december 2021 – 't Groentje

Fijne Kerstmus

Dit plaatje kreeg ik via de app binnen. Ik moest er enorm om grinniken. Leuk bedacht.

Even googlen liet zien dat dit exemplaar van ene liefsjansje.nl is.
En ik vond verschillende versies van kerstmussen.
Deze getekende, maar ook een aantal met een foto van een mus, waar een kerstmutsje of een rode kerstbal om de nek bij gefotoshopt was.

Meteen begon ik na te denken over variaties op dit thema.

fijne kerstvis, met een goudvis
fijne kersmis, met een rode kers
fijne kerstmuts
fijne kerstmist , een vrijwel witte kaart
fijne kerstkiss met twee zoenende figuurtjes (al dan niet onder de mistletoe)
fijne kerstkist
fijne kerstquiz, met een aantal quizvragen
fijne kerstdis, met een feestelijk gedekte tafel
fijne kerstwagen
fijne kersthagen, met mooie groene taxus of hulsthagen met rode besjes
vul maar aan….

En wat denk je van de Witte kerstmus! Deze zat bij Margriet en Arjen in de tuin.

Puzzel

Een ijskoud zweeds meer,
lichte nevel over het water.
Weerspiegeling in
windstil water.

*klik op de foto’s voor groter exemplaar.*

Of niet?
Dit is het Paterswoldse meer, op 20 december.
Lunchwandeling, vanuit huis, met boterhammetje in de hand.
Een van onze 1-uurs- ommetjes.

Mooi plaatje.
Misschien wel om een legpuzzel van te laten maken.
Welke zal ik dan kiezen.

Bijvoeren

Ze lusten wel wat, de vogeltjes.
Vanmorgen weer de silo met zonnepitjes bijgevuld.
Pinda’s zijn er ook genoeg.
Een paar appeltjes voor de merels.
Een pindablok en vetbolletjes in de bomen.

Mussen, merels (meneer stip weer gezien!), vinken, roodborstjes, zwartkoppen (die zijn hier nu elke winter), spreeuwen, ekster, pimpelmezen, koolmezen, heggemus, bonte specht, en op de silo soms een paartje tortelduiven.

Een drukte van jewelste.

NB. als je je afvraagt wat die oranje bomen op de achtergrond zijn…. dat zijn twee berken die helemaal begroeid zijn met klimop. Donkergroen. Maar in het vroege zonlicht vanmorgen lijken ze gewoon oranje.

Vuurwerk plant

Er is een plant die vuurwerkplant genoemd word: dictamnus albus. De Nederlandse naam is Vuurwerkplant, familie van de Rutaceae. De bloemkleur is purperroze en de bloeitijd is van ca. mei tot en met juni. De bladeren zijn groen en ongeveer 30 cm. hoog. De volwassen hoogte van deze vaste plant is ca. 70 cm. Verdraagt een temperatuur tot -35 gr. C.

Gedurende de bloei is de Dictamnus rijkelijk voorzien van trossen met witte, roze of lila bloemen met lange meeldraden. De bloemen hebben een aangename geur die wel wat weg heeft van een mengsel van citroen en vanille. De plant produceert een grote hoeveelheid etherische olie die al van een grote afstand geroken kan worden. Hieraan heeft de plant zijn naam te danken. De olie is licht ontvlambaar en op extreem hete dagen kunnen de druppeltjes olie een brandglas effect hebben en vlam vatten. Hierdoor ontstaan er blauwe vlammetjes. Als je de olie in de brand steekt ontstaat er een kort spetterend vuurwerk, zonder dat de bloemen er zelf last van hebben. De Engelse naam is gas plant.

De vuurwerkplant hebben we niet in de tuin, staat nog wel op mijn verlanglijstje. Wel hebben we de mahonia media in de tuin. De ze mahoniastruik zou best ook wel vuurwerkplant genoemd kunnen worden. De heester komt nu in bloei met een bloeiwijze die er uit ziet als een grote bol uiteenspattend vuurwerk. Zullen we dit jaar niet zien, geen vuurwerk toegestaan op 31 december. Vind ik prima.

Achtertuin eind december

*22 december – ruige rijp en 26 december -dichtgevroren vijver*

Koud, windstil en mist dat zijn de ingredienten voor het ontstaan van rijp. Soms tot deze mooie kristalletjes , ruige rijp. De nacht van 21 op 22 december had deze omstandigheden. Al vroeg in de ochtend was de mist weg, en in de stralende zon onder knalblauwe hemel zagen we de mooiste versieringen aan de bladranden.

Foto r is de vijver, foto van vanmiddag, tweede kerstdag. Na gister een etmaaltemperatuur van -4 graden, en vandaag ook de hele dag vorst is de vijver potdicht. Gister lukte het me nog om met een stok een paar punten van het ijs te breken. Vandaag lukte dat vrijwel niet meer. In het ondiepe stuk van de vijver uiteindelijk wel door er op te staan en voorzichtig een punt te verwijderen. Zeker 5 cm dik! Op dit moment wordt in Noordlaren (10 km verderop) de marathon op natuurijs geschaatst.

Bij de kleine vijverbak lukte breken niet. Maar hioer hangt een varen breeduit over de vijver en daaronder bleek het ijs dun. Met mijn voet kon ik daar het ijs breken, zodat er wat ontluchting was voor het water. Ik heb er wel een natte sok aan overgehouden. En ik ga de ijsvrijhouders weer uit de kelder halen om ze -als dit ijs weer verdwenen is- tijdig in de vijvers te leggen.

Humor op straat

Soms ben je er al vaak langsgelopen, voordat je het ziet.
Soms loop je net een ander (achteraf)straatje, en zie je het voor het eerst.
Soms is het net nieuw en valt het je meteen op.
Soms is het van tijdelijke aard.
Soms is het in een etalage.

Een paar voorbeelden van straat-kunst, street art, of gewoon geinig.
Recent gefotografeerd tijdens onze dagelijkse ommetjes.
Om met een glimlach, grijns of schaterlach weer verder te wandelen.

*Bert en Ernie op garagedeuren, voor een vrolijke noot*

En wat denk je van deze, ziet er wat bizar uit. Alsof ie op de veerpont aan het wachten is. Maar er is helemaal geen pont op het Paterswoldse meer. Of door de Tom Tom naar een verkeerde plek is gestuurd. NB. links van de foto staat een bankje waar een man met hoedje zat en uitkeek over het meer.

Voorbeeld van een erg leuke, van tijdelijke aard: hier. Misschien binnenkort weer?

Tropische Kerstboom

Vandaag de doos met kerstspulletjes van de vliering gehaald. Een paar verdwaalde kerstballen, een kerststukje, een kaneelstokjes huisje, twee elanden, een kerstmannetje en een stoffen kerstboom. De kerstballen passen niet in de stoffen kerstboom, dus hangen her en der aan haakjes van de ramen en aan een lamp.

Een kerstbal heeft dit jaar een bijzondere plek gekregen, in een boom in de keuken.

Avocado, op de composthoop uitgelopen en een plantje geworden. Twee jaar geleden opgepot, en nu in de keuken als ‘binnenboom’. Op de achtergrond de grote wilg, diebop de uiterste hoek van onze tuin staat. Nu vrijwel kaal.

Een kerstbal heeft dit jaar een bijzondere plek gekregen, in een boom.
in de keuken.

Foto zoekt verhaal

Welk verhaaltje past bij deze foto? Voor de verschillende blogjes ga ik meestal uit van een foto die ik die week gemaakt heb. Ik kijk het weekend, rond, met telefoon-als-camera in de buurt naar mogelijke onderwerpen. 5 onderwerpen/ week, dus meestal 5 foto’s (minimaal). En dan op zondag middag de ‘oogst; van foto’s bekijken en daar bijpassende verhaaltjes bij maken.

Deze keer even niet.
Eens kijken wie kan raden welk verhaaltje ik bij deze foto wil gaan schrijven.
Vandaag gemaakt tijdens Harense wandeling eind van de ochtend.

Laatste kans voor lockdown

Zaterdagmiddag zoemde het al rond. Om 19:00 zou er een nieuwe persconferentie van premier en minister komen vanwege de zorgen om de snelle verspreiding van de omicron variant. Veel van de maatregelen werden in de loop van de dag al helder maar dat mocht de pret niet drukken. Aangename temperatuur en flink wat mensen op straat. Niet zo extreem als die foto gister van een kapper waar je zonder afspraak terecht kon: buiten een rij van wel 100 mensen!

Bij de levende kerststal op het pleintje bij de oude dorpskerk was het reuzegezellig. Ouders met kindertjes, opa’s en oma’s. Afstand ? Hmmm. Wel buiten. Vanaf vandaag boel weer op slot. Hortus dicht, winkels dicht, musea dicht. Alle live afspraken (had ik op dinsdag en woensdag gepland) heb al weer afgezegd of omgezet naar online.

Gister overwogen om nog even snel naar de Hortus te gaan. Maar we hadden ’s ochtends al wandeling gedaan en ’s middags toch nog even lekker de tuin in. Blaadjes vegen, grasjes trekken en begoniaknol en dahlia’s in de kelder gezet. Vandaag ook nog een uur of twee buiten. De geurgeraniums (citroen en pepermunt) zijn nu van de serre naar de bijkeuken of naar de eetkamer verschoven. Een stapje verder naar binnen. De bruine rups die ik in een van de planten tegenkwam heb ik buiten gezet

Schelpen zoeken langs de snelweg?

Bij schelpen vinden denk je vooral aan het strand. Aan zee en zand en strand. Er zijn ook allerlei zoetwaterschelpen. Die kun je ook op verschillende plekken vinden in het binnenland. In onze vijver zitten de allerkleinste mini schelpjes die je je maar voor kunt stellen. 2-5 mm groot, maar duidelijk een tweekleppige. Eerder deze week, bij het verwijderen van ingewaaid blad uit de vijver kwam ik er verschillende tegen.

De schelpen kunnen ook een stuk groter worden. Zoals deze zoetwatermossels die bij het baggeren van de sloot parallel aan de A28 op het land zijn terecht gekomen. Wat een joekels. Als onze vijver een keer echt leeg gebaggerd zou woorden zitten er misschien ook wel grote mossels in de vijver. De mossels kunnen meer dan 10 jaar worden en de vijver is al ruim 20 jaar oud.

Ik denk dat het vijvermossels zijn. Vijvermossels, maar ook andere zoetwatersoorten als de zwanenmossel, komen op uitgebreide schal in Nederland voor. Ze worden gegeten door o.a ratten, die er dol op zijn. En ook grote vogels als reigers lusten wel een mosseltje. De mossels zijn zeer gevoelig voor waterverontreiniging en zijn daarmee een signaalsoort om vervuiling van water vroeg te constateren. Net als de dode kanarie in een kolenmijn waarschuwt, geeft de dode mossel in een slootje aan dat het water niet OK is. Sneu voor mossel en kanarie.
Overigens kan er ook op natuurlijke wijze een enorme mosselsterfte optreden: bij een hele koude winter.