Zullen we het nog eens meemaken, dat we weer een keer een winter hebben met flink wat sneeuw? Vandaag tegen etenstijd wel een korte felle hagelbui, mara sneeuw? NOg niet gezien deze winter.
De foto is van 2013, begin maart. Dit jaar, 2020, loopt de natuur sowieso een flink stuk voor door de aanhoudend zachte temperaturen. 3-4 weken eerder dan gemiddeld. Nu het steeds warmer wordt zal het gemiddelde ook wel naar voren schuiven.
Als een familielid er niet meer is, ga je vaak met elkaar herinneringen ophalen. Weet je nog toen …, Die ene keer dat … Foto’s kijken, ook. Als je een dagboek, of blog bijhoudt, dan kunnen de ontmoetingen heel dicht bij komen.
Poes Sprot is een van de hoofdpersonen (hoofddieren?) in mijn tuin avonturen. In totaal 57 blogjes waar hij vaak de hoofdrol, soms een bijrol speelt. Een waar boekwerk! Trouwe lezers van ’t Groentje zijn hem de afgelopen jaren vaak tegen gekomen. In ons -idioot grote- digitale fotoarchief zijn nog veel meer foto’s van Sprotje te vinden. Hierboven de allereerste, hieronder de allerlaatste.
Wil je de avonturen van Sprot nog eens nalezen, dan kun je de lijst hieronder gebruiken met titels en data van de eerdere blogjes. In de balk rechts van de blogjes vind je de ingangen voor de archieven, ook om op datum (maand) te zoeken.
Wat doet ie? 27-07-2015 Tuindag 24 juli 25-07-2015 Sprot is Nigel 11-04-2015 Turen over de velden 22-06-2014 Stevigheid testen 14-12-2013 Verzamelaar 17-03-2013 Op t Nippertje 26-01-2013 Jagers 24-05-2012 Geen kattepies 31-03-2012 Snoeien van Otto 14-01-2012 Pindapothouder 16-11-2011 Tuinpaadje 24-10-2011 Uitsluiper 10-07-2011 Spechten piep 13-06-2011 Bodemloos 28-01-2011 Waar is mijn drinkvijver? 26-11-2010 Sneeuwspoor 31-01-2010 Praatplaatje: zomerdag september 19-09-2009 Krokus 10-03-2009 Zwart met witte stippen , 14-2-2009 Recept van Bram’s moeder 01-11-2008 Eigenzinnige tulp 28-04-2008 Waar kijkt ie naar? 09-02-2008 Pergola-Poes 15-12-2007 Poes op pad 28-08-2007 Onweder 10-07-2007 Proefpanel: smakelijk gras 29-03-2007 Joost de tuinkabouter 18-02-2007 De tulp en het monster 21-01-2007 Kat in ’t bakkie 23-12-2006 Binnenpoes en buitenpoes 17-12-2006 Het fietsenschuurtje 11-11-2006 Grasmaaipoes 05-11-2016 Toneelstuk voor 3 poezen 23-06-2006 Bezet! 13-05-2006 Katjes 17-04-2006 Mussenvilla 24-03-2006 Het schiet niet op! 17-03-2006 De verschrikkelijk Mick 09-02-2006 Knollen en Sprot 30-12-2005 Verbouwing week 3 18-12-2005 Gracht in de tuin 4-12-2005 Siergras: struisriet 13-11-2005 Natte Poes 6-11-2005 Vijverpoezen 30-1-2005
Het was een zomerse dag en ik was in de tuin bezig, jaren geleden. In de voortuin stonden een paar planten in bloei, hoog op de stengels. Ik weet niet eens meer wat het was, nog wel dat de stengels breekbaar waren, en dat de bleom maar een paar dagen bloeide.
De kleinkinderen van de overburen, laat ik ze Dennis en Ciara noemen, waren bij hun grootouders komen logeren. Ze waren enthousiast aan het voetballen op straat, lekker de bal hoog in de lucht schieten. Die kwam herhaaldelijk een tuin terecht, ook in die van ons. En dan rende Dennis of Ciara er even enthousiast achter aan rennen om de bal terug te halen. Niet al te subtiel. Mooi dat de kids op straat spelen, maar die ballen in de tuin, en vooral de bal er weer uit halen… toch wel een risico voor die grote bloeiende plant. Mijn actie: opvallend in de voortuin aan de gang met tuinieren. Daar was ook wel een en ander te doen. En vanzelf gingen Dennis en Ciara wat voorzichtiger voetballen.
Met de stormen Ciara (vorig weekend) en Dennis (dit weekend) helpt het niet om zelf in de tuin te gaan staan werken. Wel kun je de kans op stormschade beperken door in iedere geval losse spullen (tuinstoelen, bloempotten) binnen te zetten. Gelukkig hadden we ook de grote wilg recent goed laten snoeien!
De stormschade vorige week bestond uit wat kleine takjes uit de wilg, en scheefgezakte kaardebollen die nu het tuinpad een beetje blokkeren. Dennis heeft vooral veel nattigheid gebracht.
Voor zondag een recept uitgezocht met pompoen en za átar en sumak. Pompoen eten we vaak, maar de andere twee ingredieneten moest ik opzoeken. Za átar blijkt een kruidenmengsel te zijn, oragano-achtig, En sumak is gemaakt van gedroogde gemalen besjes, heeft een friszure smaak. Zaterdagmiddag waren we in Groningen (dank voor de flimkaartjes , Jitske) en op de terugweg liepen we door de Folkingestraat. Als je Groningen niet kent en er op bezoek komt… aanrader. Vol met leuke, alternatieve winkeltjes. Onze favoriet: Le Souk. Daar gaan we altijd kruiden kopen. En nu kijken of ze ook za’atar en sumak hebben. Natuurlijk!
Leuk in deze winkel is dat je de kruiden zelf in zakje schept uit grote manden en bakken. Ook onze voorraad peperkorrels weer aangevuld.
Thuis opgezocht aan wat voor struik de sumak besjes groeien. De naam komt me vaag bekend voor. Sumak blijkt een hele familie van kleinen struiken en bomen te zijn. De wetenschappelijke naam is Rhus. Ja die ken ik: de fluweelboom in onze tuin is een rhus, rhus typhina. De struik waar sumak, de besjes , van worden gebruikt heet rhus coraria. Als je plaatjes kijkt lijkt de plant er erg op. Zeker de rode kaars van de (vrouwelijke) bloempluim.
Kun je ook iets met de (harige) steenvruchtjes van de fluweelboom? De verschillende sites zijn daar niet eenduidig in. Regelmatig kom ik tegen dat je een donkerrode bloempluim in koud of warm (niet kokend!) water legt en dat je dat een heerlijke verfrissende friszure drank over houdt. Een andere naam voor de fluweelboom is azijnboom. Als ik er aan denk, over half jaar, op een warme zomerdag proberen…
Vochtig en warm. Perfecte omstandigheden voor algen en mossen om te groeien. In de herfst en winter is het altijd een riskante bezigheid om over het houten bruggetje over onze vijver te lopen. Vandaag zag het er zo uit.
Als ik er toch over ga, heel langzaam, stapje voor stapje en voeten recht neerzetten. Vooral niet schuiven.
Het glibberspul vult de ribbeltjes in de brug. Zal ik binnenkort weer schoonmaken. Is wel een klusje want ik kan geen schoonmaakmiddelen gebruiken (die komen dan in het vijver water) en ik wil ook niet de groene blobs in de vijver laten vallen. De truc is om de algenmassa door de ribbeltjes naar het einde van elke plank te schuiven, en aan het eind, drijvend op het water een plastic afwasteiltje te plaatsen. Daar komen de blobs dan in. Later gaan ze gewoon in de tuin of op composthoop. Zittend op een plastic zitkussentje ga ik zo voorzichtig van plank naar plank. Maar vandaag niet meer, het wordt al bijna donker.
Her en der staan kleine dennetjes bij ons in de tuin, sommige 30 cm hoog. Door vogels of door de wind geplant, we hadden ze zelf niet in de tuin. In de voortuin staat er een die inmiddels net zo hoog is als ikzelf, 1,69 meter. Het is een soort met mooie grote glanzende naalden. Heel stevig. Het is een soort brede kerstboom, aan de voet net zo breed als dat ie hoog is. Tja, en eigenlijk past ie dus niet op de plek waar ie staat. Nog even geprobeerd aan de buurman te slijten als kerstboom, afgelopen december. Maar door de breedte niet handig in huis. Toen bedacht om het om te zagen toen de bomensnoeiers twee weken geleden bij ons waren.
Ik vind het moeilijk om een plant die het goed doet uit te grond te halen of om te zaken. Daarom kon deze ook al zo hoog worden, vast al een jaar of tien in de tuin. Twijfel twijfel. Misschien proberen te verplaatsen?
Het liep tegen vieren, de zon verdween al weer bijna achter de huizen. Nadat ik de hark, de emmers en de snoeischaar had opgeruimd, schuurdicht had gedaan, nog een laatste rondje (van vandaag) door de tuin.
Drie kuub snippers, van de wilg. Afgelopen dinsdag in bergen uitgestrooid over de padden langs de meidoornhaag. Gister en vandaag begonnen met verspreiden van de snippers. Te veel snippers om alleen op dit pad te laten liggen. dan is de snipperlaag 15 cm dik, beetje veel. 5 cm is een mooie dikte, dan is voor een paar jaar het pad mooi droog, ook in natte tijden.
Sommige zijpaadjes zijn klaar, andere moet ik nog een beetje fatsoeneren (en wat plantjes redden) voordat daar de snippers over heen gaan. Ongeveer voor de helft klaar.
Ik wil nog een flinke strook voor de verre schuur lang strooien, en daar ben ik begonnen met wat klimop weg te halen. Toen kwamen er steeds meer sneeuwklokjes, te voorschijn, al goed boven de grond maar nog niet in bloei. Die waren helemaal verstopt door de dikke laag klimop. Gistermiddag en vanmiddag ook nog een tijd emmers vol klimop weggehaald. De stronk van de omgevallen appelboom is een groene bult van klimop. Dat zit daar prima, Toen ik daar in de buurt bezig was verstoorde ik blijkbaar een nest muizen, een verontwaardigd gepiep toen ik aan lange uitlopers van de klimop trok. Mooie plek voor ze, zo onder de holle stronk met een dak van groen.
Dat word een spektakel als de klokjes bloeien…. En krokussen moeten daar ook een heleboel zitten.
Eind zomer vorig jaar was er een dikke tak van onze wilg afgeknapt. Goed om de boom eens goe onder handen te nemen. Ook om wat gewicht van de dikke stammen af te halen, deels uitgeholf door spechten nesten. De boom is in 1957 geplant, door een tak in de grond te zetten, en nu een eerbiedwaardige oude dame.
Achter onze tuin is een greppel en and andere kant ervan een 3 hoog flat. Op het terrein tussen de flat en de greppel worden de auto’s van de flatbewoners geparkeerd. Er stond dus ook een auto precies onder de uiteinden van de wilgentakken. Even lastig om te achterhalen van wie de auto was (in de flat kenden de bewoners elkaar niet), maar uiteindelijk gelukt en de auto kon weggezet worden.
De hele dag waren Jaap en Wouter om en in de boom bezig. Zelf was ik bezig paadjes langs de west-heg -en in de tuin zelf- leeg te maken. Enorme berg takken onder de boom. De dikke takken in hompen naar buurman Jan, de dunnere takken versnipperd en bij ons in de tuin. Bijna 12 volle kliko’s verse snippers. Dat is echt veel! Bijna 3 kuub.
Aan de achterkant zijn de takken ‘geknot, net als een heleboel jaar terug. Aan de voorkant uitgedund, en niet te ver terug op mijn verzoek.