Maand: december 2020

Raamvoederaar

Dit jaar hebben we voor het eerst een raamvoederaar. Een perspex bakje dat met zuignappen aan de buitenkant van het raam in de woonkamer is geplakt. En op 15 cm erboven, ook met zuignappen een doorzichtig dakje: dan blijft het zaad/vogelvoer in het pakje droog. Het heeft een tijd geduurd totdat de vogeltjes er durfden komen, maar nu horen we regelmatig een tikje/ bonkje als een koolmees of pimpelmees op de rand van het bakje land. Een zonnepitje wordt gesnaaid en ze vliegen bijna meteen weer weg naar een naburig boompje. Het bakje hangt op 1 meter hoogte, dus relatief laag en in open ruimte.

Raamvoederaar met zonder vogel

Vanmiddag de telelens op de camera gedaan om -vanuit huis- de vogels op de voederaars en voedersilo’s op de foto te zetten. Eerste poging van dit winterseizoen. Na een hal uur de camera op de voederplekken gericht te hebbebn (lamme armen!) in arrenmoede maar een foto van de lege raamvoederaar gemaakt. Voor deze keer moet je er de pimpelmees bij denken. Wordt vervolgd.

Da’s ook wat: tijdens het schrijven van dit blogje zijn er al twee pimpelmezen en twee koolmezen langs geweest ….

Bessen in december

De bessen van de klimop zijn al wel op volle grootte, maar nog niet rijp. Dan worden ze zwart. Dat is het moment, later in de winter dat de merels ze komen halen.
Aan de sierlijke takken van de cotoneaster horizontalis zitten vele tientallen bessen. Het kleine glanzende donkergroene blad begint te verkleuren, naar knalrood, net zoals de besjes.
Heel veel bessen zaten er aan de vuurdoorn, maar die zijn inmiddels bij ons leeggegeten door de merels. Tijdens een ommetje gister zagen we ook een aantal vuurdoorns nog volledig in de bes. OF weinig vogels, of heel veel te eten, of de plek was te open, weinig schuilplek.

Nieuwe dag, nieuwe boom

In het kader van een klimaatactie van de gemeente Groningen kon je een boom aanvragen. Om in de voor of achtertuin te zetten. Dat laat ik mij geen twee keer zeggen. Een aantal soorten om uit te kiezen en ik koos voor en witte moerbei (1e keus) of een Chinese esdoorn (2e keus). Ik was het al weer vergeten toen ik donderdag een mail kreeg dat de boom vrijdag geleverd zou worden. En dat we de boom idealiter binnen 24 uur geplant moesten hebben. Dat is net niet gelukt, vrijdag was net de enige dag dat ik de hele dag op pad was. Het is inderdaad de witte moerbei geworden.

Zaterdag stonden we al om 9 uur in de tuin te spitten. En Eddy had toen ook al de boodschappen gedaan. Voor degene die onze tuin -live- kent, is het duidelijk dat er niet zomaar een lege plek is. Onze tuin is nogal vol en ook al behoorlijk wat bomen.Dus eerst een rondje (in de motregen) om de mogelijke plekken te bepalen, en dan steeds afstrepen wat toch geen handige plek was. Vanwege de plek zelf of omdat er eerst heel veel uitgehaald moest worden. Uiteindelijk een plek gekozen in zicht van het terras, op een meter van de meidoornhaag, aan de andere kant van het pad langs de haag. Op deze plek had ik net vorig jaar aantal grote klompen Zonnekroon gezet die dit jaar voor het eerst bloeiden. Hup er weer uit. Net als ruim 10 wortelstokken persicaria amplexicaule ‘Firetail’ en een paar stukken phlox. Alles in emmers geparkeerd. Toen kon Eddy graven, minstens 2 x zo groot als de kale wortelkluit.

Volgens de plantinstructie de uitgeschepte aarde vermengen met een zak vivimus (aanplant aarde), die een verplante boom een goede start geeft. Recht zetten en stukje bij beetje aarde terug. Twee (bijgeleverde) palen er naast en de boom vastgezet met juten boomband.

We kijken uit naar het nieuwe leven van de moerbei. De komende twee-drie jaar wel water geven bij grote droogte. Instructie zegt twee-vier maal per week (!) een emmer water.

Black Silver

Deze schoonheid kwamen we tegen bij onze wandeling door het dorp vanmorgen. Foto maken voor Carel, die vind deze katten zo mooi. Een Maine Coon denk ik. Eerst even van een afstandje, want misschien loopt ze wel weg. Maar nee hoor, de kat kwam gewoon naar me toe en ging toen op een meter of twee van ons af zitten poseren.

Wat doe jij daar? Ik kom even kijken.
Hallo, ik ben Zilver.
Zal ik even mooi zitten?

Schuifpuzzelen

Met een volle tuin is het vaak schuifpuzzelen. Komt er iets nieuws bij, dan moet vaak iets anders eruit. En als je dat niet kwijt wil, dan schuift het door naar weer een andere plek. Of soms in porties ergens tussen frummelen.

De planten die plek moesten maken voor de nieuwe boom, parkeerde ik eerst in emmers. En wonder boven wonder had ik een stuk kale grond in de tuin, daar waar ik een maand geleden een perceeltje brandnetels heb weggehaald. Bedoeld voor hoge vaste planten. Daar kon dus prima de zonnekroon naar toe. En er voor de floxen. Naast de damastbloemen die er staan en -ook- een pol floxen. Mogelijk dezelfde kleur, dat weet ik niet meer, maar zien we volgend seizoen wel.

De persicaria amplexicaule ‘Firetail’ was nog over. Een hele emmer vol. Eerste actie was om de steeds langer wordende wortelstokken in te korten. Gewoon het oude stuk afbreken. Op twee plekken in de tuin heb ik er een aantal bijgeplant (gefrummeld). Langs het tuinpad richting de verre schuur staan rechts van de budleija al een aantal persicaria’s , aan de linkerkant heb ik er een stel bijgezet. In het eerste bed net links van het terras staan verschillende hortensia, varens, een tapijt van vinca minor en een kleine vijver. Daar heb ik ook een paar exemplaren geplant.

Dit perk ligt aan de noordkant van een enorme conifeer en aan de westkant de muur van de garage van buurman Jan. Zeker in de winter is het een donkere plek, die nu opgelicht wordt door een hel groengreel grasje, dat pas vrij laat in het seizoen opkomt.

En dan heb ik nu nog een halve emmer over. Die wil de buurvrouw wel. Kan ik bij haar in de tuin zetten, en als de emmer leeg is meteen een paar van de lichtroze persicaria’s van haar meenemen. Ik had voornamelijk de donkerrode versie en 1 lichtroze. Die stond in een pot jaren geleden en heb ik met andere planten aan de buuv’ gegeven. Zelf had ik hem niet meer, en bij de buren is het inmiddels een fraaie pol geworden. Kan weer wat van terug.

Maar…. waar zet ik die dan weer?
Verder schuifpuzzelen.