Alles in en om onze tuin
We waren een weekje in Zuid-Portugal, in de buurt van Tavira. Een kilometer of tien van de zuidkust, midden tussen de sinaasappelboomgaarden. Perfecte tijd nu, begin april, want de bomen staan in bloei. En dan betekent een heerlijke citrusgeur die overal hangt. We hebben een weekje gefietst, heerlijk rustig aan. Sinaasappels, citroenen, olijven, amandelbomen (die zijn al uitgebloeid).
Op landgoederen en in parken kun je in deze tijd van het jaar steeds wisselende kleuren ‘vloerbedekking; vinden. Stinzenplanten in grote aantallen. Op deze foto’s zie je de holwortel.
Knorren
Het knorren van de kikkers klinkt weer.
Als kleine varkens op zoek naar eikels,
wroetend in de vochtige bosgrond.
Deinend op het dril
op golven van passie.
In innige omhelzing
totdat de daad is gedaan.
Geen kikker ziet de salamanders
die de eieren -versgelegd-
van onder af verorberen.
Zie je de achtste kikker ook op de grote foto?
Even uitvergroten op je computerscherm!
Ben is de buur-kleinzoon. Als hij komt logeren bij zijn opa en oma, wil hij ook naar onze tuin. De tuin van de buren. Hij wil naar de rivier, zoals hij dat noemt. Geen echte rivier, maar onze vijver, met een bruggetje erover. Meestal komt Ben met zijn Oma, even kijken. In deze tijd van het jaar is de rivier een kikker-rivier. Zaterdagmiddag, de zon schijnt heerlijk en we zitten op het bruggetje. We tellen kikkers en ik laat Ben zien hoe hij, heel voorzichtig, een kikker kan vangen. Prachtig vindt ie dat.
Zondag ochtend komt Ben weer langs, met Oma, en ook zijn vader. Om de kikker-rivier te laten zien. Stuk minder kikkers, het is bewolkt en koud(er). Geen probleem, als je weet waar de kikkers zijn…
Terwijl Elwood en Roy bezig waren met het schilderen van kozijnen en dakkapellen, was ik het grootste deel van de vrijdag bezig in de tuin. Om te beginnen een snoeiklus: de drie buddleija’s snoeien (en nu ik dit typ realiseer ik me dat er nog een vierde is, rechts van de pergola…).
Op advies van de bomensnoeimeneer had ik de takken en pluimen er gewoon aan laten zitten. Zag er leuk uit van de winter met rijp. Enig risico is dat de buddleija zich nou extreem uitgezaaid heeft, tussen de steentjes van het pad bijvoorbeeld.
In de loop van de dag (een deel) van het snoeisel verwerkt in de houtwal. Rest ligt nog her en der op stapels en opruimen volgt in het weekend.
De hele winter zit de kracht verstopt in de bollen en knollen. Bruin, droog, niets te zien. In een bak met zaagsel in de kelder, staan verschillende bollen en knollen. Vorige week, toen ik even in de kelder was, zag ik opeens groene puntjes boven het zaagsel uitsteken. De hoogste tijd!
Vandaag een paar zakken potgrond gekocht. Een duik in de schuur om een paar forse potten te voorschijn te toveren. En toen voorzichtig grabbelen in de bak zaagsel. Steeds meer knollen komen te voorschijn. In porties gaan ze in potten, aarde erover, water toevoegen. Ik heb er geen naamkaartjes bijgedaan, ik ga ze wel herkennen als ze boven de grond komen: begonia, gloriosa, commelina, gladiool en aronskelk.
Voorlopig blijven de potten nog in de serre staan, ivm af en toe nog nachtvorst. Straks -midden in de zomer- volop kleur in potten op het terras. Mooi vooruitzicht. Zo zag het er vorig jaar uit. Inmiddels hebben we zelf ook een agapanthus, ben benieuwd of die gaat bloeien.
Vandaag de miscanthus sinensis Maupertuus afgeknipt. Een ‘whopper’ van een siergras, dit prachtriet. Staat bij ons in de voortuin en ook nu nog, eind maart stonden de halmen fier overeind. De restanten van de bladeren begonnen wel steeds meer af te vallen, rondom de halmen een tapijt van strogeel blad. Dit is de meest forse miscanthus die we hebben, sommige stengels zeker een halve centimeter dik. Volgend jaar weer eens delen.
Een andere miscanthus is er dit jaar aan toe. De ” kleine fontäne’. Nog even wachten totdat ie echt goed aan de groei is, april is de beste tijd voor de meeste siergrassen om te delen. Ik las ergens de volgende tip: deel de kluit van miscanthus met een stevige spa door tweeën terwijl hij nog in de grond zit. Graaf vervolgens de gedeelde stukken op en til ze uit de grond. Ga ik proberen. Eerder probeerde ik de hele pol uit te graven, op te tillen, en als ie naast zijn kuil stond in stukken te hakken. Na het planten de gedeelde stukken op de nieuwe plek (of in pot) zetten en ruim water geven.
NB. Als je net langs de tuin loopt en me op en neer ziet springen bovenop de spade dan weet je wat ik probeer te doen. Een siergraspol delen….
Als je in de verfwinkel gaat kijken, kun je daar alle kleuren witte verf kopen. Want wit is niet zomaar wit. Er kunnen allerlei nuances inzitten. En de inspiratie komt meestal uit de natuur.
Een mooi voorbeeld is het wit van de witte bosanemoon. Zeker als de bloemen net uitkomen is het wit met een subtiele roze gloed. Van veraf valt het niet zo op, maar als je dichterbij komt….
Aan alle kanten begint de kleur te komen. Voorjaar! En vanaf vandaag, 21 maart, ook echt lente. Volgens de kalender dan. De weergoden hebben even niet opgelet en er een grijze natte winderige dag van gemaakt.
