Wat een mooi schilderij!
Met het gefilterde zonlicht op het grasveld en de grillige stam van de boom in het midden. Je zou zo met een boogje over het grasveld naar rechts willen lopen, om de boom heen, om te kijken wat daar achter te zien is. Dit moet in het voorjaar zijn. De boom nog niet helmaal in blad, op de achtergrond een paarse gloed van boshyacinten. Helemaal links een paar (bijna uitgebloeide) narcissen. chr een plaatje waar ik een hele tijd naar kan kijken en steeds weer wat nieuws ontdek.
Als je toch zo mooi kon schilderen….
Een van de lezers van dit blog zal het in ieder geval herkennen. Het is namelijk geen schilderij, maar een foto die ik eerder dit jaar nam in de tuin van een plaatsgenote. Door een poortje van wat donkere struiken met schaduw (links en rechts nog net te zien) naar het zonbeschenen deel van de tuin. De foto is een beetje overbelicht. En tegelijk geeft dat het schilderachtige effect dat je hierboven ziet.
Het werd direct herkend!
Leuk Tineke, heel verrassend. Op het ‘schilderij’ is de tuin mooier dan nu ‘in ‘t echt’.
Groet.