Mummie

Als je in een huis woont met een grote kelder (2 x 4 meter oppervlak), en je woont in de helft van een dubbel, en je krijgt de kans de andere helft erbij te kopen. Dan kan het gebeuren dat je dus twee grote kelders van 2 x 4 hebt. In de oorspronkelijke kelder, waar we vanuit de keuken in komen met een vloerluik liggen onder andere de voorraad wijn, pakken sap en andere houdbare etenswaren. De andere kelder is voor non-food. Daar komen we met een deur, en dan (achterstevoren) trapje af. Hier liggen de plantenknollen die vorstvrij moeten overwinteren , en de blikken verf, tuinstoelen, parasol (in de winter). En een hele stapel restanten van plavuizen, van de vloeren in verschillende ruimten van ons huis.

Deze laatste kelder ging ik gister middag een beetje opruimen, en schoonmaken. Er verzamelt zich in de loop der jaren heel wat stof en grijs. Met mondkapje op (tegen het stof) en stoffer en blik lekker bezig. En toen kwam ik deze pechvogel tegen. Pech-amfibie eigenlijk. Die moet van de zomer, toen het kelder raampje open stond, door het rooster naar binnen zijn gekomen, en toen anderhalve meter omlaag de kelder in zijn gevallen. En tja, hij kon er niet meer uit.

Arme kikker
Een vachtje van schimmel, inmiddels ook helemaal ingedroogd.

Als we in het voorjaar de kelderramen weer open zetten moeten we misschien zo’n plankje met treedjes in de hoek van elke kelder overeind neerzetten. Zodat een ongelukkige soortgenoot in de toekomst er zelf uit kan klimmen…

Volgend weekend vogels tellen

Het weekend van 28-30 januari is weer het (lang) weekend om vogels in je tuin te tellen. Een half uurtje maar, en tellen wat je allemaal ziet. Pindasilo’s, zaden en vetbollen goed zichtbaar vanuit huis, verhogen de pret. Daar komt van alles op af. Zoals zwartkopje (man) of grote bonte specht.

Voor de link naar de telling-website, zie hier. Er is ook een webcam te vinden met live beelden van voedertafels in de tuin bij de vogelbescherming. Kun je vast kijken wat daar langs komt. Toen ik net even keek zag ik ….. een muis.

Testvogel

Geen pestvogel maar een testvogel. Eddy had binnen het fototoestel op statief gezet, gericht op het kleine voerbakje voor vogels dat aan de buitenkant van het raam is geplakt. Dan kun je lekker warm binnen zitten en foto’s maken. Alleen kleine vogeltjes kunnen hier te landen, en dan vooral het pimpelmeesje. Zij komt aanvliegen, pakt een zaadje en is vrijwel meteen weer weg. Lastig scherpstellen.

En dan is zo’n testvogeltje handig. Die blijft lekker stil zitten.

Normaal zit deze vogel binnen, voor de TV. Onderdeel van mijn verjaardagskaart vorig jaar.

Vogelvolk

Zet een zadensilo op een strategische plek.
Goed zichtbaar vanuit huis (lekker warm voor jou).
Dicht bij een (beuken) haag, kunnen ze schuilen.
Aan een kant een struik, bv een budleija met kale takken, daar kunnen ze in de wachtrij zitten.
Aan de rand van terras, dan kunnen ze makkelijk over de grond wandelen als er wat af valt.

Vul de silo met lekkere pitjes.

En kijken maar naar wat er zoals langs komt.
Heel wat, tijdens het vogelspitsuur.

Regelmatige bezoekers, maar niet in deze serie: twee tortels.

Bijvoeren

Ze lusten wel wat, de vogeltjes.
Vanmorgen weer de silo met zonnepitjes bijgevuld.
Pinda’s zijn er ook genoeg.
Een paar appeltjes voor de merels.
Een pindablok en vetbolletjes in de bomen.

Mussen, merels (meneer stip weer gezien!), vinken, roodborstjes, zwartkoppen (die zijn hier nu elke winter), spreeuwen, ekster, pimpelmezen, koolmezen, heggemus, bonte specht, en op de silo soms een paartje tortelduiven.

Een drukte van jewelste.

NB. als je je afvraagt wat die oranje bomen op de achtergrond zijn…. dat zijn twee berken die helemaal begroeid zijn met klimop. Donkergroen. Maar in het vroege zonlicht vanmorgen lijken ze gewoon oranje.

Vogelverhalen: kale koolmees

Vorige week zag ik uit een ooghoek een vogeltje met een rode vlek op de kop. Dat viel vooral op toen de zon er op viel. Een Barmsijsje dacht ik. Die hebben we pas twee keer eerder gezien, in hele koude winters. Nog eens goed kijken en het leek verdacht veel op een koolmees. Maar wat was er nou met zijn kop? Rood aan de bovenkant.

Week lang de camera in aanslag gehad om een scherpere foto te maken. En met verrekijkertje het beeld wat dichterbij halen. Het beestje had een wond bovenop zijn kop. En erom heen kaal, zijn zwarte kapje ontbrak. Aan een tak blijven hangen of een mislukte aanval van een grote vogel? Hij zag er verder gezond uit. We noemen hem Bassie. Hij vloog de hele dag op en neer tussen de pinda silo en de vetblokken. Hier een kort filmpje.

Laatste paar dagen niet gezien. Is nu ook wel grijs en vochtig. Ik blijf naar hem uitkijken.

Witte reiger

Meestal zien we de gewone reiger. Aan slootkanten bij een nadeling, of regelmatig bij ons in de tuin (snacken bij de vijver). Regelmatig zien we nu ook een zilverreiger, in het natte weidegebied aan de oostkant van het Paterswoldse meer. Een grote witte vogel. Zoals op onze ochtendwandeling vanmorgen. Op de tweede en derde foto is ie net opgestegen, met een reflectie in het water. Dit is rond 10 uur ’s morgens.

Aangezien de grote zilverreiger vaker voorkomt dan de kleine zilverreiger, ga ik ervan uit dat het de grote zilverreiger is. Er is een verschil in snavelkleuer; de grote zilverreiger heeft een gele snavel, de kleine een zwartgrijze. Op de foto is niet te zien welke kleur de snavel is en we hadden geen kijkertje bij ons. Maar goed, gezien de zeldzaamheid van de kleine (nu nog rode lijst), gaan we ervan uit dat dit de grote is (sinds 2017 niet meer op de rode lijst.) Van de grote zilverreiger zijn er een kleine 200 broedparen in Nederland, voornamelijk de Oostvaardersplassen. In de winter zijn er 2500 tot 2800 exemplaren in ons land, voornamelijk afkomstig uit Oekraïne/Polen, de alpenlanden of Zuid Frankrijk.

vliegbeeld, spanwijdte 140-170 cm
In winterkleed, 80-100 cm hoog

Tekst vogelbescherming:
De aantallen grote zilverreigers zijn de afgelopen jaren sterk toegenomen in Europa als gevolg van wettelijke bescherming en het netwerk van Natura 2000. Tegenwoordig behoren ze tot de gebruikelijke invulling van ons Hollands winterlandschap. De soort is als broedvogel gebaat bij groot, nat en rustig rietland in combinatie met een rijke fauna van kleine vissen en ongewervelde dieren. De Oostvaardersplassen zijn en blijven vooralsnog het belangrijkste broedgebied voor de grote zilverreiger.

Muggenradar

In februari 2021 schreef ik een blogje over de ingestuurde platte muggen voor een muggenonderzoek van de Universiteit Wageningen. Kort geleden kreeg ik bericht terug over de soort mug die ik had ingestuurd.

De ene was de meest getelde mug van de ruim 4000 inzendingen.

Uw ingezonden mug behoort tot de steekmuggen van het geslacht Culiseta. Muggen binnen dit geslacht blijven gedurende de winter actief. Een van de meest voorkomende soorten binnen dit geslacht in Nederland is de geringde wintersteekmug (Culiseta annulata).

De andere kwam een stuk minder voor en is de soort die malaria kan dragen. Er stond geruststellend bij de muggen momenteel in NL geen malaria parasieten dragen.

Uw ingezonden mug behoort tot de steekmuggen van het geslacht Anopheles. Veel soorten binnen dit geslacht gaan normaal gesproken in de winter in winterrust en zoeken dan een rustig plekje om de winter door te komen.

Uitslag telling steekmuggen van onderzoek februari 2021

In de mail ook het verzoek om nieuwe muggen in te sturen. Uw inzending is extra waardevol omdat u al eerder mee deed. Dan doe ik toch weer een keer mee ! Drie muggen deze keer. Een formulier per mug, met voor elke mug een eigen uniek code. Dit zijn ze.

Mug 1 in de woonkamer gister- 738850
Mug 2 in de slaapkamer vanmorgen – 216862
Mug 3 in de douche vanmorgen – 609107