De grootbladige coroteaster begint zijn eerst blaadjes van het nieuwe seizoen uit te vouwen. Voorzichtig nog. De laatst bes van vorig seizoen houdt nog eventjes vol, voor hij afvalt.
Vanuit de keuken kijken we de achtertuin is, met de klimrozen die tegen het hek klimmen. Volop bottels van vorig jaar. De frisgroene blaadjes beginnen hier ook overal uit te komen. En he? Da’s nou ook wat. Er bloeit een roosje , een enkele bloem aan de Ghislaine. Is dit nu de laatse van vorig groeiseizoen, of de eerst van dit seizoen. Moeilijk te zeggen, met zo’n idioot warme winter.
Je kent vast wel de hoes van de Abbey Road elpee van de Beatles. Ja, die waar ze achter elkaar lopen, over het zeprapad.
Toen ik de witte krokussen bij ons in de tuin het grindpad zag oversteken, moest ik lachen en daar aan denken. Met dank aan de mieren, die het krokuszaad zo netjes verspreiden.
Iedere keer vergeet ik de naam weer, en ga ik zoeken. – Het is een plant met enorme bladeren. – Het is een ruwbladige – de bladeren komen gelijk met de bleomstengels met blauwe bloemen. – in februari of maart – de bladeren groeien door als de bloemstengels al klaar zijn – de bladeren kunnen 60-80 cm lang worden, echte reuzen – bosplant – goede bodembedekker
Kaldirik in het Turks. Kun je eten als een soort spinazie. Blad in reepjes, stengel in stukjes, beetje stoven. Paar eitjes erop laten stollen.
Aan de bloemen zie je dat het borage familie is. Ook de bloempjes eetbaar.
Anyhow, ik was bezig het paadje voorlangs de verre stuur aan het vrijmaken, om daar houtsnippers te strooien. Dus een stuk of wat van de oosterse komkommerkruid plant eruit gehaald. Volgende keer in de tuin nog even harken en platstampen, en dan de snippers erover heen.
Misschien komen er nog een paar foto’s bij met open bloemetjes, maar als het zo blijft regenen verdwijnen de bloemtjes al weer voor dat ze uitbundig bloeien. Geldt ook voor de krokussen. Dus hopen op nog een paar rustige dagen met wat zon.
En mochten die er niet komen, dan hier al een mooi plaatje van de sneeuwklokken. Minstens een blog per jaar verdienen ze.
Schoenlappersplanten zijn vroege bloeiers. Uit de bijna zwarte stronken in het hart van de plant ontstaat een steeds grotere knoedel, die dan opeens openbarst in een kluitje roze bloemen. In de nog donkere -groen met bruine- tuin opeens een opvallende kleur.
De meest toegepaste soort in tuinen is de Bergenia cordifolia. Cordifolia betekent hartvormig blad. Je moet er wel een beetje fantasie voor hebben om hier een hartvorm in te zien.
De soort is genoemd naar Karl August von Bergen (1704-1759), een duitse botanist en anatomist. Hij schijnt ook in Leiden gestudeerd te hebben, bij Boerhave, maar bracht grootste deel van zijn werkzame leven door bij een universiteit Frankfurt. Ik kon geen afbeelding van Karl August zelf vinden, daarom een plaatje van een van zijn meer bijzondere werken, een essay over de neushoorn.
Zullen we het nog eens meemaken, dat we weer een keer een winter hebben met flink wat sneeuw? Vandaag tegen etenstijd wel een korte felle hagelbui, mara sneeuw? NOg niet gezien deze winter.
De foto is van 2013, begin maart. Dit jaar, 2020, loopt de natuur sowieso een flink stuk voor door de aanhoudend zachte temperaturen. 3-4 weken eerder dan gemiddeld. Nu het steeds warmer wordt zal het gemiddelde ook wel naar voren schuiven.
Als een familielid er niet meer is, ga je vaak met elkaar herinneringen ophalen. Weet je nog toen …, Die ene keer dat … Foto’s kijken, ook. Als je een dagboek, of blog bijhoudt, dan kunnen de ontmoetingen heel dicht bij komen.
Poes Sprot is een van de hoofdpersonen (hoofddieren?) in mijn tuin avonturen. In totaal 57 blogjes waar hij vaak de hoofdrol, soms een bijrol speelt. Een waar boekwerk! Trouwe lezers van ’t Groentje zijn hem de afgelopen jaren vaak tegen gekomen. In ons -idioot grote- digitale fotoarchief zijn nog veel meer foto’s van Sprotje te vinden. Hierboven de allereerste, hieronder de allerlaatste.
Sprot , laatste uur, 7 februari 2020
Wil je de avonturen van Sprot nog eens nalezen, dan kun je de lijst hieronder gebruiken met titels en data van de eerdere blogjes. In de balk rechts van de blogjes vind je de ingangen voor de archieven, ook om op datum (maand) te zoeken.
Wat doet ie? 27-07-2015 Tuindag 24 juli 25-07-2015 Sprot is Nigel 11-04-2015 Turen over de velden 22-06-2014 Stevigheid testen 14-12-2013 Verzamelaar 17-03-2013 Op t Nippertje 26-01-2013 Jagers 24-05-2012 Geen kattepies 31-03-2012 Snoeien van Otto 14-01-2012 Pindapothouder 16-11-2011 Tuinpaadje 24-10-2011 Uitsluiper 10-07-2011 Spechten piep 13-06-2011 Bodemloos 28-01-2011 Waar is mijn drinkvijver? 26-11-2010 Sneeuwspoor 31-01-2010 Praatplaatje: zomerdag september 19-09-2009 Krokus 10-03-2009 Zwart met witte stippen , 14-2-2009 Recept van Bram’s moeder 01-11-2008 Eigenzinnige tulp 28-04-2008 Waar kijkt ie naar? 09-02-2008 Pergola-Poes 15-12-2007 Poes op pad 28-08-2007 Onweder 10-07-2007 Proefpanel: smakelijk gras 29-03-2007 Joost de tuinkabouter 18-02-2007 De tulp en het monster 21-01-2007 Kat in ’t bakkie 23-12-2006 Binnenpoes en buitenpoes 17-12-2006 Het fietsenschuurtje 11-11-2006 Grasmaaipoes 05-11-2016 Toneelstuk voor 3 poezen 23-06-2006 Bezet! 13-05-2006 Katjes 17-04-2006 Mussenvilla 24-03-2006 Het schiet niet op! 17-03-2006 De verschrikkelijk Mick 09-02-2006 Knollen en Sprot 30-12-2005 Verbouwing week 3 18-12-2005 Gracht in de tuin 4-12-2005 Siergras: struisriet 13-11-2005 Natte Poes 6-11-2005 Vijverpoezen 30-1-2005
Het was een zomerse dag en ik was in de tuin bezig, jaren geleden. In de voortuin stonden een paar planten in bloei, hoog op de stengels. Ik weet niet eens meer wat het was, nog wel dat de stengels breekbaar waren, en dat de bleom maar een paar dagen bloeide.
De kleinkinderen van de overburen, laat ik ze Dennis en Ciara noemen, waren bij hun grootouders komen logeren. Ze waren enthousiast aan het voetballen op straat, lekker de bal hoog in de lucht schieten. Die kwam herhaaldelijk een tuin terecht, ook in die van ons. En dan rende Dennis of Ciara er even enthousiast achter aan rennen om de bal terug te halen. Niet al te subtiel. Mooi dat de kids op straat spelen, maar die ballen in de tuin, en vooral de bal er weer uit halen… toch wel een risico voor die grote bloeiende plant. Mijn actie: opvallend in de voortuin aan de gang met tuinieren. Daar was ook wel een en ander te doen. En vanzelf gingen Dennis en Ciara wat voorzichtiger voetballen.
Met de stormen Ciara (vorig weekend) en Dennis (dit weekend) helpt het niet om zelf in de tuin te gaan staan werken. Wel kun je de kans op stormschade beperken door in iedere geval losse spullen (tuinstoelen, bloempotten) binnen te zetten. Gelukkig hadden we ook de grote wilg recent goed laten snoeien!
Scheefgezakte kaardebollen
De stormschade vorige week bestond uit wat kleine takjes uit de wilg, en scheefgezakte kaardebollen die nu het tuinpad een beetje blokkeren. Dennis heeft vooral veel nattigheid gebracht.
Voor zondag een recept uitgezocht met pompoen en za átar en sumak. Pompoen eten we vaak, maar de andere twee ingredieneten moest ik opzoeken. Za átar blijkt een kruidenmengsel te zijn, oragano-achtig, En sumak is gemaakt van gedroogde gemalen besjes, heeft een friszure smaak. Zaterdagmiddag waren we in Groningen (dank voor de flimkaartjes , Jitske) en op de terugweg liepen we door de Folkingestraat. Als je Groningen niet kent en er op bezoek komt… aanrader. Vol met leuke, alternatieve winkeltjes. Onze favoriet: Le Souk. Daar gaan we altijd kruiden kopen. En nu kijken of ze ook za’atar en sumak hebben. Natuurlijk!
Net links van het midden, mand met groen spul: za ‘atar
Leuk in deze winkel is dat je de kruiden zelf in zakje schept uit grote manden en bakken. Ook onze voorraad peperkorrels weer aangevuld.
Thuis opgezocht aan wat voor struik de sumak besjes groeien. De naam komt me vaag bekend voor. Sumak blijkt een hele familie van kleinen struiken en bomen te zijn. De wetenschappelijke naam is Rhus. Ja die ken ik: de fluweelboom in onze tuin is een rhus, rhus typhina. De struik waar sumak, de besjes , van worden gebruikt heet rhus coraria. Als je plaatjes kijkt lijkt de plant er erg op. Zeker de rode kaars van de (vrouwelijke) bloempluim.
Kun je ook iets met de (harige) steenvruchtjes van de fluweelboom? De verschillende sites zijn daar niet eenduidig in. Regelmatig kom ik tegen dat je een donkerrode bloempluim in koud of warm (niet kokend!) water legt en dat je dat een heerlijke verfrissende friszure drank over houdt. Een andere naam voor de fluweelboom is azijnboom. Als ik er aan denk, over half jaar, op een warme zomerdag proberen…
Vochtig en warm. Perfecte omstandigheden voor algen en mossen om te groeien. In de herfst en winter is het altijd een riskante bezigheid om over het houten bruggetje over onze vijver te lopen. Vandaag zag het er zo uit.
Als ik er toch over ga, heel langzaam, stapje voor stapje en voeten recht neerzetten. Vooral niet schuiven.
Het glibberspul vult de ribbeltjes in de brug. Zal ik binnenkort weer schoonmaken. Is wel een klusje want ik kan geen schoonmaakmiddelen gebruiken (die komen dan in het vijver water) en ik wil ook niet de groene blobs in de vijver laten vallen. De truc is om de algenmassa door de ribbeltjes naar het einde van elke plank te schuiven, en aan het eind, drijvend op het water een plastic afwasteiltje te plaatsen. Daar komen de blobs dan in. Later gaan ze gewoon in de tuin of op composthoop. Zittend op een plastic zitkussentje ga ik zo voorzichtig van plank naar plank. Maar vandaag niet meer, het wordt al bijna donker.
