Rood insect zonder vleugels

De wetenschappelijke naam van de vuurwants is Pyrrhocoris apterus. De naam komt uit het Grieks en betekent letterlijk rood insect (Pyrrho-coris) zonder vleugels (a-pterus). De wants kan niet vliegen, maar heeft wel degelijk vleugels, zij het een beetje klein en verkort. Dit tweetal kwam ik vandaag tegen op het longkruid. Ze schijnen in grote aantallen voor te komen in de buurt van lindebomen. Vroeger zagen we ze alleen in warmere streken, maar ze trekken steeds verder naar het noorden, nu tot Zuid-Zweden en Denemarken.

Toen ik dichterbij kwam met de camera, door een van de twee schielijk weg
De ander bleef uitdagend op het blad zitten

Zo herken je ze

Buxusmotrupsen houden vooral van het verse, net uitgelopen jonge blad. Op dit moment zijn ze dat ook vrij makkelijk te vonden.

Bovenmidden en rechtsonder zie je donkere, kale plekken

Daar waar het lichte groen weg is, en je het donkergroene blad van vorig jaar ziet. Daar zie je dan wat spinseldraden en als je nog even kijkt en wat blaadjes omdraait: de rups.

10 gevangen op een schaaltje op de composthoop. Kom maar, vogeltjes, verse rups!

Er schijnen buxusvallen te zijn, die met feromonen de mannetjes motten vangen. Voor de vogels te hopen, dat niet te veel mensen gaan spuiten met gif…. Wij in ieder geval niet.

Inderdaad, gearriveerd

Vorig jaar schreef ik een blogje, met een foto van een buxusvlinder, bij ons in de tuin op de conifeer. Zou dat de eerste van velen worden? Het ziet er wel naar uit.

Afgelopen vrijdag zat ik op het terras en zag twee pimpelmezen heel enthousiast in een grote buxusstruik bungelen. Wat zouden ze daar smikkelen, luizen op de bloempjes of…
Ik ging naar het buxushaagje langs de serre, en zag een klein plekje waar het verse groene blad weg was, daarin een plukje spinsel. En toen ik nog eens keek: deze fraaie groene rups, met olijke zwarte vlekjes. Even googlen bevestigde mijn verwachting, het is de rups van de buxus mot. In het betreffende heggetje zag ik (3 mei) maar 1 kaal plekje.
Toen ik bij een ander heggetje ging kijken. Ook 1 rups (op dit moment). Dikke kans dat er meer zijn.

Buxusmot – rups met olijke zwarte nopjes

Zou ik de koolmeesjes zo ver krijgen dat als ik rupsen uit de heg pluk en op voederplateau leg, dat ze dan de rupsen komen haen voordat die zich weer verstopt hebben?
En als ik de rupsen over de greppel heel mik, waar geen buxus is, wat dan?
Zal binnenkort weer gaan kijken.
Twee rupsen maken immers nog geen plaag…

Stoere Vent

Hopping in the rain

Donderdag 24 april  was een warme, zonnige dag ruim boven de 20, bijna 25 graden. Tegen 19:00 was ik thuis. Net op tijd, want een paar minuten later barstte een onweersbui los. Eddy had gekookt en we zaten te eten op het overdekte terras. De  grote druppels ploften op de grond en het vijveroppervlak.

De tuin begon te bewegen. De eerste flinke bui is het signaal voor de bruine kikkers, die na de paringstijd nog in de vijver waren blijven rondhangen: vertrektijd!
Overal hopten de kikkers rond, over het grasveld, over het pad voor het terras, sommige over het terras. Minstens 10 konden we zien vanaf de plek waar we zaten te eten. Sommige mannetjes nog met de lichtblauwe kin/borst die hoort bij de paringskleed.

Dat is nog eens een dikkerd!

En deze bleven met zijn drieen nog een beetje in de kleine vijver hangen. Bijzonder, drie verschillende kleuren.

Zoef

Kijk goed midden op de foto. Zie je Zoef?

Kennen jullie Zoef de Haas nog?
Van de fabeltjeskrant. Zoef had altijd haast, rende heen en weer, zoef, zoef heen, zoef zoef en weg was ie weer. Zo’n snel beestje hadden wij afgelopen week ook in de tuin. Een veldspitsmuis, we noemen hem Zoef. Veel muizen en spitsmuizen zijn ’s nachts actief, maar de veldspitsmuis staat er om bekend dat ie ook overdag actief kan zijn. BIj ons in de tuin dus. IK zag hem langs schieten, en kon hem toen een tijdje volgen, deels met het oog, direct of door het bewegen van de plantjes waar hij onderdoor liep. Deels met het oor, geritsel van de blaadjes, en piep, als ie een leeg stuk overstak.

Ik had hem al een paar meter gevolgd, toen ie richting tuinpad liep, mooie kans om hem op de foto te zetten als ie zou oversteken.

Zoeff, in een flits voorbij.
Als je op de foto kijkt zie je duidelijk dat het een veldspitsmuis is. Toch?

Niet zo heel veel bijen

Dit weekend was bijen-tel-weekend, maar we hebben er niet zoveel gezien. Het was te koud. En te veel wind. Gelukkig hebben allerlei bijtjes (hommels) een bontjasje aan. Maar toch vliegen ze met dit weer het liefst op het warmst van de dag, zo tussen 11 en 2. En dan ook nog op zonnige beschutte plekjes met bloeiende bloemen.

Erg lekker op dit moment vinden ze de buisbloemen van smeerwortel en van longkruid. Zie foto. Op de bijenhotels zag ik ze vandaag nauwelijks, maar het half uur dat ik telde was er ook geen directe zon op de bijenhotels.

Akkerhommel op longkruid

Vossedruif – status

Eind oktober vorig jaar kreeg ik van Michiel een paar bolletjes van de vossedruif. Spannend of ze op zouden komen, want ik bleek ze niet op een optimale plek gezet te hebben. Waarschijnlijk te nat in de winter…

Poes Sprot komt even kijken wat ik aan het doen ben.

Niets te zien, en opeens twee weken geleden groen blad, en bij een van de twee nu twee bruin-gele druifjes van bloemen. De andere 3 lijken niet opgekomen. Of zijn ze ondertussen opgegeten. Op de foto’s zie je dat de slakken ze blijkbaar erg lekker vinden…