Alles in en om onze tuin
Onder de grond en buiten bereik van licht zijn plantendelen vaak wit: denk maar aan taugé en aan witlof. Datzelfde bereik je als plantjes in de late winter/ het vroege voorjaar door een dikke bladerlaag heen groeien.
Zoals deze speenkruidjes. Als je dan de bladerlaag een beetje wegschuift zie je deze witte taugé-achtige stengeltjes.
Op weg naar het vullen van de pindasilo,
liep ik langs de hazelaar.
Zomaar een beeld met mijn telefoon.
Een stukje stam.
Groeven en rimpels.
Een krater van een geamputeerde tak.
Van heel dichtbij is het alsof je
van heel hoog uit de lucht neerkijkt
op een verlaten bergketen.
Weer een leuke website gevonden. Groenjournalistiek heet ie. Soms kom ik een site tegen waar ik me meteen thuis voel, en dit is er zo een. Plaatjes kijken, stukjes lezen. Lekker los, en dol op groen, groenverhalen en tuinieren. Plezier en liefde voor alles wat groen is, dat lees ik uit de verhalen van Ellen van der Peet.
Zet ik in mijn lijstje favorieten.
De afgevallen blaadjes van vorig groeiseizoen liggen te verteren in de borders. Achter in de tuin ook op de tuinpaden, die worden nu zelden betreden. Donkerbruin, uit elkaar vallend. En als je goed kijkt zie je overal groene puntjes door het oude blad heen steken.
Ahh, dat is de reden dat voorjaarsbollen uitlopen met een ‘neus’, een smal puntig recht opgaande vorm. Daarmee kunnen ze makkelijker door het verterende blad heen steken en bij het licht komen. Als ze als rozet, bladeren plat op de grond, zouden beginnen komen ze niet door het blad heen.
Blauwe bes of Vaccinium corymbosum. Niet in de tuin, maar in de kefir. Grote, dikke, een beetje platte blauwe bessen. Soms nog met een poederig beschermlaagje. En als je ze een beetje oppoetst mooi glanzend. Bakje met bessen staat op het aanrecht en elke keer als ik er langs loop neem ik er een paar. Mmmm.
Deze zijn afkomstig uit Peru. Daar worden de laatste jaren steeds meer blauwe bessen geplant, groeien er goed, en in een tijd dat er niet veel kleinfruit is in VS en Europa. Nadeel: veel transport kosten.
Zou ik dit jaar mijn voornemen om een tweede blauwe bessenstruik in de achtertuin te zetten waarmaken? Twee verschillende soorten van blauwe bes bij elkaar schijnt de opbrengst aan bessen heel positief te beinvloeden.
Maart/ april als beste planttijd.
Opeens een paar warme dagen, relatief dan.
Eergisteren, vrijdag 3 februari, boven de tien, zo warm dat in de intercity trein van Groningen naar Utrecht de airco automatisch aan ging. Het was gewoon koud in de trein, de meeste mensen hielden hun jas aan, en het NS personeel gaf aan er niets aan te kunnen doen. Airco gaat automatisch aan als het buiten boven de 9 graden is.
Buiten was het heerlijk, weinig wind en veel zo’n, beetje lenteachtig bijna. Zaterdag in het noorden des lands net geen 9 graden, wel volop zon.
De tuin riep me naar buiten: ” Kom, kom, buiten spelen!” .
Rond middaguur, zo’n 5 kwartier buiten geweest. Belangrijkste actie: een deel van de beukenblaadjes onder de beukenhaag vandaan halen. Niet omdat ze daar niet prima zouden kunnen blijven liggen, verteert immers wel, maar om de lange rij sneeuwklokjes die daar staat een beetje zichtbaarder te maken. Vorige week alleen nog groen, centimeter of 5-6 hoog blad. Nu iets gegroeid en al verschillende streepjes wit. Nog geen open bloemetjes, daar onder de heg.
Zaterdagmiddag kwam tuinvriendin Jitske langs. We begonnen met een rondje tuin en ontdekten achterin, bij de pruimenbomen wel al twee bloeiende sneeuwklokjes. Achter in de tuin wordt het net iets warmer, en komt de lage winterzon ver de tuin in. Later bij een kopje thee begonnen we al weer tuinbezoekplannetjes te maken. Het seizoen kan beginnen.
Met het getjilp van de vogels in de heg zou je het niet zeggen, maar toch hebben we dit jaar beduidend minder vogeltjes in de wintertuin. Dat merken we aan de snelheid waarmee het vogelvoer opgaat. Veel minder snel dus, dan voorgaande jaren.
Bij de pinda;s zou het kunnen zijn dat ze ze niet lekker vinden, zijn van vorig jaar over. Maar denk niet dat dat het is, ook de verschillende vers aangeschafte vetblokken vinden minder aftrek.
Wel vandaag weer e.e.a aangevuld, buiten, komende week verwachten we weer koude nachten (en dagen).
Vorige week een foto van de reiger bij de vijver.
Hij kon niet veel, zo vanaf het bruggetje.
Vijver was dichtgevroren.
In dit filmpje zie je bewegende beelden.
Hij blijft kijken naar het ijs, onder het ijs.
Niet in beeld , maar even later wel gezien.
De reiger loopt over de vijverrand naar een stuk helemaal links, veel waterplanten, gele lissen.
Daar is vrijwel geen ijs.
En daar zat wel een grote kikker.
Met de nadruk op ‘zat’.
Een minuut nadat ik dit filmpje maakte zag ik de reiger met een grote kikker in zijn snavel vertrekken.
De boomklever, of sitta europaea, is een korte, stevige vogel met een krachtige snavel. Hij kan heel goed klimmen. Tegen de ruwe stam van onze wilg rent de boomklever met hetzelfde gemak van boven naar beneden als van beneden naar boven. Een vrij algemene vogel, die het hele jaar min of meer op dezelfde plaats blijft. Bij ons is dat rondom de oude wilg, waar hij waarschijnlijk broedt. In een oud spechtenhol bijvoorbeeld. Daarvan zijn er verschillende te vinden in de wilg.
Opvallend in uiterlijk: grote snavel, grijs van boven, roze van onder en met een opvallende zwarte streep over zijn ogen. Alsof ie een maskertje op heeft.
Opvallend van geluid. Via deze link naar de site van de vogelbescherming (daar iets naar beneden scrollen) kom je een paar geluidsfragmentjes tegen.
Weer geteld vandaag, deze keer met zijn tweeen. Eddy met verrekijker om te kijken of we de grote bonte specht konden spotten.Die is inmiddels al weer twee weken aan het roffelen, maar niet altijd te zien. Hij zit vaak aan de achterkant van de stam van de grote wilg. We zijn begonnen te tellen op het moment dat er vier staartmeesjes langskwamen. Die vliegen altijd in groepjes. Dat is vaak ook maar 1 of 2 maal op een dag.
Opvallende afwezige: de groenling. Ik heb er het hele winterseizoen nog geen een gezien. Aantal mezen en merels ook laag. Betekent ook dat de voorraad vetblokken en zaden nog ruim voldoende is.