Boom met ellebogen

Zondag was ik  -zoals elk jaar op deze dag- op bezoek bij mijn zwager.
’s Morgens had een een beetje gesneeuwd, grootste deel van de dag was het miezerig en mistig. Kom, zei Carel, ik laat je nog even de mooiste boom van Zeist zien. Die staat op het Zusterplein aan ten westen van de Nassau-Odijklaan, vlak bij slot Zeist.

Nu al het blad eraf is is de mooie grillige vorm goed te zien. Meerdere stammen, waarvan er een paar met dikke ‘ellebogen’ op de grond leunen. Een prachtige klimboom. Duidelijk op leeftijd. Als we onder de boom staan en omhoogkijken zien we allemaal stalen kabels en ‘ankers’ die de verschillende stammen en takken bij elkaar houden. Een beetje zorgelijk kijk ik naar een bundeltje paddestoelen op de stam. Als dat maar geen honingzwam is…

Thuis zoek ik op welke boom het is. Snel gevonden. Het is een oude witte paardekastanje, Aesculus hippocaustanum, cultuurvorm Baumannii. Stam omtrek ruim 5 meter en hoogte ruim 25 meter.

De boom staat er al vanaf de tweede helft van de 18e eeuw, bijna 270 jaar oud! In de periode 1748 – 1751 werden de gebouwen van de Broedergemeente gebouwd, met aan de ene kant het Zusterhuis aan het zusterplein, aan de andere kant van de straat het broederplein. Voor de symmetrie had ik op het broederplein ook zo’n grote kastanje verwacht, maar die is misschien al eerder een keer gesneuveld.

De boom staat in de top 5 van mooiste bomen in Utrecht.

Wist je dat  ook de Anne Frank boom een witte paardekastanje, ongeveer uit dezelfde tijd als dit Zeister exemplaar.

Uit de hand gelopen hobby

Dat geld voor de orchideeën van Frans Reinhart uit Haren. Van Hobby, al 50 jaar, tot orchideeënkwekerij. Orchideeën kweken is gebleven en al jaren doet Reinhart mee met Kom in de Kas. En waar veel kwekers dat alleen maar een of twee weekenden per jaar doet, laat Reinhart het bordje gewoon het hele jaar staan. Dus toen we vandaag tijdens een wandeling in het dorp het bordje zagen staan, pasten we ons rondje zo aan dat we langs de kassen wandelden.

Oh, zei Eddy, moet je deze eens zien. Met de kleur van ola-ijsjes.
Stukje oerwoud nagebouwd
Aechmea Blue Rain, een kokerbromelia

Eerst door een ontvangstruimte waar groepen tot 60 personen kunnen worden ontvangen. Voor een lezing over orchideeen en dan een rondleiding, door de kas, of bij mooi weer door de buitentuinen. Jaren geleden waren er ook anthuriums, rij na rij. Daar zijn Frans en Wilma 6 jaar geleden mee gestopt. Te veel aanbod, te lage prijs, te veel werk daarbij. We hadden al eerder gezien dat de anthuriums weg waren, maar nog niet dat er zo veel vogeltjes stonden. Hele rijen met grote volières en vliegkooien. Eerst een grote kooi met kanaries en zangvogeltjes. Mooie trillers en liedjes. Verder naar achter allerlei soorten parkieten en rosella’s, mooie kleuren, dat wel, maar die wil je niet in je huiskamer (zo schel). Nieuwste lichting is een aantal hokken met fazanten, steeds een paartje van elke soort. Gewone fazanten, goudfazanten, zilverfazanten.
Een jonge ondernemer, in vijveraanleg en onderhoud, is ook in het complex getrokken. Genoeg ruimte. En de grote vijver die hij buiten aangelegd heeft trekt weer nieuwe bezoekers. Een gesloten economie , zei Wilma. Hij kan in een deel van onze kassen zijn bedrijf starten, en helpt ons dan weer met zijn diensten als elektriciën en met de website (nieuwe webwinkel)

Voedselbos Glimmen

Het was een kwekerij en het gaat worden ….. een voedselbos. Een initiatief van tweelingzussen Marlies en Madeleine Duran. Het woordgrapje Duran Duran (naar de popgroep) is ongetwijfeld in het verleden al eindeloos gemaakt.
Twee maanden terug was er een open dag waarop mensen een boom konden komen uitzoeken. Groot deel van de nog staande bomen moet een ander plekje vinden. Ongeveer 250 bomen zijn al uitgezocht en kunnen nu -eind november- worden opgehaald. We hadden de dag in september gemist, maar was geen probleem om even langs te komen. Afgelopen vrijdagmiddag gingen we kijken wat er nog stond, ruime keus. Alleen het sierappeltje dat we ook in gedachten hadden was niet meer verkrijgbaar.

Madeleine legt uit waar de bomen van ons lijstje te vinden zijn. Op de achtergrond worden bomen met kluiten op een kar geladen.
Boomkluit met draadmand. Die neem je niet zomaar mee in de fietskar. Dit is een Rode Esdoorn.
Voor een beetje warmte

Er was net een hele partij draadmanden afgeleverd, voor het transport van grotere bomen, die met kluit uit de volle grond worden gehaald. De graafmachines waren klaar voor vandaag, er werd nog wel volop gesjouwd en rondgereden met de bestelde -uitgegraven- bomen. Allemaal op een rijtje bij de ingang van de oprijlaan.

Ongeveer de helft van de bomen staan in root control hoezen, een soort plastic doek waardoor de wortels redelijk bij elkaar blijven. Die zijn met een beetje moeite nog wel met de hand uit te graven. De andere helft staat in de volle grond. Dan is echt een graafmachine nodig om die uit de grond te krijgen. Zie middelste foto.

Wat zou het mooi zijn als alle bomen een goede nieuwe bestemming krijgen.  En als je geen plek hebt in je eigen tuin, misschien is er wel plek in een bedrijfstuin of kan je aan iemand een boom doneren. Op de website van voedselbos glimmen vind je meer informatie.

Bomen uitzoeken

Vrijdagmiddag, de zon scheen. even op de fiets naar een bomenparkeerplaats in Glimmen. Afgelopen weken hebben we zo genoten van de prachtige herfstkleuren van rode esdoorns, dat we er misschien wel een in de tuin willen. Zo ongeveer nu, als het blad gevallen is is het een goede tijd om bomen te verplanten. Maar eerst even kijken, hoe groot is zo’n boom eigenlijk? We liepen een uurtje met de bomenlijst over het terrein, van rij naar rij. Vaak hadden de bomen een kaartje, maar soms ook niet. Dan hielp het pas afgevallen blad, aan de voet van de boom, een beetje. En advies en uitleg van de eigenaren.

Sierpeer ‘Cantecleer’
Liquid Amber parasolvorm
Gingko biloba

We fietsten weer naar huis met een short list van vier bomen, en moeten nu in de tuin gaan kijken welke boom waar zou passen. En dan de buurman lief aankijken, om met zijn auto en aanhanger de bomen op te halen. Dat redden we niet in de fietskar.

Camino Groningen

Van mei tot september wandelden we in etappes het Pronkjewail pad . 250 km lang, in de noordelijke helft van de provincie Groningen. Met een groot deel van de 400 mensen die de tocht hebben voltooid, met alle benodigde stempeltjes op de stempelkaart als bewijs, was er gister een gezamenlijke etappe, van de Maartenskerk in Middelbert naar de Martinikerk in Groningen. Hoewel we individueel wandelen leuker vinden dan in groepen (steeds ca 30 personen), hebben we wel meegedaan. Het weer zat geweldig mee, wel koud. Voor het eerst met muts gewandeld en lekker een pyjamabroek aan onder de wandelbroek.

Vlak bij Kardinge
Noorddijk
Om vier uur s middags aan de voet van de Martinititoren, opgewacht door Sint Martinus. Op de Grote Markt zag het nog zwart van de Pieten van de aankomst van die andere Sint een uurtje ervoor.
De rode vaandel houd ik vast in optocht een rondje over het Martinikerkhof, achter Sint Martinus aan, de kerk in, voor wat toespraakjes, een halve medaille, een oorkonde, en Snert.
Halve medaille’s, in 2019 de andere helft!

Volgend jaar wordt de zuid route gestart, 300 km, gaan we doen. Ook de Noordroute kun je in 2019 nog lopen, voor een impressie nog de links van de blogjes van eerder dit jaar op een rijtje. Aanrader!

Zwaan aan de wandel
Ewsum
Bloemenzaadjes
Gedicht
Varkentjes
Theetuin
Domies Toen
Saaxumhuizen
Onweersbeestjes
Wildeman
Theemuseum
Noorddijk

Harmonia’s

Af en toe hebben we een Aziatisch lieveheersbeestje in de tuin. Een Harmonia. Iets groter dan onze inheemse veel voorkomende zevenstippel. Een enkele keer vinden we er een binnen. Ik weet dat ze soms in grote aantallen samen overwinteren, maar ik heb er nog nooit zelf zo veel bij elkaar gezien als gister. In het kerkje van Middelbert, Groningen. Net achter de grote kerkdeuren, door een kier naar binnengewandeld. Ze zullen wel een lokstofje afgeven, zodat ze elkaar weten te vinden. Bij het openen van de kerkdeuren zijn er helaas een paar geplet.

Kerstboom

Ooit had buurman Jan een klein kerstboompje in de tuin. Mara kleine boompjes worden groot en inmiddels is het een flink gevaarte geworden, die een te grote plek innnemt in de achtertuin. Van de zomer al vertelde Jan dat de boom wegging, hij ging proberen iemand te vinden die de boom meewilde nemen om nog een keer als grote kerstboom te dienen.

Gister hoorde we gerommel en gestommel bij de buren. Een man of vijf was bezig de zojuist omgezaagde boom, door de garage heen, naar voren te slepen. Op de foto steekt de boom nog een beetje ver over de kar heen, dat is nog een beetje gecorrigeerd, voor de de mannen wegreden met de boom, op weg naar zijn laatste standplaats.

Onze straat even geblokkeerd door kerstboom
Boom moet nog iets verder op de kar….

Stripfiguur

Soms kom je in het landschap (of in de tuin) een vorm tegen in de wolken, een boom, een kronkelende tak of een bloem.
Onze hersenen zijn heel erg goed in ‘patroon-herkennen’ en menen daar dan soms gezichten,   zoals deze en deze, of andere bekende vormen in te zien.

Welke stripfiguur herken je in onderstaande foto?

Voor Steiny is het Mickey Mouse, ze kwam hem tegen in Warnsborn, zomaar tussen de beukenblaadjes.

Heb je ook zulke foto’s, en wil je ze delen, stuur ze gerust naar me op .

Industrieterrein Franeker Zuid

Bij het maken van foto’s met mijn iphone wordt niet alleen het tijdstip van de foto opgeslagen, maar ook de plaats waar de foto gemaakt is. Bij deze foto’s is de omschrijving ‘Industrieterrein Franeker Zuid’.
Dat ziet er toch echt niet zo uit!

Rode esdoorn steelt de show
Grasveld rondom, met veel fruitbomen. De meeste appels geplukt, nog een paar stoofperen aan een boom.
Uitzicht vanuit de serre.

De foto’s zijn gemaakt in Franeker -dat wel- op een plek aan het van Harinxmakanaal. Vroeger was er een scheepswerf op deze plek, maar dat is allang niet meer zo. Nu ligt er het huis en mooie tuin van Jenny en Ab. We waren er afgelopen weekend op bezoek. Koffie, kopje soep en ook een rondje door de tuin.

Rijtje knotwilgen