Als bloemetje ziet ie er niet zo bijzonder uit, de bloem van de wateraardbei. bruinrood, bijna geen bloemblaadjes en veel hart. voor deze hommel een festijn, blijkbaar volop nectar. Met de zon op de bloemen extra aantrekkelijk voor de hommels. Heen en weer vloog ze. Vol aandacht voor de bloemen.
Bzzzzz wat zoemt daarWaar? Bij de wateraardbei.Een weidehommel denk ik: twee gele strepen en een oranje kontje.
Marco is nogal een libellenliefhebber. Toen hij hier op 11 mei een nachtje bleef slapen tussen wandeldagen in, vertelde ik heb dat er net een libelle was uitgeslopen. Of om precies te zijn een juffer. Marco rende naar binnen, haalde zijn camera en maakte deze fraaie plaatjes.
Mannetje vuurjuffer (Pyrrhosoma nymphula), nog vers en niet helemaal uitgekleurdBij ons in de tuin op de etageprimula.
Vrijdag na een regenbui scheen de zon op een groepje tulpen. Ik stond ze te bewonderen en zag opeens een klein geaderd witje op een van de tulpen zitten. Naar binnen en snel de camera gepakt. Toen ik terugkwam zat de vlinder er nog steeds. Beetje dichterbij, nog een beetje, afdrukken, Net mis. De vlinder was gevlogen. Wel fraaie tulpen op de foto.
De volgende morgen zat ie er weer! En nu wel op de foto. Op de onderkant van de vleugels een raster van fijne grijze streepjes, het klein geaderd witje.
Toen ik 25 april s avonds via de webcam het koolmeestjes bekeek, zag ik 3 kuikens, zie filmpje. En de volgende ochtend, nul eitjes en een gewriemel in het nest van 10 kuikentjes. Afke en Wim voeren de kleintjes allebei, het broeden deed Afke alleen, overdag zit zij regelmatig op de kuikens om ze warm te houden, en ook ’s nachts blijft zij op het nest.
Drie uit …Ook al tel ik maar 9 snaveltjes, het zijn er 10.
Dit is het vierde jaar dat er koolmezen in deze kast broeden, en aangezien koolmezen in goede leefomstandigheden een gemiddelde leeftijd bereiken van zo’n 10 jaar, ga ik er voor het gemak van uit dat het nog steeds hetzelfde vrouwtje, Afke, is. In het eerste broedjaar is Pa koolmees verdwenen. Verder blijven koolmeespaartjes meestal 1-2 nestjes bij elkaar. Voor het gemak ga ik er van uit dat er dus elk jaar een nieuw mannetje is, dit jaar noem ik hem Wim.
Het vierde seizoen is begonnen. Met foto’s van (alweer) koolmeesjes (in onze spreeuwen nestkast-met-webcam. Net voor het paasweekend is Afke begonnen met broeden. En toen ze even van het nest opstond konden we kijken hoe groot de oogst aan eitjes, steeds 1 per dag gelegd, is. Tel maar mee.
Verzoek van Margriet uit Odijk.
Of ik met Pasen, als we in de buurt komen, een potje met vijverslakken mee wilde nemen. Wij hebben er heel veel in de vijver en Margriet&Arjen veel minder. Tuurlijk.
En dan krijgt Arjen ook meteen een leuk verjaardagskadootje. Gefeliciteerd Arjen!
Vertrek uit station Groningen, slakken voor het raam.Poelslakken en posthoornslakken.
Ben is de buur-kleinzoon. Als hij komt logeren bij zijn opa en oma, wil hij ook naar onze tuin. De tuin van de buren. Hij wil naar de rivier, zoals hij dat noemt. Geen echte rivier, maar onze vijver, met een bruggetje erover. Meestal komt Ben met zijn Oma, even kijken. In deze tijd van het jaar is de rivier een kikker-rivier. Zaterdagmiddag, de zon schijnt heerlijk en we zitten op het bruggetje. We tellen kikkers en ik laat Ben zien hoe hij, heel voorzichtig, een kikker kan vangen. Prachtig vindt ie dat.
Even kijken of er een zit….…. hand eronder en hebbes…….kijk Pap, hier heb ik er een, probeer jij het ook eens.He, de kikker blijft aan mijn hand hangen!Meneer Kikker denkt dat Ben’s hand een Mevrouw kikker is.
Zondag ochtend komt Ben weer langs, met Oma, en ook zijn vader. Om de kikker-rivier te laten zien. Stuk minder kikkers, het is bewolkt en koud(er). Geen probleem, als je weet waar de kikkers zijn…