Ontbijtje 3 juli 7:24:05

Motregenachtig, afgelopen week. Maar helemaal niet koud, soms zelfs zwoel. Mooie van een overdekt terras is dat je ook met regenweer buiten kunt zitten. Afgelopen vrijdag zat ik met mijn bakje muesli buiten te ontbijten. Telefoon lag in de buurt en ik nam snel een foto.

Behoorlijk mislukte foto, denk je misschien.
Compositie van niks, scheef beeld.
Waarom bewaar je die foto?

Een beetje inzoomen laat het buxushaagje zien. Het verse blad van dit seizoen aan de bovenkant ziet er wel goed uit, maar binnen in is het behoorlijk bruin en kaalgevreten door de buxusmot-rupsen.

Ik laat een deel van de buxus nog staan om te kijken of er een nieuw evenwicht ontstaat tussen rups en vogels. Van koolmeesjes had ik al gehoord dat ze de poppen eten. Uit een ooghoek zie ik iets bewegen.

Vlaamse gaai verschalkt witte vlinder: een buxusvlinder?

Een vlaamse gaai hipt ineens in beeld, met een witte vlinder in haar snavel. Een klein witje of misschien toch een buxusvlinder? Net uit het heggetje geplukt? De gaai kijkt me even aan en vliegt dan weer weg. Een toevallige ontmoeting op de vroege zomerochtend. Mijn dag begint goed.

Beschermende poten

Zoals ouders hun kindje beschermen door er hun armen omheen te slaan, zo houdt deze spin haar eitjes beschermend in haar poten. Door de wind en regen afgelopen week zijn verschillende pollen gras half omgewaaid. Dit is het plataargras. De pol staat vlak bij ons terras, en opeens viel met op dat ik iets ‘wits’ zag. Dat was de eikokon van de spin.

kraamwebspin

Eddy is gaan googlen op ‘spin met een balletje’ en kwam tot de voorlopige conclusie dat dit wel eens een kraamwebspin kan zijn. Dat is namelijk een trechterspin. Iets dieper in het groen, op de foto niet te zien, waren verschillende halmen van het plataargras aan elkaar geweven in een soort nestje. Misschien was dat haar nest wel. En zat ze nu even buiten om de ei-kokon te laten drogen.

Een leuke site met veel mooie spinnenfoto’s hier.

Lange tenen

Vorige week ook al een kikkerfoto. Een dag later vonden we dezelfde kleine kikker midden in een waterleliebloem.

Mooie was dat we op een van de foto’s ook de tenen van hara achterpoot kunnen zien. Aan de lengte van de tenen schijn je de soort groene kikker te kunnen onderscheiden. Even opzoeken wat ik daar ooit eens over heb gelezen heb.

Hmm, dan is het denk ik ….
…… groene kikker onbepaald. Of toch de bastaardkikker. Het kenmerkende blijkt niet de lengte van de teen te zijn maar de vorm van de graafknobbel aan de poot.

Van de site van Ravon
Herkenning is alleen mogelijk na vangst en bestudering van de hierboven beschreven kenmerken, of wanneer de mannetjes duidelijk roepen. Maar zelfs na vangst is het soms niet mogelijk om tot soortdeterminatie te komen. Bij twijfel, en zichtwaarnemingen, altijd “groene kikker onbepaald” (Pelophylax spec.) aanhouden. Eieren, larven en juvenielen zijn sowieso niet tot op soort te determineren en kunnen als “groene kikker onbepaald” worden aangemerkt.

22:22

Lang licht ’s avonds, net midzomer geweest. AFelopen week erg warm dus lang buiten. Deze foto’s zijn ’s avonds om 22:22 uur gemaakt. Een stukje achtertuin, en een opname omhoog: de olijf zit wat dunnetjes in het blad, maar heeft weer een enorme hoeveelheid bloemknopjes, al die kleine balletjes.

Corona-open-tuin

Dit weekend was open tuinen weekend voor de afdeling Groei en Bloei Haren -Paterswolde. Het tuinengidsje, pre corona gedrukt, was niet helemaal actueel. Ongeveer 1/3 van de tuineigenaren had – om verschillende redenen- zich afgemeld. Wij waren open vandaag, met een 1,5 afstandhouden bordje en gemarkeerde looproute : tegen de klok in.

Voor vandaag was drukkend warm weer en veel regen voorspeld. Dat eerste klopte, de ochtend en begin van de middag waren erg warm en vochtig. Regen kwam er pas tegen tegen drie uur, een half uurtje. Maar zelfs in de regen kwamen er een paar tuinenkijkers, met pluutje.


Dit is een fluit-kabouter. Met een bewegingsmelder, die als er iemand langsloopt fluit. Ik zet hem met open tuinen altijd bij de pergola, dan hoor ik als er iemand aan komt. Helaas de batterijen vorig jaar er in laten zitten (beetje uitgelopen), en de oplaadbare batterijen hadden niet genoeg power om hem een beetje behoorlijk te laten fluiten. Vandaag stond ie er dus alleen voor de vrolijkheid.
Jan en Ina ter Haar kwamen helemaal uit Twente tuinenkijken in Groningen. Ze blijken zelf ook een bezoektuin te hebben, de Haarboerhof , en verschillende weekende gedurende de zomer open te zijn. Ina blijkt actief imker.

Misschien omdat er weinig tuinen open waren, of misschien omdat mensen behoefte hadden aan een uitje. Any how, behoorlijk veel bezoekers vandaag, meer dan voorgaande jaren. Niet verrassend was dat de rozen zeer in trek waren. Ze staan prachtig in bloei nu. Ook de Euphorbia Cyparissias , op dit moment met naar oranje rood verkleurende bloeiwijzen, werd uitgebreid bewonderd. We hebben er een hele strook van langs het huis staan. Zorgvuldig in toom gehouden door Eddy. Want woekeren dat kan deze wolfsmelk als de beste!

Tuinmonoloog 2e vlog- vooraankondiging

Vorige week al aangekondigd en vandaag was bedoeling om 2e vlogje te plaatsen, het 2e filmpje uit eigen tuin. En wat bloeit er nu rijker- begin juni- dan de vele rozen. Dat is het onderwerp deze keer.

Filmpje maken kost toch meer tijd dan ik had gedacht, dus die houden jullie van mij te goed. Wel weer een mooi plaatje van de Ghislaine. Met bij.

Tuinplaatjes van de week

Fijn als witte kant
Ooit meegenomen van een plantenruil, als rozetje. Naam weet ik niet meer, maar het is wel een vast plant. Aan de voet van een rode roos, een wolk van witte schermpjes. Eens kijken of er zaad gevormd wordt na de bloei. Best ruimte voor meer.
De pracht van de eenvoud.
De enkel, open bloemen van de egelantier. Wist je dat het blad van de egelantier, beetje blauwe glans over het groene blad, naar appeltjes ruikt?Of eigenlijk meer naar appelshampoo. Zo kan ik ze altijd herkennen als ik een roos tegen kom met de kleine blaadjes: Blad even tussen je vingers kneuzen en ruiken.
Coupe soleil
In de namiddag met het strijklicht van de zon, lijken de pollen stipa tenuissima wel een gouden gloed te hebben. Zachtjes wiegen de grasjes in de wind. Op de voorgrond van de foto, maar ook de gouden
Kleine reus.
Het driejarige reuzenslangenkruid, hebben we een aantal jaar geleden bij een tuinreis in Engeland gezien. Echium pininana. Een enorme bloemstengel tot wel 3 meter hoog. Hier in de tuin in de pot wat zieltogend, dus najaar vorig jaar maar in de grond in de tuin gezet. Niet winterhard, maar ja, binnen overleefde ie ook niet goed. Warme winter, overleefd.En nu in bloei. Fraai, dat zeker. Hoog? Neeuh, centimeter of 40 heeft ie gehaald.