Het stond al een week in mijn agenda, eind juni, stoepplantjes ronde in eigen straat. Toch nog even dit of dat doen in eigen tuin, dan was het weer te heet, of te nat. Dus steeds een dagje naar achter geschoven. Vanmiddag ga ik echt het rondje lopen, beloofde ik mezelf. En inventariseren wat er nu -hoogzomer- in de voeten van de straat en tussen de tegels van de stoepen staat. Hele bossen groen, had ik al eerder gezien, en bij nummer 107 ongeveer ook een boel zaailingen van de verbena bonariensis. De kleine zaailingen die ik daar vorig jaar weghaalde zijn nu enorm uitgegroeid, de grootste bijna twee meter.
Broommmmm.
Wat verstoord keek ik op bij het uittrekken van onkruidjes in de zijborder.
Broommmmm.
Even dacht ik nog, zal ik er vooruit rennen om de verbena’s te ‘redden’ van de stratenveger. De stratenveegmachine tufte voorbij, en kwam nog een paar keer heen en weer. Tja, bijna helemaal schoongeveegde goten. Weinig te tellen voor de stoepplantjesinventarisatie. Maar weer een maandje wachten. En dan niet een maand+1 week.
