Vlindertelling 2018

Omdat de vlindertelling dit jaar voor de tiende keer wordt gehouden was het feest: niet 1 weekend tellen, maar tien dagen lang de tijd. Steeds een kwartier tellen. En dan opschrijven van elke soort hoeveel je er maximaal tegelijk hebt gezien in je tuin.

Met de hitte en de droogte van afgelopen weken, bleek het dramatisch te zijn met de vlinders. Waar we op 8 juli toen de vlinderstruiken net in bloei stonden een aardig aantal dagpauwogen zagen, nu geen een. De vlinderstruiken zijn nu bijna uitgebloeid, maar de afgelopen dagen, nauwelijks een vlinder te bekennen. De enige soort die het redelijk deed was het kleine koolwitje. Een paar weken geleden ook het grote koolwitje, maar die is nu op. Dor de warmte leven de vlinders ook veel sneller, dus korter.
In totaal ongeveer 10 tellingen gedaan van 1 kwartier.
Maximum per soort (niet allemaal in het zelfde kwartier!).

Klein koolwitje 5
Groot koolwitje 1
Klein geaderd witje 1
Boomblauwtje 3
Bont zandoogje 1
Gammavlinder 3
Atalanta 1
Kleine Vos 1 (in slaapkamer)

Klein koolwitje op watermunt

Score 2017. klik hier. En wil je weten wat goede vlinderplanten zijn, kijk bijvoorbeeld op de website van de vlinderstichting.

Hardlopen

Egel vrouwtje. Op het beeldscherm zag ik dat ze een teek op haar rechterwang heeft.

Het blad dat her en der al van de bomen valt is kurkdroog.
Soms hoor ik overdag enorm geritsel, blijkt gewoon een merel te zijn, die in de bladeren naar beestjes zoekt. En wat later op de avond, helpt het geritsel om de egelmevrouw te horen aankomen. Ze kan hard lopen, zie hier.

Paarsblauwe Margriet

Een margriet, maar dan geen witte , maar een die in de paarsblauwe inkt gedoopt is. En klein trouwens. het bloempje is niet veel groter dan een centimeter.

Gezaaid eerder dit jaar, een eenjarige. Te lang in de zaaibak laten staan, waardoor het slungelige slappe plantjes werden. Een paar uitgezet in de volle grond. Een alleraardigst klein bloempje. Volgend jaar misschien eens kijken of ie ter plekke gezaaid een wat steviger plantje wordt. Is wel goed opgewassen tegen de hitte, met hele smalle blaadjes. Hoe het met een natte zomer gaat…. wie zal het zeggen.

Vijfendertig

Wat was het warm afgelopen donderdag en vrijdag.
Hier in Haren ruim 35 graden, met temperaturen in huis oplopend tot 30.
Dat was niet echt fijn. In de middag bleven we binnen., kwam mooi uit want er waren bergetappes van de tour de france te bekijken. Languit op de plavuizen, die normaliter nog een beetje koel zijn, maar nu ook lauw.
Inmiddels een (klein) buitje gehad op zaterdag, en vandaag, zondag flink wat bewolking. Temperatuur een aangename 27 graden (en binnen nog 25, da’s prima).
In de tuin hebben verschillende planten de deur achter zich dichtgetrokken voor het groeiseizoen 2018. De droogte heeft ze in de herfst en winterstand gebracht.

De epimediums in de zijtuin hebben ‘knisperend blad’ gekregen
Hele stukken van de bodembedekker schildersverdriet zijn verdroogd. Dat loopt niet meer uit, maar er zijn nog wat rozetten over.
De grote varen in de voortuin is ineengezegen.

In het Groen

Van Digitale letters naar letters op papier.
Dat ga ik ook nog wel een keer doen.

Rob van der Linden heeft dat al gedaan. Een hele tijd was ik geabonneerd op zijn digitale columns, de Groenflits. Elke twee weken verscheen die in mijn mailbox. De meeste columns waren groen-gerelateerd, met wetenswaardigheden en bijzonderheden, soms over de planten, soms uit de geschiedenis, soms over een bijzondere plek. Ruim 300 colums heeft Rob in 10 jaar geschreven, en nu is een selectie van 55 stuks verschenen op papier.

‘In het Groen, over paardebloemproblemen, kraaivrees, groen grind, de witte vrouw met de groene sluier en nog veel meer… 55 columns’?
Het boek kan worden besteld in boekwinkels en ook bij bol.com. Als je het bij Rob zelf bestelt, dan kan hij het eventueel nog signeren 🙂 . Zie link.

Snap je het nu?

Waarom heet een Cleome in het Nederlands kattensnor?

Nou, daarom. Kijk naar de foto!
Dit is een van de drie zaailingen die ik van Wouter kreeg. Ruim een meter hoog. Wel in pot en op tafel laten staan. Buiten bereik van slakken. Ik had zelf nog wat kleinere zaailingen, deel ervan is opgeknaagd in de afgelopen maanden. IK dacht dat een exemplaar van ruim 50 cm wel sterk genoeg zou zijn om ze te weerstaan. Nee dus. Daar staat nu nog een restantje ingedroogde stengel.

Mirabilis

De mirabilis japonica bloeit al een week of twee.
Avond- en nachtgeurend zou ie moeten zijn.
Nachtschone is de Nederlandse naam.
Niet met de overweldigende geur die ik had verwacht, overigens.
Twee planten in potten aan de rand van het terras, de ene bloeit de ander nog niet. Van dichtbij is de geur wel sterk en aangenaam, een beetje prikkelend bijna, maar dan moet ik er bijna mijn neus in stoppen.

De drie andere wortels die ik had geplant in volle grond hebben de slakken-aanvallen niet overleefd.

Theemuseum

Etappe Pronkjewail-wandelroute van Zoutkamp naar Wehe den Hoorn.
Rond lunchtijd waren we in Houwerzijl. Daar heb je een theemuseum, met theehuis en theetuin. Het museum bezochten we niet, wel een kopje thee op het terras van het theehuis. In de schaduw van dakplatanen, heel genoeglijk.

Na de thee schoven we op naar een bankje in de theetuin. En daar aten we onze boterhammetjes op. Met uitzicht op een rechthoekige vijver met een grote theepot als ‘water feature’.

Vanaf het lunch bankje
Theepot met straaltje water uit de tuit

Rariteiten: Beetsterzwaag

Via de rariteitenoproep zijn deze binnengekomen.
Van Paula uit Beetsterzwaag.
Inzendingen welkom.

Waxinelichtjeshouder
UIt van hout
Weerstokje
Fob aardbeien
  • Zelf gemaakte soeplepel op een plankje van een oud Zweeds huisje (meer dan honderd jaar oud), waxinelichtje er in en je hebt gezellige sfeerverlichting op je terras
  • Paula’s zelf getimmerde uil, van alleen maar spullen gevonden in het bos rond haar Zweedse huis. De neus is een door een eekhoorn afgeknabbelde dennenappel, ze laten het puntje altijd ziten, zeker niet lekker.
  • Weerstokje gemaakte van een dennentak, geeft perfect de weersvoorspelling voor de komende 2 dagen aan (haar Zweedse buren noemen het “de piemel”)
  • Als aardbei vermomde steentjes om de vogels op afstand te houden, het idee is dat ze een paar keer hard pikken in een steen, hoofdpijn krijgen en vervolgens de aardbeien met rust laten. Maar een beetje hoofdpijn is nog altijd beter dan verstrikt in een net.