Alles in en om onze tuin
Minstens 4 verse distelvlinders vliegen op dit moment rond in onze tuin. Een tijdje terug waren er rafelige vlinders te zien, die hier voor nageslacht gezorgd hebben.
En keurig voor de foto, gaat de vlinder, haar naam in ere houdend, op de distel (= kaardebol) zitten poseren. De Engelse naam is painted lady. Als je goed de onderkant van de vleugels bekijkt snap je waarom.
De distelvlinder is een trekvlinder enzien we hier in de tuin af en toe. Lang niet elk jaar, dat hangt ervan af hoe de wind staat. De vlinders komen uit het Middellandse zee gebied. De vlinderstichting gaf in maart van dit jaar aan dat er misschien een invasie van distelvlinders kon komen. In Israel waren er toen miljoenen aan komen waaien/vliegen. Later ook veel gezien in Roemenie. Toen was de wind zo gedraaid dat ze meer naar het noord oosten van Europa trokken.
Tot vorige week. Toen zagen we opeen verschillende distelvlinders in de tuin. hele drukke vlinders, die je moeilijk goed in beeld kijkt als ze vliegen. Oranjeachtig. Pas als ze een bloem hebben die ze erg lekker vinden en ze gaan zitten kun je ze mooi bekijken. Bij ons is dat de witte spoorbloem, een plant uit Zuid-Europa. Daar zaten er 4. Maximum dat we zagen waren er zes in de tuin.
Hebben jullie ze ook gezien in de tuin? Even goed naar de tekening kijken. Er zijn meerdere oranje vlinders in de tuin.
In een border met veel kleuren valt deze hypericum een beetje weg. Een heel perk vol hypericums vind ik mooi of een struikje apart voor een groene heg. Deze staat bij ons voor de beukenhaag en net achter een oud bankje. In dit seizoen ook erg mooi van dichtbij. Helder kleuren, scherpe lijnen. Het stuifmeel is behoorlijk oranje, kijk maar naar de klompjes van de hommel.
Als ik ’s avonds na het tandenpoetsen nog even alle lichten uitdoe in de kamer is heel vaak het buitenlicht aangefloept. Zo’n felle ledlamp met bewegingsmelder, die dan een paar minuten aanblijft. In het donker binnen loop ik naar de deur om te kijken of ik nog kan zien wie de beweging heeft gemaakt. Meestal zie ik niks.
Maar gisteravond wel. Suzanne, de poes van een paar huizen verder op zit hier heel vaak in de tuin en keek mij verwachtingsvol aan. Tegenover haar een grote egel. Egels zien slecht, maar ruiken prima. Met een boogje liep de egel om Suzanne heen en verdween in het donker. Suzanne bleef me aankijken.
Minstens twee jongen, net zo groot als de ouder-spechten inmiddels. Af en toe proberen ze pa en ma zo ver te krijgen dat ze nog gevoerd worden. De ouder hangt aan de silo. Het jong zit er naast en wacht.
Fotoserie van 2 weken geleden, 28 mei. De hommels vierden feest. Zo veel lekkers in de tuin. De klokjes van de bulgaarse ui werden uitgebreid ‘bevlogen’. En ook bieslook is zeer in trek in deze tijd van het jaar. Als je lekker veel bieslook bij elkaar plant kunnen de hommels gewoon overstappen.
Grootste deel van de vijverrand was al in de schaduw vanmiddag. Met zijn alleen wilden ze toch in dat laatste zonplekje zitten. Lekker hutjemutje, dat wel. Toen ik nog een stap dichterbij kwam, sprongen ze pardoes allemaal het water in.
Vorige week lilaexpemplaren, nu een kudde zwarte luizen. Dit jaar is de xxx jasmijn overladen met zwarte luizen. De sappige stengels net onder de bloemknoppen zien zwart, de bladeren eronder glimmend en plakkerig van het zoete spul dat de luizen afscheiden. Ik ben al een paar keer op ‘jacht’ gegaan naar lieveheersbeestjes, vaak vond ik ze op de vingerhoedskruiden, om die op de jasmijn te zetten. De larve van een lieveheersbeestje ook, dat zijn enorme luizenverslinders.
Deze jasmijn, philadelphus ‘Belle Etoile‘ geeft grote witte bloemen, met een rood hart. Een heerlijke geur, in Engeland noemen ze hem ‘mock orange’.
Langzamerhand raakt het longkruid uitgebloeit. Op de laatste bloempjes, of eigenlijk onder de laatste bloemetjes, hangen nog wat wilde bijen en hommels. Ook de buisvormige smeerwortel bloemen kunnen nog rekenen op frequent bijenbezoek.
