De onderste is ‘nieuw’, vorig jaar in de tuin gezet. Een veel lagere dan de ander twee, die al vele jaren onze tuin opsieren. Eens kijken hoe de nieuweling zich houdt…
Meer flox welkom, dus als je ‘over hebt’ (en in de buurt van Haren woont)….
Alles in en om onze tuin
De onderste is ‘nieuw’, vorig jaar in de tuin gezet. Een veel lagere dan de ander twee, die al vele jaren onze tuin opsieren. Eens kijken hoe de nieuweling zich houdt…
Meer flox welkom, dus als je ‘over hebt’ (en in de buurt van Haren woont)….
Dit jaar staan de hortensia’s er goed bij. Het is vochtig genoeg (zeg dat!) en de bloemen staan er, ook na een buitje, bij te stralen. Direct aan onze linkerhand als we op het terras in onze tuin zitten staat een fraaie roseachtig rode (stek van geranium van Ma). Helemaal achterin in tuin staat de roze mariesii perfecta, als struik meegenomen uit de tuin van Wim en Annet, zeker 10 jaar geleden. Deze laatste is niet te zien vanaf het terras, een grote bult van de rosa multiflora onttrekt mariesii aan het directe zicht. Iets verder naar achter lopen in de tuin om deze in vol ornaat te zien, of nog iets dichter erbij om de kleinen details in de bloempjes te zien. Kunstwerkjes.
NB. Vandaag bezig geweest om een uit zijn verband gegroeide budleija te verwijderen uit een border links van terras, maar iets verder naar achter. Daar droom ik mij voor volgend jaar ook een mooie hortensia.Wel eentje die niet zo reusachtig groeit als de mariesii…
Vanaf het terras zien we regelmatig een groot insect vliegen., duidelijk groter/opvallender dan een bij. Geel achtig en ook oranjebruin. Vaak is het een hoornaar, een hele grote wesp. Deze keer bleek het een stadsreus te zijn. Een hele grote zweefvlieg, waarvan het vrouwtje een opvallend lichtgeel stuk heeft op de voorkant van haar kop. aan de grote ogen zie je dat het een (zweef)vlieg is en geen wesp. Ze bleef een hele tijd rondscharrelen en vliegen rond de volop bloeiende oregano. Dus niet al te moeilijk om op de foto vast te leggen.
Waardplanten vooral grote brandnetel; ook hop, ruwe iep, ribes, boswilg en hazelaar.
Boven het tuinpad naar achter hangt vrij hoog een pindasilo. Steeds zeer druk bezocht door mussen en hun jongen en hele families mezen. Verder de gaai en een paar spechten. Onder de silo, op het pad vallen af en toe wat restjes voer. Daar komen de slakken op af. Ze eten de pindaschilletjes op en ook elkaar: het is zo vochtig de afgelopen weken dat ook overdag de slakken over het pad glijden, en dan wil er nog wel eens een geplet worden als we met een bakje groenafval naar de compost lopen. Glimmend van de slakkensporen.
Vanmorgen zag ik iets donkers op het pad, beetje tussen de overhangende planten door. Was dat weer ‘Pietje’? Het jonge zwarte katje dat hier al tijden rondloopt, en een vaste stek heeft onder de ligusterhaag net naast het tuinpad? Af en toe zien we met veel geraas Pietje een sprong maken, in een poging een vogeltje te vangen. Gaat bijna altijd mis.
Maar het was niet Pietje. Het was een van de egels die met een grote slak in zijn het tuinpad overstak. Die weet inmiddels ook dat daar elke dag wel wat te halen valt. Even later kwam die nog eens snuffelen op het pad, op nog geen meter van mij af, en wandelde toen verder het groen van de varens in.
Zo grappig, de tweede tot met nog net een achterpootje. Egels houden van een rommelige tuin met veel hoekje en gaatjes. Hier kunnen ze hun lol op.
Voedselketen
pinda’s voor vogels.
een enkele vogel voor de poes.
pindaschillen voor de slakken
dode slakken voor de slakken
slakken voor de egels
Glanzend zwart met een oranje kontje, dat is de steenhommel-vrouw. Het mannetje heeft ook geel. IK realiseer me dat ik vaker vrouwtjes , koningen of werksters , zie dan mannetjes. Of ze vallen me meer op. De vroege zomer heb ik ze gemist op de bieslook. Dat maken ze nu goed op de blauwe knoop, een inheemse nectarplant.
Steenhommel is de letterlijke vertaling van de wetenschappelijke naam: bombus lapidarius. Lapis is het latijnse woord voor steen.
Een leuk artikeltje vind je hier. Ene wil je echt in detail een hommel bekijken en determineren dan is de veldgids voor hommels een mooie link. Bijgaande foto komt daar uit.
De bossen worden steeds voller. De eerste bloemen zijn uitgebloeid, en voorzichtig begin ik er een paar af te knippen. In de bladoksels de belofte van nog meer bloemen. Erg leuk om van dichtbij te bekijken, vooral als de zon er op staat en de insecten zich te goed doen aan lekker hapjes. Deze bos, de grootste, staat naast onze oprit. Elke dag kom ik er langs en geniet. En nu, half 10 ‘ s avonds, kijk ik er vanaf de bank op uit.
Op dit moment bloeien er verschillende planten met aalvormige bloemvormen in on ze tuin. De kattenstaarten en verschillende soorten veronicastrum, aar-ereprijs. Tot groot plezier van de vele hommels. In de regen van de afgelopen dagen gaan ze soms hangen over andere planten en de paden. Je kunt hier nergens in de tuin lopen zonder dat je zeiknat wordt, moppert Eddy een beetje, na weer een regenbui. Een aantal van de meest overhangende bloemen (beginnetje!) heb ik afgeknipt en in de vaas op het terras gazet. Ook leuk, lekker dichtbij. De hommels komen er nog steeds bij.
Beide geraniums (pelargoniums) hebben afgelopen winter als stekken binnen overwinterd. De knalroze, bijna zo als een roze markeerstift, is een stek van een plant van de buren van vorig jaar. Laatste weken binnen helaas door luizen aangevallen, maar buiten doet ie het nu prima. De subtielere kleur roze is een stek van een plant van Jitske. Haar exemplaar heeft de winter niet overleefd, en ze heeft al weer een stek terug. Deze laatste staat op het terras, in een groepje met potten met vooral geurgeraniums. Bij de geurgeraniums is het blad het meest bijzonder, bij deze op de foto de ongelooflijk lange bloei.
Over geurgeraniums gesproken… bij de bloemist waar ik altijd langsloop op weg naar de ekoplaza hadden ze gister geurgeraniums die naar sinaasappel ruiken. Misschien ook eentje van meenemen. Voor de verzameling.
Zomaar twee in eigen tuin. Het zweefvliegje kwam zich zelf presenteren, op een warme dag kwam ze op mijn duim zitten. Was blijkbaar iets lekkers (zout?) te halen.
En deze spin zag ik eerst met een eicocon in de molinia transparant zitten. Een paar dagen later had ze een dit webje gesponnen, waar het eierballetje in zat. Zelf zit moeder kraamwebspin nu haar bijna-kroost te bewaken. Nog even en de kleine spinnetjes kruipen in het webje rond.