In de eerste junidagen was het mooi zonnigere temperaturen tot bijna aan de 25 graden. We hebben bijna elke dag buitengeggeten, op het overdekte terras, rechts op de foto. Dit terras zit vast aan de serre (voor als het wat frisser is), die aan de noordwest kant van ons huis is gebouwd. Ook al is het zomers lang licht, het directe zonlicht verdwijnt al tegen 7 uur half acht ’s avonds van het terras. Een aantal tuinen verderop staan -net als in onze eigen tuin – achterin grote bomen, waar de zomerzon achter verdwijnt. Links op de foto zie je dat de noordoostkant van het huis nog wat zon vangt.
Die laatste zonnestralen kan ik ook nog opvangen. Lande oostkant van de tuin, tegen de beukenhaag aan tussen ons en de buren staan nog twee stoeltjes. Terwijl de halfrond grindborder al grotendeels in de schaduw (van het huis) zit komt de zon nog tot aan de stoeltjes. Heerlijk plekje om nog even een kwartiertje te mijmeren.
Midden in beeld zie je mij, al mijmerend, gereflecteerd in de ramen van de werkkamer van Eddy. Met op de achtergrond de inmiddels prachtig groene beukenhaag, een stukje van de pergola (links) en de dakpunt van de buren die boven de heg uitsteekt.
koffiekop warm van de laatste slok
de zon streelt mijn gezicht
een moment.
frozen in time
Prachtig.