Auteur: Tineke van der Meij

Tuinpad

Het pad dat van het terras naar de verre schuur in de achtertuin loopt bestaat uit 1 rij stoeptegels in het midden en 3 rijen baksteentjes aan elke zijkant. Heel veel kiertjes voor plantjes om zich uit te zaaien. Zo heb ik al een hele serie verbena bonariensis stekjes en verbena hastata zaailingen tussen de stenen vandaan gepeuterd. En plukjes majoraan en natuurlijk mini stipa tenuissima. Oh, had ik de kartuizer anjers al genoemd? En de donkerpaarsbladige ajuga reptans?

Vandaag ongeveer de helft van de lengte van het pad schoongemaakt. Heb nu wel een flinke bak met tientallen zaailingen in een laagje water over. Morgen oppotten? En ook weer tien potjes met kleine hebe stekken die uit de border op het pad hingen en daar begonnen te wortelen.

Wachten op de schapen

We waren een weekje in Exloo op vakantie. Mooie omgeving om te fietsen en te wandelen. Hotelletje midden in het dorp, vlak bij de schaapskooi. Elke dag rond tien uur kwam de herder de schapen halen om naar het molenveld te brengen. Een heide veld aan de rand van het dorp. En tegen vier uur kwamen de schapen weer terug. De hele week misten we het vertrek en de aankomst. Of we waren te vroeg, al om negen uur met de fiets vertrokken. Of te laat.

De laatste dag nam ik het zekere voor het onzekere. Het was half vier toen ik naar de schaapskooi liep. Die was nog leeg. Toen liep ik als een echte speurneus de straten langs waar ik platgetrapte schapenkeutels zag. Hier moeten ze langs komen. Helemaal naar het molenveld. Kwart voor vier. Nog geen schaap. Een tijdje gezeten op een bankje. Hmm, niets te zien. Zouden ze toch een andere weg nemen? Terug maar weer naar de schaapskooi. Allerlei mensen op het grasveld rond de kooi. Ze moesten nog komen. Weer terug richting molenveld. Aan het eind van de straat zag ik de kudde. Ze zouden vast naar met toe komen….

Nee dus, ze namen een andere route! Parallel aan de straat waar ik ze stond op te wachten. Snel weer richting schaapskooi. En jaaaa, daar kwamen ze langs. Voorop de herder met een gulle lach die met wat handgebaren zijn hond instrueerde. Toen de hele kudde. En achteraan een tweede herder met twee schapenhonden, aan de lijn. Die waren nog in training.

September tuin

Klik op de foto’s voor een groter exemplaar om beetje in de tuin rond te kijken.

Foto’s genomen om kwart voor acht ’s avonds op een prachtige zomerse 5 september. De ochtend was het nog lang mistig en bewolkt geweest, en na de lunch stralend blauw geworden. Je ziet nu per week meer warme kleuren in de tuin komen. De sedums, de roze achtige schermbloemen waren vorige week nog vrijwel wit, nu dus roze, en volgende week waarschijnlijk al donkerrood. De bijen zijn er dol op.

Foltz

Afgelopen vrijdag eind van de ochtend naar Jitske: tijd voor een tuinbezoekje. En tegelijkertijd een kwekerijbezoek. We gingen naar Tuingoed Foltz in Meeden. Veel vaste planten en ook bijzondere/ exotische planten. Soms -op open dagen – kun je over de koppen lopen, nu was het heerlijk rustig. We werden welkom gekraaid door een haan die op een stoel zat met zijn fluffy dames om hem heen. Dat geeft wel een gemoedelijk gevoel, de kippetjes die her en der door de tuinen liepen.

Het voorstuk bij de grote schuur/ winkel (met bric a brac) is vooral kwekerij met de planten voor de verkoop. In het stuk erachter staan alle planten in de volle grond. De moerbedden, waar stekken genomen worden in het voorjaar om te vermeerderen. Ook zijn daar voorbeeldtuinen aangelegd, zoals de prairietuin en (mijn favoriet) de schaduwtuin. In de schuur waren zelfs nog zwaluwen met jongen in het nest.

Na anderhalf uur rondkijken en kuieren het meegebrachte boterhammetje genuttigd en toen een karretje gehaald. Want ja, we wilden natuurlijk ook wel een plantje meenemen… Op de foto met het karretje zie je de gecombineerde oogst van Jitske en mij. Met voor Jitske een serie grasjes, een vijftal crocosmia’s (waaronder de fraaie Emilie McKenzie) die nu bloeien, een stuk later dan de c. Lucifer die al een tijdje uitgebloeid is, en knalpaarse kattestaarten. Voor mij weer een flox (wat hebben ze er veel!) en strobilanthes, een bijenplant.

Zonnebloem

Ik had er twee, gezaaid in potten. Voordeel: ze zijn makkelijker buiten slakkenbereik te houden. Nadeel: ze worden niet zo groot. Dit exemplaar is ongeveer 70 centimeter hoog en staat nog in de pot.

De andere van dit formaat heb ik twee weken geleden in de voortuin gezet. Grotere kans dat hij aanslaat en zonnepitjes maakt, dacht ik, mooi om naar te kijken in de winter….
Of die zonnepitten er komen weet ik niet. In de voortuin staat inmiddels een kale stengel, alle bladeren weg, en het lijkt erop dat ook de bloemblaadjes nu opgegeten worden.

Wat doet …

Wat kom je doen?, vroeg Eddy, terwijl we kopje thee op ons terras dronken. Ik keek wat rond, tegen wie praatte hij nou. Het bleek een grote groene sprinkhaan te zijn die op zijn sweater was geland. Na een minuutje vloog/sprong ie weer weg. Eerst nog even poseren in de vensterbank, toen nog even rondhangen in de roos naast het terras.

Niet zo moeilijk te identificeren. De grote, groene sabelsprinkhaan. Tettigonia viridissima. Ze komen veel voor in ons land , je kunt ze overal horen in ruige kruidenbermen. Je ziet ze niet zo vaak vanwege hun schutkleur, omdat ze stoppen met zingen (ratelen) als je dichtbij komt en omdat ze dan ook vaak aan de achterkant van stengels gaan zitten. Een echt zomergeluid.

Floxenplan

Twee weken geleden was ik tijdens de “open tuinen” op bezoek bij Mieke D., en zij heeft zulke prachtige borders! Nu volop kleur van grote bossen floxen. Ik heb een plan, een floxenplan. Mijmerend vanaf het overdekte terras, terwijl de motregen over de tuin dwarrelt, probeer ik mij voor de geest te halen hoe dit stukje van de tuin er (bijna) net zo imposant kan laten uitzien. Vanaf volgend jaar. Met floxen. Zichtbaar vanaf het terras.

Moet er wel nog een heleboel verplant en verschoven (en geruild ) worden. Kan ik in komende weken een beetje mee beginnen en in voorjaar verder mee gaan. 

  • P. Rutgers Binnen
  • P. paniculata ‘Laura’
  • P. Flame pink

He, dit plan had ik vorig jaar ook al, zie hier.
Meer droom dan plan.
Nu toch al stap verder.
Heb paar floxen gekocht.
Aantal soorten nog wat teleurstellend, terwijl het de beste tijd is zo ongeveer (in bloei kopen dan kun je de kleur goed zien). Slechte aanvoer dit jaar, volgens de eigenaar van 1 van de drie (!) tuincentra waar ik vorige week ben geweest. De bovenste twee lijken nu een beetje verlept door de regen.

Foto waar het ongeveer moet komen, links van het pad. Maar ja, daar moet nog alles verplaatst worden.

Kleine vossen

Afgelopen week was het zeker begin van de week zonnig. perfect voor de vlinders die onze tuin bezoeken. Op de paarse budleija wemelde het van de vlinders. Een enkele citroenvlinder, een paar atalanta’s, maar dinsdag 24 augustus vooral kleine vossen. Minstens 5 telde ik er. Mooi, want afgelopen jaren waren het er beduidend minder. Met deze combinatie van grootte van de vlinder en de hoofdkleur oranje in een flits herkennen welke vlinder het is. Nou eigenlijk keuze uit twee: de distelvlinder of de kleine vos. Dan even van iets dichter bij bekijken om te bepalen welke van de twee het is: de rand van kleine lichtblauwe vlekjes aan de vleugels geeft onmiskenbaar aan dat het de kleine vos is.

Nog niet bewust gezien, maar wel een vlinder die sinds kort in Nederland voorkomt en op steeds meer plekken is waargenomen, is het scheefbloemwitje. Zie link voor informatie van de vlinderstichting over dit nieuwe ‘witje’. Ik ga er op letten. Altijd wel witjes in de tuin.