Muziek

Na een zeldzaam zonnige dag begin mei
zit ze in de achtertuin op het terras.
De zwartkop zingt,
zing uit volle borst,
in het bosje bij de vijver.
Links en rechts, wat verder weg,
zingen de merelmannen.
Dit is mijn plek! ga weg!
zeggen ze tegen de andere merels.
Voor mensenoren is het muziek.

Merelvrouw komt ondertussen even een paar miertjes pikken op het tuinpad. Rechts nog klein stukje van terrasstoel.

Antwoord raadplaatje april 2018: pinksterbloem

Pinksterbloem van boven, met rechts de oranjetip
Detail foto
Een nectardrankje bij het longkruid vind meneer oranjetio ook prima

Roze scherm met eerdere bloempjes.
Wat is het? Inderdaad een pinksterbloem.
Lijkt overigens ook erg op de bloeiwijze van de damastbloem.
Met look-zonder-look, nu ook volop in bloei is het een van de waardplanten voor het oranjetipje. Die vliegt volop bij ons in de tuin rond.

NB. met de vlinder op de eerste twee foto’s is het niet goed afgelopen. op een van de warme dagen eind april was de vlinder de serre in gevlogen en kwam er niet meer uit. Toen ik hem vond heb ik de vlinder gevangen en buiten op een pinksterbloem gezet. Maar was te laat, een tijdje hing ie onder aan de bloem (zie foto’s). Toen ik een uurtje later kwam kijken, lag ie onder de bloem, oranje vleugeltjes en al, pootjes in de lucht.

Booking.com voor bijen

We hebben verschillende bijenhotels in de tuin.

In rustieke oude stammen (‘met authentieke elementen’ zou in een advertentie voor een huis staan: oude rommel dus). Dit was een oud hakblok, dat Ome Job, de vorige bewoner van ons huis in de schuur had staan. Bij het opruimen van die schuur een maand geleden kwam ik het blok tegen.

Rustiek hotel

Strak, modern, met een tikje design. Perfect ronde gangetjes, in de stukjes die over waren van de deurkozijnen, tijdens onze verbouwing.

Achteruit inparkeren
Bovenop bakje met leem

Bakje met leem erbij, dat metselt zo makkelijk voor de metselbijtjes. Als de zon volop het bijenhotel staat, is het erg leuk er gewoon met je snufferd voor te gaan staan. En kijken wat er langskomt. Soms met koppie eerst naar binnek, laagje klei/ leem aanbrengen. Soms met het achterlijfje eerst naar binnen, om een eitje af te zetten en stuifmeel van haar lijfje af te schudden, als eerste voer voor het larfje dat komend voorjaar pas uit gaat komen.

Dichtgemetseld

Tip van Marion: doe er wat gaas voor, zodat de spechten de gangetjes niet uithakken en de larfjes opeten.

Bijentelweekend 21-22 april

Vorig weekend was het (wilde) bijentelweekend. Het meeste geteld was de honingbij, maar ruim 4000 mensen telden ook flink wat wilde bijensoorten.
best lastig om ze uit elkaar te houden, mijn truc is om ze op de foto te zetten en dan later rustig, met de labtop op schoot, te zoeken naar de juiste namen.
Mooi dat hommels ook tot de wilde bijen horen, die zijn wat makkelijkere te benoemen.

Vijverleven

Een vijver in de tuin. Niet alleen geweldig voor de beestjes in de tuin, amfibien in het water, insecten rond het water badderende vogels. Libellen en juffers. Maar ook met een onweerstaanbare aantrekkingskracht voor bezoekende jongetjes.
Wessel en Otto kwamen vorige week met hun Oma mee naar de wildeplantenruil. Ze waren niet weg te slaan bij de vijver.

Wessel en Otto
Met schepnet

Ze kregen een netje om voorzichtig draad-alg uit de vijver te scheppen. De ene schepte, de ander haalde voorzichtig de slakjes en kikkervisjes uit het opgeschepte groen en liet ze weer voorzichtig te water.

Van de andere kant van het bruggetje keek de kikker toe.

 

Ranonkelstruik

De koude vorstweek in maart, met ijzige wind, heeft veel heesters in de tuin flinke schade berokkend. Een van onze ranonkelstruiken, kerria japonica, is grotendeels bevroren. Maar op een andere plek in de tuin heeft een kerria de droge kou goed doorstaan. Wat een weelde aan dooiergele open bloemen.

Kerria japonica

Er is ook een gevuldbloemige kerria, zelfde kleur, maar een soort pompoentjes van bloemen. Deze gevuldbloemige wordt vaker verkocht als sierplant dan de enkelvoudige. Zelf vind ik de enkele mooier, en zo ook de bijen. Zo kunnen ze makkelijk bij het stuifmeel.

Wilde bij, Vosje

1,2,3,4

Suzan, woont waarschijnlijk twee huizen verder op, en heet waarschijnlijk helemaal niet Suzan 🙂
De baas

Afgelopen weekend was bijentelweekend, is nog niet heel makkelijk. Daarover een volgende keer meer. Wel makkelijk, want veel groter, en niet zo snel bewegend: tuinpoezentelling. En als het zo warm is als zondagmiddag, dan zijn er vaste plekjes, om te kijken waar een poes ligt te tukken.

In 2 minuten een rondje gemaakt:

Flocky, van de buren. HIj probeert alsmaar binnen te komen, op zoek naar poezenvoederbakjes in de keuken.
Sprotje, bij zijn favoriete graspol

Verrassingsfoto: rood borstje

Parmantig
Alert
Zo ahhhhh…

De eerste keer denk, wat bijzonder. Een roodborstje komt bij me in de buurt zitten. Ervaren tuiniers weten dat het helemaal niet zo bijzonder is. Als je door de tuin loopt en her en der verse aarde omwoelt, is de kleine druktemaker er vaak als eerste bij. Soms wint de merel.
Ik was de hortensia aan het snoeien, Eddy maakte wat foto’s. Dit hummeltje zat op nog geen meter afstand van mij.

Kapitein Kwaakgraag

Een naam, die zo uit een Bommel-verhaal zou kunnen komen. Daar moest ik aan denken toen ik dit stukje begon te schrijven over de kikkers. Vorig weekend een enkeling in de grote vijver. Op 28 maart de eerste blob kikkerdril. Maar nog geen grote groep bruine kikkers. Bruine kikkers brengen de winter door op land, ergens weggekropen in een hoopje bladeren, of zo. Een deel ervan begint nu de laatste dagen pas wakker te worden en naar de vijver te trekken.

Gister en vandaag: veel activiteit. Inmiddels grote hoeveelheden kikkereitjes in het ondiepe vijverdeel. In het diepere deel ook af en toe wat geplons, maar daar geen ei-afzet gezien. In dat deel is het nu ook wat lastiger te zien: bij de eerste warme dagen treedt er een (tijdelijke) draadalgenbloei op en wordt de vijver een beetje groen.

Geen heggen snoeien, de vogels zijn al begonnen

Een tijdje terug schreef ik over de vuurdoorn die naast onze voordeur staat en helemaal scheef was gezakt door de werkzaamheden aan de gas – en electriciteitsleiding naar ons huis. Grote greppel, erg nat weer en zware struik, dan krijg je dat.

Onscherpe foto van vuurdoorn? Kijk nog eens goed.

Eddy had al een hele tijd geleden grote pluggen, haken en een lange 1 cm -diameter boor en een waslijn gekocht. Om de haken in de muur te doen en de struik mbt de waslijn een beetje recht te trekken.
Mooi plan, maar toen begon onze verbouwing en stond het huis in de steigers, ook rondom de vuurdoorn. Daarna was het te koud, of kwamen we er niet aan toe. Maar gister, 31 maart was het een mooie tijd. Droog, zonnetje.
Terwijl Eddy de boormachine aan het halen was, wilde ik het loungenest uit de vuurdoorn halen, een soort hangmatje voor (kleine) vogels.

Flap, Flap.

Het loungenest was nog leeg, maar op een centimeter daarvandaan had mevrouw merel doodstil in haar vers gebouwde nest gezeten. Op mijn ooghoogte. Met 1 ding hadden we geen rekening gehouden! Dat de merels al weer aan het nestelen zijn. Op de tast voelde ik in het nest: twee eieren.
Na de oorverdovende herrie van grote gaten boren in een bakstenen muur en het overeind sjorren van de vuurdoorn, gingen we snel weer weg. Het duurde een paar uur, maar gelukkig: ze kwam terug. En vandaag zag ik haar weer op het nest zitten.

Mevrouw Merel zit er weer. Kijkt me elke keer aan als ik langsloop. Waakzaam.

Dus pas op met snoeien of werkzaamheden aan dichte struiken, of hagen of heggen. De vogels zijn al begonnen!