Categorie: Tuin

NU – wit bloeiend in de tuin

Toen ik een foto maakte van het witbloeiende astertje viel me op dat er op dit moment een heel aantal echt wit bloeiende planten in onze tuin staan te bloeien. Bij de nazomer denk ik aan oranje en gele tinten, maar dus ook het een en ander aan wit.

  • De witte spoorbloem bloeit weer volop nadat ik ze een aantal weken geleden had gekortwiekt.
  • De Abessijnse gladiool in pot op het terras loopt net iets voor in bloei op de bollen in de volle grond (beiden haal ik er voor de winter uit om in de kelder te laten overwinteren)
  • Aster divaricatus, bescheiden aan de rand van het pad. Langbloeiend. Zon, halfschaduw. Sneeuwster-aster.
  • Een leuk wit alliumpje, laatbloeiend, pas eind augustus. Veel alliums zijn dan al lang weer onder de grond verdwenen.

Volop zon vandaag

Letterlijk, de hele dag onbewolkt of half bewolkt.
Figuurlijk: door de vele ‘zonnebloemen’ die nu mooi bloeien in onze tuin.

Rudbeckia, helianthus en drie x helenium.
Alleen de laatste is gesmokkeld, die staat (nog) niet bij ons in de tuin. Het oranjerode exemplaar bloeit een eindje verderop in de straat (kop meerweg) in enkele van de boomspiegeltuintjes. Van 1 uitgebloeid exemplaar heb ik zaad meegenomen, en dat ga is nu zaaien.

Weeskind

Onder de glazenkap van ons terras zat al andere halve dag een nachtvlinder. Vanmorgen heeft Eddy de vlinder voorzichtig gevangen met het netje waarmee me normaliter blaadjes uit de vijver vissen.

Toen konden we de vlinder beter bekijken. Het is een rood weeskind of catocala nupta, van de familie van de spinneruilen. Opvallend als ze haar vleugels uitslaat, met perfecte schutkleur als ze op vergrijsd hout zit. De rupsen zitten op populieren en wilgen. De vlinders vliegen vooral in augustus -september. Nu dus. Meestal ’s avonds, maar de weeskinderen vliegen soms ook overdag.

Hibiscus

Gister op verjaardagsvisite bij de buren aan de praat geraakt over de Hibiscussen in de tuin,. die zo prachtig in bloei staan nu. Vanmiddag even terug om foto’s te maken. Bij deze. Ondertussen opgezocht hoe een Hibiscus te stekken/vermeerderen. En wanneer.
Nu blijkt een goede tijd te zijn. Inmiddels is het bijna donker, dus wachten tot morgen om met een snoeischaartje bij de buren langs te gaan … Als het stekken lukt kan ik best een wat groter wordende hibiscus in de achtertuin kwijt. Door de grote groene gestalte van de hazelaar en de uitgebloeide rozen kijken we nu op een bijna egaal ‘groene wand’ uit halverwege de tuin. Een overdadig bloeiende hibiscus van een meter of 2 zou -daarvoor staand- heel mooi uitkomen.

Petra de buurdochter, die al lang in Deventer woont, vroeg hoe/wanneer een hibiscus te snoeien. Zij heeft een hele grote struik, die het pad tussen haar en het buurhuis langzamerhand begint te blokkeren. Hier een link met oa snoeien van een hibiscus XXL: 2 jarenplan.

Rododendroncicade

Bij het snoeien van de ligusterbol naast onze grindoprit zag ik uit een ooghoek opeens een lichtgroen ‘streepje’ . Van dichterbij bekeken was het een beestje. Aan de vorm dacht ik als dat het een kleine cicade zou kunnen zijn. Foto maken en app obsidentify (zo handig) bevestigden mijn vermoeden: inderdaad een cicade, en wel een rododendroncicade.

Voor de vroege stadia is deze cicade afhankelijk van rododendrons, als imago (zie foto) kan hij ook van de sappen van andere planten leven, zegt wikipedia. Vlakbij de ligusterbol die ik aan het snoeien was staat ook een azalea (familie rododendron). Dus het beestje was niet ver van huis.

Van oorsprong komt de soort voor in Noord-Amerika, rond 1930 geïntroduceerd in het Verenigd Koninkrijk en in de jaren vanaf 1970 ook op het vasteland van Europa verschenen.

Silphie

Ineens kom ik de term Silphie tegen bij websites verschillende biologische boeren. Als nieuw gewas, een vezelrijke energieplant met een grote potentie in de ruwvoer, biogas en vezelindustrie. Met een hoge meerwaarde op het gebied van bodemverbetering en biodiversiteit. Deze zinnen staan op een website over silphie. Ik heb ze bij ons in de buurt nog niet op het land gezien, maar we hebben ze wel in de tuin staan.

De zonnekroon! Een paar jaar geleden een stukje van Eef gehad. Meter of twee hoog bij ons.

Niet zo handig

Vorige week liep ik langs een van de mooi paars bloeiende geraniums in de tuin. Het was wat nat en ik plukte een paar van de puntiggevormde zaaddoosjes: de ooievaarsbekken. Ik nam ze mee naar binnen om ze daar te laten drogen en dan de zaden te oogsten. WAnt buiten zouden de zaden allemaal wegspringen en niet terug te vinden zijn als de ‘ooievaarsbekken’ droger werden en de zaden ‘weggeschoten’ zouden worden.

Maar… ik had er niet aan gedacht om een postje of bakje over de zaaddozen heen te zetten. En ook binnen schoten de zaadjes na een dag of twee drogen bijna allemaal weg. Een enkeling heb ik nog teruggevonden.

Klimaatvriendelijke tuin

Wij tuinieren met veel aandacht voor en ruimte voor (inheemse) planten en beestjes. Zo weinig mogelijk water gebruiken, geen bestrijdingsmiddelen. Toch altijd leuk als er ergens een lijstje is van ‘zo maak je je tuin vogelvriendelijk’. Of zoals afgelopen week : ‘zo maak je je tuin klimaatvriendelijk’. Wie weet zit er nog een tip bij!

Op het groene dak na hebben wij alle andere tips al in de tuin !

En met een beetje fantasie ook het groene dak: niet met sedums, maar met klimop (over de verre schuur heen) en met rozen (over de fietsenschuur heen).

Donkere Wolken

Zaterdag was het overwegend droog, en tijd om nog wat in de tuin te doen. De buienradar loiet voor het eind van de middag een aantal ‘rode’ wolken banden zien met regen. Daaraan voorafgaand kwam een spectaculaire band met donkere wolken langs. Het regende daar nog niet uit en de wervelingen en bewegingen in de wolken waren adembenemend. Hypnotiserend bijna.
Hier een paar foto’s van wat er over ons heen trok. Ik heb ook nog een paar filmpjes gemaakt.

En een half uurtje later de regenbuien, dan is de onderkant van de wolken een egale grijze massa.