Boompjesmos

Boompjesmos of climacium dendrites is een bladmos dat op de rode lijst van mossen staat. Met een beetje fantasie ziet een mosplantje eruit als een kleinen (palm)boom. Een toefje op een lange stengel.

Boompjesmos groeit in moerassen, broekbossen en hooilanden. Het is een kensoort voor blauwgraslanden, maar kan ook voorkomen op kleiige dijken en in duinen. Het kan slecht tegen bemesting. Vroeger algemeen in ons land, sinds 1960 steeds verder verdwenen, door verdroging en verrijking door intensief landgebruik. Nu vooral in natuurgebieden.

En in de Hortus Haren, op het muurtje in de Laarmantuin.

100 jaar

Ik kreeg een bijna 100 jaar oud herbarium in handen. Bijna 100 jaar, de datum aan de binnenkant van de kaft is 9 juni 1925. Het herbarium bestaat uit losse bladen, met een instructie hoe het te gebruiken. De instructie is van K. Siderius, en sommige aanwijzingen zijn grappig.

Eén regel ontbrak helaas in de instructies. Dat is: schrijf altijd op wanneer en waar je de plant hebt verzameld. Dan kan ook later iemand wellicht nog interessante informatie uit de planten in het herbarium halen.
Bij het herbarium zaten ook bladen met voorgedrukte namen van planten, die kon je uitknippen en er bij plakken. Leuk voor de verzamelaar van planten misschien, de bladzijden waar er handgeschreven iets bij de specimen staat vind ik interessanter. Krokus en sneeuwklok heeft de oorspronkelijke eigenaar heel mooi ingeplakt, inclusief een dun plakje van het bolletje.

Theepot

Dit kan je ook doen met een theepot!
Vraag me wel af hoe de pot vast zit op het plankje.
Gat geboord? Of gelijmd?

Of andersom: waar kun je overal een nestkastje van maken?
Een theepot bijvoorbeeld.
Deze hing bij Herberg de Fazant in Oudemolen (helaas nog niet open om half 11 ’s morgens).
Niet bekend of er ook vogels in gezeten hebben.

Landschappen

Beetje zon, water, riet.
Een steiger, brug of bomenspel.
Weerspiegeling en rimpeling.
Mooier wordt het niet.


De eerste drie tijdens ommetjes vanuit huis, de laatste van flinke wandeling vandaag door het Drentse landschap: P&R westlaren ( 1 bushalte van ons vandaan), Oudemolen, Taarlo, Balloerveld, Ballo , Rolde.

Varen nest

Een beetje aan het opruimen geslagen in de tuin.
Steeds een stukje.
Zoals het afgestorven blad van deze varen.
De knoedel nog opgerolde bladeren, bijna alsof het eieren in een nest zijn.
Met de belofte van vers groen, links onder zie je het eerste stukje groen..
Als het eind deze week weer wat warmer is zullen de eerste bladeren zich wel gaan ‘ontkrullen’.
Niet vergeten snel weer even te gaan kijken,

Staartmees – dopsnavel

Als een kind een klein kort neusje heeft, dan noemen we dat een dopneusje.
Dat woord past wel bij het korte stomp driehoekige snaveltje van de staartmees: een dopsnavel.

Zoals altijd kwamen de staartmeesjes vandaag weer in een groepje langs. Naar elkaar roepend met hoge geluidjes. Je hoort ze vaak al van verre aankomen, en even later ook weer vertrekken. Je moet wel met de camera in aanslag zitten als je ze hoort, want vlak erna zie je alleen nog de achterkant van de vertrekkende troepjes staartmezen. Enorm fotogeniek.

Voor het geval je het nog niet wist: een startmees is geen familie van de mezen, als koolmees en pimpelmees.

Katjes in bloei

Dit is de tijd om wilgenkastjes van heel dichtbij te bekijken. net als de bijen, hommels en andere insecten doen. De ene dag nog zachte witte ‘vachtjes’ en ineens schieten de katjes in bloei. Met als gevolg: druk bezoek van honingbijen, wilde bijen, vliegen en hommels. Tegen. een blauwe hele helemaal spectaculair. Je kunt er bijna bijgaand staan om ze te zien ‘uitvouwen’. Heb je een wilg met katjes in de tuin op een zonnig plekje. Pak tuinstoel er bij en ga eens kijken of je katjes live in bloei ziet komen.

Deze katjes hebben we vanmiddag gezien in de Onlanden. De Onlanden is een prachtig ‘wet land’ gebied, ten zuiden van stad Groningen. Op een paar km van ons vandaan. Vanaf de uitkijktoren het beeld heb je een mooi zucht over de moerassige gebieden erom heen. En als er heel veel regen valt, dan staat bijna het hele gebied blank (waterberging). Behalve de iets verhoogde zandbult ‘Het beeld’ , waar de uitkijktoren op staat. Vroeger , rond 1300 al, kwamen de monniken die van klooster Aduard naar de kerk in Vries liepen hier rusten op de zandbult.

Grote toeter

Eddy heeft een grote toeter gekocht, een enorme telelens, 150 – 600 mm. 2 kilo schoon aan de haak. Bedoeld voor sterrenfoto’s en maanfoto’s, maar natuurlijk ook om uit te proberen op vogels in de tuin. Is best lastig, want ze zitten natuurlijk niet stil. De eerste foto’s, met de camera met enorme lens gewoon los in de hand, zijn veelbelovend.

De eerste bruine kikker

Op zaterdag 8 maart ben ik een groot deel van de dag in de tuin geweest. IN het begin met een jasje, later in fleece, en nog later was T shirt genoeg. Een flinke slag geslagen in het opschonen van de vijver. En terwijl ik. daarmee bezig was hoorde ik vlakbij geritsel. Steeds dichterbij. het bleek de eerste bruine kikker te zijn die terugkeerde naar zijn/haar geboorteplek: de grote vijver in onze tuin. Een klein zetje, en plons, de vijver in.

Noor, de buur-kleindochter , kwam kort daarvoor langs om te kijken of er al kleine kikkertjes waren. Nee, dat niet. Geen kikker te zien. Beetje teleurgesteld ging ze weer naar opa en oma. Kort daarna kwam deze eersteling de vijver in. Snel nog even Noor gehaald om de kikker -onderwater – te bekijken.

Later kwamen er nog een paar kikkers bij. Nog geen groot feest, zal niet lang duren.

Lenteweekend in maart

Zo warm was het niet eerder op 8 maart (*), ver in de dubbele cijfers, op zaterdag 18 graden in Groningen, zondag een fractie koeler met 16 graden. Na de winter en grijze dagen, is het heerlijk om in T shirt in de zon te zitten. s Middags dan, vannacht nog lichte vorst hier. Ook geweldig om in de tuin aan de gang te gaan. De winter is klaar, afgestorven plantenresten mogen weg. Een beginnetje daarmee gemaakt, en stukjes van de tuin zien er al weer opgeruimder uit.

Is de tuin klaar?
Nee, natuurlijk niet!
We beginnen pas.
We beginnen nu pas echt.

De tuinstoelen erbij en na een lange tuindag (zaterdag) en fijne wandeling (zondag) is het heerlijk toeven. Nu nog even op het grasveld, de zon bereikt het terras nog niet.

(*) Klimaattechnisch niet zo’n goed nieuws: dat er al weer een warmterecord is gebroken. ‘Record’ klinkt als goed, en dat is het ook in de sport. Maar om de hoger en hoger wordende temperaturen te beschrijven is het misschien niet het beste woord.