Pas op, glad!

Vochtig en warm. Perfecte omstandigheden voor algen en mossen om te groeien. In de herfst en winter is het altijd een riskante bezigheid om over het houten bruggetje over onze vijver te lopen. Vandaag zag het er zo uit.

Als ik er toch over ga, heel langzaam, stapje voor stapje en voeten recht neerzetten. Vooral niet schuiven.

Het glibberspul vult de ribbeltjes in de brug. Zal ik binnenkort weer schoonmaken. Is wel een klusje want ik kan geen schoonmaakmiddelen gebruiken (die komen dan in het vijver water) en ik wil ook niet de groene blobs in de vijver laten vallen. De truc is om de algenmassa door de ribbeltjes naar het einde van elke plank te schuiven, en aan het eind, drijvend op het water een plastic afwasteiltje te plaatsen. Daar komen de blobs dan in. Later gaan ze gewoon in de tuin of op composthoop. Zittend op een plastic zitkussentje ga ik zo voorzichtig van plank naar plank.
Maar vandaag niet meer, het wordt al bijna donker.

Brede Kerstboom

Her en der staan kleine dennetjes bij ons in de tuin, sommige 30 cm hoog. Door vogels of door de wind geplant, we hadden ze zelf niet in de tuin. In de voortuin staat er een die inmiddels net zo hoog is als ikzelf, 1,69 meter. Het is een soort met mooie grote glanzende naalden. Heel stevig.
Het is een soort brede kerstboom, aan de voet net zo breed als dat ie hoog is. Tja, en eigenlijk past ie dus niet op de plek waar ie staat. Nog even geprobeerd aan de buurman te slijten als kerstboom, afgelopen december. Maar door de breedte niet handig in huis. Toen bedacht om het om te zagen toen de bomensnoeiers twee weken geleden bij ons waren.

Kunstwerk: de naalden van dichtbij. Kijk toch hoe kunstig ze stuk voor stuk met een kleine draai aan de takjes zijn geschroefd.

Ik vind het moeilijk om een plant die het goed doet uit te grond te halen of om te zaken. Daarom kon deze ook al zo hoog worden, vast al een jaar of tien in de tuin. Twijfel twijfel. Misschien proberen te verplaatsen?

Namiddag

Het liep tegen vieren, de zon verdween al weer bijna achter de huizen. Nadat ik de hark, de emmers en de snoeischaar had opgeruimd, schuurdicht had gedaan, nog een laatste rondje (van vandaag) door de tuin.

De blonde pluimen van de miscanthus vangen laatste restje zonlicht. Binnenkort gaat de snoeischaar ook in deze grote pol. Maar nu nog even niet. Ook de uitgebloeide teunisbloemen en kaardebollen mogen nog even blijven staan.
Het muurtje rond de vijver ligt bijna de hele winter in de schaduw. De mosjes op de rand van het muurtje vinden dat prima. Ze zijn nu op hun groenst, bijna lichtgevend. Als het zonlicht ze weer bereikt drogen ze in en gaat in rust tot de volgende winter. Links op de voorgrond een grote bos gele lis, daar kan binnenkort ook de schaar in.

Madeliefjes

Vlak voor het populierenlaantje waar we vaak langs wandelen, en vlak bij het transferium. Daar zijn madeliefjes-velden aan twee kanten van het fietspad. Al wekenlang bloeien ze daar, bescheiden bloemetjes, niet opdringerig. Gewoon lekker doorbloeien, niemand tot last. Vanmiddag even een foto gemaakt.

Morgenrood en avondrood

Afgelopen maandag op de fiets naar Groningen, langs het kanaal in noordelijke richting. Het stuur van mijn fiets kleurde rood, en toen ik me omdraaide…. Wauw wat een kleuren. Ik stapte af en keek minuten lang naar de langzaam veranderende kleuren.

’s Avonds nog even een boodschapje doen, te voet vanaf huis. Tegen donker worden aan. Wat een bof. Niet alleen mooie zonsopgang, maar ook zonsondergang. Deze onderstaande foto is vanaf het begin van onze straat, de straat in kijkend richting westen. Wij wonen op ongeveer een derde aan de rechterkant.

Bergen verzetten

Drie kuub snippers, van de wilg. Afgelopen dinsdag in bergen uitgestrooid over de padden langs de meidoornhaag. Gister en vandaag begonnen met verspreiden van de snippers. Te veel snippers om alleen op dit pad te laten liggen. dan is de snipperlaag 15 cm dik, beetje veel. 5 cm is een mooie dikte, dan is voor een paar jaar het pad mooi droog, ook in natte tijden.

Bergen wilgensnippers
Deels verspreid

Sommige zijpaadjes zijn klaar, andere moet ik nog een beetje fatsoeneren (en wat plantjes redden) voordat daar de snippers over heen gaan. Ongeveer voor de helft klaar.

Ik wil nog een flinke strook voor de verre schuur lang strooien, en daar ben ik begonnen met wat klimop weg te halen. Toen kwamen er steeds meer sneeuwklokjes, te voorschijn, al goed boven de grond maar nog niet in bloei. Die waren helemaal verstopt door de dikke laag klimop. Gistermiddag en vanmiddag ook nog een tijd emmers vol klimop weggehaald. De stronk van de omgevallen appelboom is een groene bult van klimop. Dat zit daar prima, Toen ik daar in de buurt bezig was verstoorde ik blijkbaar een nest muizen, een verontwaardigd gepiep toen ik aan lange uitlopers van de klimop trok. Mooie plek voor ze, zo onder de holle stronk met een dak van groen.

Dat word een spektakel als de klokjes bloeien….
En krokussen moeten daar ook een heleboel zitten.

Grote beurt Wilg

Eind zomer vorig jaar was er een dikke tak van onze wilg afgeknapt. Goed om de boom eens goe onder handen te nemen. Ook om wat gewicht van de dikke stammen af te halen, deels uitgeholf door spechten nesten. De boom is in 1957 geplant, door een tak in de grond te zetten, en nu een eerbiedwaardige oude dame.

Before

Achter onze tuin is een greppel en and andere kant ervan een 3 hoog flat. Op het terrein tussen de flat en de greppel worden de auto’s van de flatbewoners geparkeerd. Er stond dus ook een auto precies onder de uiteinden van de wilgentakken. Even lastig om te achterhalen van wie de auto was (in de flat kenden de bewoners elkaar niet), maar uiteindelijk gelukt en de auto kon weggezet worden.

After

De hele dag waren Jaap en Wouter om en in de boom bezig. Zelf was ik bezig paadjes langs de west-heg -en in de tuin zelf- leeg te maken. Enorme berg takken onder de boom. De dikke takken in hompen naar buurman Jan, de dunnere takken versnipperd en bij ons in de tuin. Bijna 12 volle kliko’s verse snippers. Dat is echt veel! Bijna 3 kuub.

Van onderen gezien

Aan de achterkant zijn de takken ‘geknot, net als een heleboel jaar terug. Aan de voorkant uitgedund, en niet te ver terug op mijn verzoek.

Wat bloeit er in de winter?

Winterhei natuurlijk (in de tuin)
En winterjasmijn (elders)

De winteracoNIET nog NIET gezien bij ons in de tuin. Misschien te veel schaduw of begroeiing er om heen?

Wie heeft er nog meer bloeiende planten in de tuin met het woord ‘winter’ in de naam? Stuur een foto, dan vul ik dit blog aan.

Volop aconietjes bij Piet en Marietje , overloop vanuit hun tuin naar de straat. Dit jaar record vroege bloei op tweede kerstdag 2019.
Naast Winteraconietjes heeft Anneke ook winterviolen in de tuin.

Krokus

Om deze krokus op de foto te krijgen gewaagde actie ondernomen. Zaterdag had het flink geregend en aan het eind van de middag ging ik nog klein rondje wandelen, onder andere langs het populierenlaantje. Links van dat laantje een langwerpige vijversloot, met een vrij steile helling van nat gras. En daar stond opeens dit kluitje krokussen. Voorzichtig half de helling af en dan ook nog op mijn hurken om dichtbij te komen. Heeeeel voorzichtig weer overeind en de gladde helling op, tot ik weer op het voetpad stond.
Mooie krokus, toch.

Bij ons in de tuin zijn de krokussen nog niet zo ver, maar dat kan ook zijn omdat overal nog veel blad ligt.

Beetje opruimen zijborder

Vanmorgen een uurtje naar buiten in de tuin. Heerlijk.
Begonnen met paar bossen siergras af te knippen en het gevallen grasblad weg te harken. In deze zijborder groeien heel veel krokussen. Ze beginnen net boven de grond te komen. Ze steken beter af tegen donkere grond, dan tegen een laag van strokleurig blad van de grassen. Paar armen vol halmer op een grote hoop achter in de tuin gelegd. En paar emmers grasblad en onkruidjes op de composthoop erbij.

Eigenlijk was ik van plan na de lunch verder te gaan, maar toen gingen we we wandelen. Ook leuk. De temperatuur is al weer aangenaam om buiten bezig te zijn. De tuinkriebels zijn nog niet helemaal uitgebroken, maar dat kan niet lang meer duren. Nog even en dan beginnen de sneeuwklokjes te luiden.

De bloemknoppen van de sneeuwklokjes zijn al zichtbaar wit, zo meteen buigen ze naar beneden en dan gaan de bloemen open.