Als je ogen konden ruiken …

… dan zou je van deze foto’s de heerlijke geur van de skimmia’s kunnen opnemen.
Bij onze wandelingetje de afgelopen dagen gingen we steeds even stilstaan als er weer een wolk heerlijke bloemengeur onze neus in kwam. Steevast een bloeiende skimmia. Uitgebloeid vind ik het wat saaie struikjes, met hun wintergroene leerachtige blaadjes. Soms een beetje gelig. Maar in bloei, heerlijk. En net voor de bloei, vol met rode knopjes ook prachtig.

Als de zon er op staat zoemt de struik bijna van alle insecten. Die lusten wel een hapje nectar.

Skimmia weetjes

  • De eerste skimmia kwam in 1838 naar Europa en belandde in de kassen van Kew Gardens.
  • De Latijnse naam is in 1784 afgeleid van ‘Miyama shikimi’, de Japanse term voor skimmia.
  • Skimmia is van de wijnruitfamilie, net als citrusplanten. Kneus de blaadjes maar eens en ruik eraan.
  • De vrouwelijke planten vormen na de zomer trossen met opvallende bessen, als er een manlijke skimmia in de buurt is.
  • Mannelijke skimmia’s krijgen geen bessen, maar worden vaak geplant vanwege de grotere bloemtuilen en heerlijke geur. Je herkent een manlijke struik aan de gele meeldraden.
  • De skimmia japonica ‘Rubella’ is één van de meest bekende skimmia-cultivars. De skimmia japonica ‘Rubella’ is een mannelijke plant en krijgt dus geen bessen.
  • Skimmia’s vormen in het najaar, rond september, tuilen met ronde bloemknoppen die vervolgens in maart uit gaan komen.
  • De bloei gaat door tot ongeveer mei. Bij de ‘Rubella’ zijn de knoppen rood tot donkerroze van kleur. De bloemen zijn wit tot lichtroze.
  • Skimmia’s houden van halfschaduw, in te felle zon kunnen ze last krijgen van spint, en het blad kan geel verkleuren, of bruine randen krijgen.

Landschap met kievitsbloem

Kievitsbloem of Zwolse tulp. De laatste naam omdat kievitsbloem van oudsher vaak langs de grote rivieren werden gevonden. Ze houden van natte voeten en bloeien in geblokt diep-roodpaars of creme-wit. In ons eigen ‘landschap’ bloeien alleen de roodgeblokte: onder de appelboom, in een grasveldje waar redelijk veel schaduw is. Op de achtergrond zie je de beukenhaag tussen ons en de buren. Net een bosrand toch? Tip voor als je stinzenplanten (lage planten) op de foto zet, gebruik het kikkerperspectief, vlak boven de grond.

De kievitsbloem is een plant om snel bij te zijn. Ik ga bijna elke dag even kijken als de planten bijna in bloei komen. Diverse ‘onverlaten’ hebben het op de bloemen en stengels gemunt. Zijn het niet de knalrode leliehaantjes, dan zijn het de slakken. Soms knagen ze de stengel door net onder de knop, of eten de bloemblaadjes voortijdig op.

Roze Hemel

Van de week zaten we ’s avonds aan de koffie op de bank, we kijken dan uit het raam naar het oosten, tegen het witte huis van de buren aan. En opeens stootten we elkaar aan, kijk nou, het huis is helemaal roze. Niet een beetje , maar echt intens roze. Vlug even naar buiten, en nu omgedraaid met gezicht naar het westen. Vanuit de achtertuin zagen we deze prachtige roze hemel. Het duurde maar even, een paar minuten later was de felle gloed al weer verdwenen.