Categorie: Tuin

In het kader van een klimaatactie van de gemeente Groningen kon je een boom aanvragen. Om in de voor of achtertuin te zetten. Dat laat ik mij geen twee keer zeggen. Een aantal soorten om uit te kiezen en ik koos voor en witte moerbei (1e keus) of een Chinese esdoorn (2e keus). Ik was het al weer vergeten toen ik donderdag een mail kreeg dat de boom vrijdag geleverd zou worden. En dat we de boom idealiter binnen 24 uur geplant moesten hebben. Dat is net niet gelukt, vrijdag was net de enige dag dat ik de hele dag op pad was. Het is inderdaad de witte moerbei geworden.

Zaterdag stonden we al om 9 uur in de tuin te spitten. En Eddy had toen ook al de boodschappen gedaan. Voor degene die onze tuin -live- kent, is het duidelijk dat er niet zomaar een lege plek is. Onze tuin is nogal vol en ook al behoorlijk wat bomen.Dus eerst een rondje (in de motregen) om de mogelijke plekken te bepalen, en dan steeds afstrepen wat toch geen handige plek was. Vanwege de plek zelf of omdat er eerst heel veel uitgehaald moest worden. Uiteindelijk een plek gekozen in zicht van het terras, op een meter van de meidoornhaag, aan de andere kant van het pad langs de haag. Op deze plek had ik net vorig jaar aantal grote klompen Zonnekroon gezet die dit jaar voor het eerst bloeiden. Hup er weer uit. Net als ruim 10 wortelstokken persicaria amplexicaule ‘Firetail’ en een paar stukken phlox. Alles in emmers geparkeerd. Toen kon Eddy graven, minstens 2 x zo groot als de kale wortelkluit.

• 

• 

• 

• 

• 

Volgens de plantinstructie de uitgeschepte aarde vermengen met een zak vivimus (aanplant aarde), die een verplante boom een goede start geeft. Recht zetten en stukje bij beetje aarde terug. Twee (bijgeleverde) palen er naast en de boom vastgezet met juten boomband.

We kijken uit naar het nieuwe leven van de moerbei. De komende twee-drie jaar wel water geven bij grote droogte. Instructie zegt twee-vier maal per week (!) een emmer water.

Met een volle tuin is het vaak schuifpuzzelen. Komt er iets nieuws bij, dan moet vaak iets anders eruit. En als je dat niet kwijt wil, dan schuift het door naar weer een andere plek. Of soms in porties ergens tussen frummelen.

De planten die plek moesten maken voor de nieuwe boom, parkeerde ik eerst in emmers. En wonder boven wonder had ik een stuk kale grond in de tuin, daar waar ik een maand geleden een perceeltje brandnetels heb weggehaald. Bedoeld voor hoge vaste planten. Daar kon dus prima de zonnekroon naar toe. En er voor de floxen. Naast de damastbloemen die er staan en -ook- een pol floxen. Mogelijk dezelfde kleur, dat weet ik niet meer, maar zien we volgend seizoen wel.

De persicaria amplexicaule ‘Firetail’ was nog over. Een hele emmer vol. Eerste actie was om de steeds langer wordende wortelstokken in te korten. Gewoon het oude stuk afbreken. Op twee plekken in de tuin heb ik er een aantal bijgeplant (gefrummeld). Langs het tuinpad richting de verre schuur staan rechts van de budleija al een aantal persicaria’s , aan de linkerkant heb ik er een stel bijgezet. In het eerste bed net links van het terras staan verschillende hortensia, varens, een tapijt van vinca minor en een kleine vijver. Daar heb ik ook een paar exemplaren geplant.

Dit perk ligt aan de noordkant van een enorme conifeer en aan de westkant de muur van de garage van buurman Jan. Zeker in de winter is het een donkere plek, die nu opgelicht wordt door een hel groengreel grasje, dat pas vrij laat in het seizoen opkomt.

En dan heb ik nu nog een halve emmer over. Die wil de buurvrouw wel. Kan ik bij haar in de tuin zetten, en als de emmer leeg is meteen een paar van de lichtroze persicaria’s van haar meenemen. Ik had voornamelijk de donkerrode versie en 1 lichtroze. Die stond in een pot jaren geleden en heb ik met andere planten aan de buuv’ gegeven. Zelf had ik hem niet meer, en bij de buren is het inmiddels een fraaie pol geworden. Kan weer wat van terug.

Maar…. waar zet ik die dan weer?
Verder schuifpuzzelen.

De sfeer van een foto kan heel anders zijn als je met het licht mee fotografeert of er juist tegen in. De verhoogde plantenbak met stipa tenuissima’s aan de voorkant van ons huis heb ik al vaak gefotografeerd.

De twee foto’s van vandaag zijn ongeveer om half vier ’s middags gemaakt (zon onder half 5), met een tussentijd van een halve minuut, en net een ander gezichtspunt.

De drie raampjes zitten boven het bureau van mijn (thuis)werkkamer. De erker, gericht op het zuiden in het plekje waar we elke dag samen koffie of thee drinken. Heerlijk als de winterzon daar naar binnen schijnt.