Maand: februari 2022
Gras en hommel
In de zijtuin komen steeds meer krokussen uit, paars en wit. Van de drie grote pollen miscanthus sinensis die daar staan had ik er al eerder twee gekortwiekt. Met het prachtige weer dit weekend, zon en geen wind (dat is al een tijdje geleden), ideaal om nu de laatste pot af te knippen. Dan komen de krokussen beter uit. In de voortuin hebben we een pol van de m. sinensis Malepartus, een hele forse varieteit. Daar groeien allemaal bosanemoontjes rond de pol, die helemaal onder het afgevallen grasloof verdwenen zijn. Dus die grote pol ook gekortwiekt. En toen zaten de kliko’s vol. In de achjtertuin staat nog een hele dikke pol gras. Da’s voor een andere keer.
Ik ging daar even naar kijken, zaterdag middag tegen een uur of drie, toen ik ergens laag gezoem hoorde. Waar zit ze, de hommelkoningin?
En aan de westkant van de pol, kon niet missen, zat de koningin op te warmen. Waarschijnlijk binnen in de graspol overwinterd. Ik maakte een foto en keek nog eens goed. Er zaten nog veel meer beestjes op de pol! Bijna recht onder de hommel zie je, onder de rode draad, een wespenmoer, ook een koningin. Iets naar links, net boven de draad: een 7-stippelig lieveheersbeestje. En als je nog beter kijkt, net boven (op?) het lieveheersbeestje een spin. Hoe dat is afgelopen weet ik niet. Ik zag de spin pas (zo dichtbij) toen ik de foto goed uitvergrootte op mijn beeldscherm.
Ook zondagmiddag, met de stralende zon, kwamen veel insecten weer te voorschijn. Nog niet alles opruimen dus in de tuin. Wel beetje bij beetje, niet alles in een keer.
Resten van de herfst….
Rudbeckia Rozenbottels roos ‘Bijenweelde’
…. en begin van de lente.
De knoppen zitten in de primula’s. Nog heel even en de zachtgele bloempjes staan weer te stralen.
Verdronken klokjes
Nog steeds staat het water erg hoog. Het Noord Willems kanaal is een stuk breder dan normaal en het water onder de brug door stroomt een stuk sneller. Zelfs met een paar kolkjes. De wadi in het park is vol, de weilanden zijn soms ondiepe meertjes.
De sloot zo vol water dat de plantjes vlak langs de oever nu niet aan het water, maar in het water staan. Zoals deze sneeuwklokjes: bij de Gieselgeer (mooie naam voor een weggetje!)) de Onner Es op. Daar bij een paar boerderijtjes staan deze sneeuwklokjes.
Winterhortensia’s
Voor de snoei is ook het wintersilhouet van de hortensia’s prachtig. Deze serie foto’s is van 14 februari in de hortensiatuin van de Hortus Haren. Sommige soorten verliezen in de winter ook het blad van de bloemhoofden, andere houden de bolle schermen nog lang vast. Als straks de struiken gesnoeid zijn, als de vorstkans kleiner is, dan ziet de hortensiatuin er even heel kaal uit.
Maar dan gaat de nieuwe cyclus van start, eerst veel blad en dan tegen de zomer en nazomer de bloemen volop in kleur.
Hier een beeld van de hortensiatuin in de zomer.
Oosters komkommerkruid
Trachistemon orientalis is een van de vroeg bloeiende planten bij ons in de tuin. Nu vooral bloem, later steeds meer blad. Niet zomaar een blaadje. De grootste bladeren worden meer dan een halve meter ! De beste standplaats is in de schaduw of halfschaduw. Doet het ook goed op droge schaduw plekken, waar andere planten het moeilijk hebben. Is dan mooi in grote groepen onder de bomen of heesters. Kan veel soorten bodem aan, van zuur tot kalkrijk, van vochtig tot droog.
De plant komt van oorsprong voor in Bulgarije, Turkije en de Kaukasus. De bloemetjes zijn eetbaar. Met grote wortelstokken breidt de plant zich uit. Waar ik ze niet wil hebben trek ik na de bloei gewoon de bladeren eraf. Voor de rest van het jaar komen er dan geen nieuwe bladeren. Niet voor piepkleine tuintjes.
De tweede storm – Eunice
Drie stormen op een rijtje. De eerste van woensdag- op donderdagnacht hebben we vooral gehoord: geloei door de struiken en bomen in de achtertuin. Van die van donderdag heb ik in de ochtend ‘last’ gehad: het fietsen naar EnTranCe, op de Campus Groningen was hard werken. Normaal drie kwartier, nu ruim een uur, en het stuur stevig vasthouden.
De tweede, Eunice, van vrijdag op zaterdag, werd aangekondigd als de zwaarste storm van de laatste decennia. Uit voorzorg haalden we de tuinstoelen binnen. Alle losse plantjes in potten zette ik in beide schuren (tussen de 100 en 150…), in grote emmers ‘opgestapeld en in de kruiwagen. Windstoten waren spectaculair, we hoorden een kliko omgaan, bleek die van de buren te zijn.
Zaterdagochtend een rondje door de tuin. Niets aan de hand, een paar dode takken uit de wilg, en een heleboel afgebroken twijgjes her en der. Bij de buren was kapje van een schoorsteenpot afgewaaid en lag een dakpan scheef.
Op andere plekken in het dorp meer schade. Veel bomen om. Vannacht komt storm drie over.
Laatste foto: op de achtergrond zie je nog een diagonal boom, die is in zijn buurmanboom blijven hangen.
Musjes
Favoriete mussenplekjes: in de beukenhaag, vlak bij de voedersilo en….
… in de grote rozenstruik. Ook ’s zomers, maar dan zien we ze niet zo goed. Nu wel. En horen, dat lukt altijd. Ook lekker om te zonnen. En te schuilen voor rovers als de sperwer. Op foto 4 zie je rechtsonderaan de kluwen van takjes, waar vorig jaar een eksterpaar probeerde een nest te bouwen. Uiteindelijk niets geworden, de roos groeide te hard, de ingang groeide dicht.
Gekortwiekt
In de wintermaanden brengen we heel wat uurtjes door in de twee luie stoelen in de zuid-erker van ons huis. Met zicht op een stukje van onze voortuin en op de twee huizen recht tegenover ons aan de andere kant van de straat.
’s Morgens met een kopje cappuccino, rond lunchtijd met een bordje op schoot en vaak ook nog tegen drieen voor een kopje thee.
De afgelopen jaren was er van alles te zien bij overbuurman Thomas, die het huis begin 2020 heeft gekocht en waar heeeeel veeel onderhoud aan te plegen was. Dakdekkers die over het dak liepen, isolatiebedrijven, allerlei pakjes bezorgers, tuin onderhouds bedrijven…
De andere buurman Peter zien we in het najaar met de kruiwagen lopen vol blad, naar de bult aan het eind van de straat. Of op het fietsje even een boodschap doen. Peter heeft een mooie rustige voortuin, donker groen bedekte bodem vol klimop met een prachtige boom in het midden. Die loopt heel zacht lichtgeelgroen uit in het voorjaar. Een mooie plek voor de vogels om even rond te kijken voor ze de straat over vliegen. De eksters komen er er vaak kleine twijgjes afbreken voor hun nesten. Voor ons is het alsof we naar een live documentaire kijken vanuit de erker. heeft in de herfst een uitbundige warmgele kroon.
En toen kwamen de snoeiers. Met groot materieel deze week.
Kaal…
Loopje
Mailtje vanuit Portugal, waar Doeke de imker overwintert. Daar hoorde hij over alle berichten van storm Eunice.
Dag Tineke,
Mocht je van plan zijn een rondje te lopen, zou je dan misschien even naar de bijenstal kunnen kijken bij de Rijksstraatweg om te zien of de deksels van de kasten er nog op zitten?
Alvast bedankt.
Doeke
Even op de fiets gesprongen en naar de bijenstal gereden. Drie kasten, onder een afdakje, met opening van bijenstal pal op het westen. De bijenkasten zijn van een soort stevig schuim gemaakt. De bakken waar de raten inzitten zijn zwaar, van bijen en honing. De losse deksels zijn veel lichter, als daar een verkeerde windvlaag in komt kunnen ze wel eens los komen.
Gelukkig zag alles er prima uit. Op een plek was het hek rond de kleine boomgaard voor de bijenkasten verzakt. Of dat door de wind gekomen is, is niet te zeggen. Klusje voor het voorjaar. Geen bij te zien trouwens, te koud en winderig.
