De sterk groeiende roos Paul’s Himalayan Musk bloeit prachtig eerste of tweede week van juni. En dan ‘ontploft’ ie. Meters lange nieuwe uitlopers. Als we de roos zijn gang laten gaan is over een paar jaar ons hele huis verdwenen, een beetje als het kasteel van Doornroosje. Maar eerst begint zij (de roos) de vijver over te nemen. Inmiddels is het grootste deel van de vijver ‘overschaduwd ‘ door de roos. Reinier Konijn, de bomenman, zou eind juni even komen kijken, wat er nu al aan snoeiwerk gedaan kan worden. Daar kwam even wat tussen, toen gingen wij een dikke week op vakantie en kwam storm Poly langs. Wij zaten toen in de Eifel en werden door de buren op de hoogte gehouden over huis en tuin. Ze appten dat ze de stoelen en al het losse spul even binnen gezet hadden, dat de planten in potten even dicht bij huis waren gezet, dat het hard waaide, dat de wilg er nog stond, dat er wel een behoorlijke tak was uitgewaaid, en … dat de roos was omgewaaid.
Toen we een week later thuis kwam bleek de Himalayan Musk niet helemaal omgewaaid, maar wel een stuk schever over de vijver te hangen. Het bruggetje was niet meer begaanbaar. Ook opgenomen in de stekelige rozentakken.
Afgelopen week de ergste overhangende takken alvast afgeknipt. Het vijveroppervlak is nbog niet te zien, de roos hang tot ongeveer 10 cm boven het wateroppervlak. Beetje donker voor de kikkers. En de waterlelie die er ook nog moet zijn. Aan de andere kant van de brug, het strandje en ondiepe deel van de vijver is ook niet veel water te zien…. de koningsvaren is door Poly ook vlak gelegd. Dat is iets om deze week mee aan de gang te gaan.
Reinier is inmiddels even komen kijken. Om in te schatten hoe groot de klus is. “Ik moet dus een heel dik pak aan, en hele stevige handschoenen“, aldus Reinier. “Of misschien kan ik een stagiair vinden… “.