Alles in en om onze tuin
De appelmunt bloeit volop in de achtertuin. Witte pluimen boven een wollig blad. Insecten zijn dol op de bloemen. Niet alleen de muntvlindertjes, ook de honingbijen bezoeken de bloemen graag.
Deze week ook weer eens het ommetje langs de vlindertuin van het Groningerlandschap kantoor. Met floxen en zonnehoeden in bloei. Een lekkernij voor de aardhommel.
Vandaag, zondag, vanaf een uur of 11 tot vanmiddag 4 uur was het regenachtig. De regenton zit weer goed vol. 13 mm, goed voor de tuin. En een signaal voor de slakken om alle afgeregende blaadjes e.d. op te gaan ruimen. Ook fijn voor de kikkertjes, die nu niet alleen in het grasveld, maar ook gewoon over het terras springen. Kleiner dan de slakken, echt net uitgekomen.
Recent heeft Eddy de beukenhaag gesnoeid en hebben we de afgesnoeide takken onder de haag geschoven. Met de droge dagen van afgelopen weken knisperen de blaadjes onder de haag als iemand er door heen schuifelt. Zo hoorden we woensdagavond al van verre dat er iets onder de haag scharrelde. Waarschijnlijk een egel. Ja hoor. Met een flinke vaart rende ze door de achtertuin. Dit was ongeveer 6 uur ‘ s avonds.
Tegen 22:30 uur hoorden we gesnuif en gescharrel in het perkje vlak naast het terras.Het werd al wat duister dus even zaklantaarn erbij. Daar bleken twee grote egels neus aan neus te staan. Ze draaiden alsmaar rondjes om elkaar heen, typisch paargedrag. Grappig was dat ik, nog even op het terras zittend aan de andere kant van de tuin ook weer gescharrel hoorde. Planten bewogen, en daar kwam een derde egel aan rennen. Recht op het geluid van de andere twee af. Concurrerend mannetje? Moeilijk te zeggen. In ieder geval niet succesvol, een minuut later kwam de derde egel weer voor het terras langsrennen en verdween weer uit het gezicht in de richting waar ie vandaan was gekomen. Dus minstens drie egels in de tuin! En over een dag of dertig misschien kleine egeltjes …
Woensdagmiddag met een paar bakjes de tuin in om te oogsten: wijnbessen , witte aalbessen en ook een paar resterende kruisbessen. Inmiddels de eerder geplukte en ingevroren zwarte bessen weer laten ontdooien in de pan. Portie jam gemaakt: 3 delen wijnbes, 2 delen zwarte bes en 1 deel witte aalbes. Een heerlijke jammetje voor de wintermaanden, als herinnering aan de zomer en oogsttijd. Binnenkort komen de pruimen, voor jam en chutney, en in de diepvries ligt nog een kilo bramen van Ingrid te wachten op verwerking. Dat wordt smullen.
De kruisbessen en een deel van de witte besjes had ik bewaard om los op te eten. En een bakje voor Carel; die kwam donderdag avond eten en hij is dol op aalbessen.
Wekelijks en soms nog wel vaker maak ik foto’s in onze tuin. Meestal met telefoon, andere keren met de camera met mooie macrolens. Bij het voorbereiden van het schrijven van deze blogjes selecteer ik altijd eerst een heel stel recente foto’s, die de inspiratie vormen voor de teksten. Die foto’s zet ik dan op het buroblad van mijn computer, om ze te gebruiken in de blogjes. Na gebruik gaan de foto’s weer van het buroblad af. Sons heb ik te veel foto’s uitgezocht en blijven ze -ongebruikt- als icoontjes op het buroblad staan. Dat wordt allengs voller en voller omdat ik elke week weer nieuwere foto’s gebruik voor ’t Groentje. In dit stukje een selectie van de foto’s van langer dan een week geleden, die nog op mijn buroblad stonden. Gebruikt in deze blog, dus dan kunnen ze daarna opgeruimd worden!
Klik op de foto’s voor grotere exemplaren.
Sommige mensen krijgen in de zomer meer sproeten, door de zon. Maar ook de zon zelf kan sproetjes krijgen: zonnevlekken. Dit zijn gebieden op de zon waar het relatief koeler is. Met een speciaal filter voor de telescoop en projectie van de zon keek Eddy naar de zon, en maakte vorige week deze foto.
NB. Kijk nooit direct naar de zon, ook niet met donkere zonnebril.
Op de voorgrond rechtsonder ligt de snoeischaar op het muurtje en achter de telescoop een deel van de opgepotte plantjes in de tuin. De voorraad plantjes is ‘ietsjes’ kleiner geworden, omdat Ingrid een flinke voorraad meenam voor haar nieuwe tuin.
Niet zo heel veel vlinders dit jaar. Vorige week zagen we op enig moment zeker 13 witjes tegelijk, vandaag stuk minder. Vrijdag, zaterdag en vandaag was de nationale tuinvlindertelling. Rond half 1 telde ik een kwartiertje.
Kampioen was de dagpauwoog, 9 stukje op de twee budleija’s; verder 3 kleine koolwitjes; 1 groot koolwitje; 1 geaderd witje in de serre, 2 bonte zandoogjes, 1 boomblauwtje en 1 atalanta.
Ook bij de landelijke telling was de dagpauwoog dit jaar de meegetelde. Vorig jaar was het de atalanta.
Min of meer toevallig, maar eigenlijk wel grappig: dit stukje tuin lijkt wel speciaal aangelegd als een ‘hot border’ , een border met warme kleuren bloemen: rood, oranje, geel.
De lysimachia heb ik jaren geleden eens van een plantenruil meegenomen, eerder in de zomer is het blad donkerpaars, steekt mooi af tegen de omringende planten. Hij zou woekeren, was me verteld, dus het eerste jaar hield ik hem goed in de gaten en haalde een deel weg.
Het was weer tijd om de grote pollen miscactus in onze tuin een beetje steun te geven. Met een ‘ceintuur’ om blijven ze rechtop staan en hangen minder over de omringende planten heen. Bij deze grote pol in de achtertuin heb ik een dik touw gebruikt en was ik mooi op tijd. Bij de drie pollen in de zijborder was ik eigenlijk iets te laat. Die begonnen al uit te zakken en zien er nu een beetje als een ‘rollade’ uit. Een stuk electriciteitskabel snoert de halmen bijeen.
Bij ons in de straat hebben veel tuinen een oprit met grind en kiezels. In deze tijd van het jaar zijn er allerlei zaailingen in de wat oudere opritten tussen het grind aan het op komen. Mooi compact, kluitje wortels, prima om op te potten en verder op te kweken.
Naast de geraniums (knalpaard met zwart oog) en een verbascum ook een aantal knautia rozetten opgepot. Die kunnen later in de bloemenweide onder de appelboom.