden dat we vanuit Haren naar Kropswolde zijn gewandeld. Door de Westerbroekstermadepolder. Als je de route zo zie, een lang recht stuk, maar absoluut niet saai. Het is een moerassig, waterrijk gebied. Bij extreme natheid ook als overloop/opvangbekken voor de omgeving . Aan onze rechterhand een aaneenschakeling van plassen en meertjes. Met heel veel vogels. Hier bvloegt al jaren ook de zeearend. En ook de bever heeft inmiddels het gebied gevonden. De bever zagen we niet, wel zijn (haar) werk.
Lekkere wandeling, met de wind in de rug. En met de trein terug.
